Launceston – Mole Creek

27 januari 2019

Op tijd uit de veren vandaag. Er is storm voorspeld en wij willen graag de Cataract Gorge lopen. Deze wandeling is niet ver van de camping, dus we kunnen op tijd in de benen. Rond de klok van 9 uur lopen we aan. We willen de wandeling van 1,5 uur doen, waarvan beschreven staat dat deze “gemiddeld” is met wel steile stukken in de route. Het is prima wandelweer. We lopen aan de schaduwkant langs kliffen. Schitterend uitzicht en het water horen we stromen. Er zitten inderdaad behoorlijke steile stukken in, maar het is niet druk. We kunnen dus op ons gemak de klim maken. We voelen de wind wel, maar ook die is nog te doen. Na ongeveer 45 minuten arriveren we bij de hangbrug. Natuurlijk moet Ria daar overheen om naar het museum te kijken. Linda wacht geduldig aan deze kant van de brug. We moeten helaas wel via dezelfde route terug. Als we namelijk aan de andere kant van de brug teruglopen wordt het pad nog steiler. Zulke geoefende wandelaars zijn we nu ook weer niet. Maar het is geen straf om terug te lopen, omdat het zo mooi is.

Aan het begin (en aan het einde) ligt een prachtig meer tussen de bomen. Het is ongelooflijk hoe zo’n mooi natuurgebied verscholen kan liggen zo dichtbij de stad. We drinken in het café aan het begin van de route onze dagelijkse cappuccino. Nog even kijken we uit over het natuurgebied onder het genot van deze koffie.

De volgende stop zijn de Tamar Wetlands. Een vogelrijk watergebied waar een wandelroute doorheen loopt. Er liggen vlonders en bruggen door het gebied waardoor we de vogels kunnen spotten. Inmiddels waait het enorm en moeten we onze petten wel vasthouden als we over de bruggen lopen. Maar er lopen mooie vogels door het gebied…..van een ordinaire eend, een zwarte zwaan tot statige vogels op hoge poten. De wind door hun veren zien waaien geeft ook een effect. Ook hier lopen we wel zo’n anderhalf uur doorheen.

Tijd om onze woonplek voor vandaag op te gaan zoeken. We rijden binnendoor naar Mole Creek. We krijgen steeds meer zicht op de bergen. Het gebied van Cradle Mountain komt steeds dichterbij. Het waait nog behoorlijk, maar de zon schijnt heerlijk. Het is nog steeds zo’n 23 graden. Uiteindelijk komen we in dit dorp en vinden we een kleine camping. Het ziet er gemoedelijk uit. Tussen de bergen zitten we in het zonnetje van ons boek te genieten. Wat een mooie plek. Het is wel duidelijk dat we meer in de bergen zitten, want de temperatuur neemt sneller af. Maar ach…..we eten vandaag op tijd en waarschijnlijk liggen we er op tijd in. We zijn moe maar voldaan van deze dag!

Morgen rijden we richting Devonport. We gaan het laatste stuk van het Noorden van het eiland doen. Hoe lang we over dit stuk doen…..is nog een raadsel, maar we hebben nog tijd genoeg.

Vrolijke groet,

Ria en Linda