Hoi An en Nha Trang

Hallo allemaal,

26 oktober

Vandaag werden we wakker met regen. Gatsiedarrie! Het is zeker niet koud. We hebben op internet gekeken wat de weersvoorspelling is. Morgen is een natte dag, maar ook in Nha Trang. We hoeven dus niet per se vandaag weg. We besluiten vandaag te gaan fietsen en morgen met de slaapbus door te reizen. We hebben alvast een busticket vastgelegd. We hebben in het dorp rond gekeken waar ze goede fietsen te huur hebben. Voor 30.000 dong hebben we 2 fietsen gehuurd, dus voor zo’n 1,20 euro hadden we heel de dag vervoer. In het hotel hebben we onze regenjassen opgehaald. Onze rugzakken in de regenhoezen en op naar de zee. Toen we beneden in het hotel kwamen, vroegen ze wat we in hemelsnaam gingen doen. Nou gewoon fietsen daar zijn we op gekleed. In Nederland weten we niet beter. Door de rijstvelden zijn we naar het strand gefietst. Langs het strand zijn we naar een vissersdorpje gefietst. Daar hadden ze een school en een aantal kinderen hadden een salamander gevangen en een sigaret in zijn mond geduwd. Ze hadden de grootste lol. Zielig, he?! Via het strand terug naar Hoi An en nog wat verder door gefietst. Daar zagen we weinig meer en zijn we omgedraaid. Maarreh….Peter, wij zijn dus aan trainen voor die fietstocht door China. Sponsors hebben we nog niet gevonden. Oja, Petra misschien iets voor jou om mee bezig te gaan. Je zat toch nog te wachten op instructies?! Maar goed, vandaag heeft het zo’n beetje heel de dag gemiezerd met afwisselend droge momenten. We mogen dus niet klagen.

27 oktober

Vandaag was het rustdag, omdat we de nachtbus zouden hebben. Toen we wakker werden, konden we geen straat zien. Het regende zo hard dat de straten onder water stonden. Voordat we alles ingepakt hadden en zo ver waren om te ontbijten was het droog. Nog wel grijs, dus de regenjassen moesten wel mee. We hebben een goed ontbijt op bij de bakker en zijn toen op zoek gegaan naar een olifant. Iemand in Nederland vroeg ons om een olifantje uit Vietnam mee te brengen. Natuurlijk zijn we ook aan het water gaan kijken. Er is echt veel regen gevallen. De steigers staan al onder water en op sommige plaatsen loopt het water al over straat. Inmiddels was de zon gaan schijnen. De 2 oude mannen kwamen ook weer aan in hun bootje. We hebben nog gezellig met handen en voeten gebuurt. Rond 17 uur zijn we terug gegaan, want om 18 uur zou de bus ons komen oppikken. Om 17.50 uur kwam er een Vietnamees aan op een scootertje en riep ons kamernummer en Nha Trang. We moesten hem volgen. Het bleek dat de bus elders zou stoppen en we moesten dus nog een stukje lopen. We stapten dus bus in en deze was zo vol! Helemaal voor in de bus hadden we plek en deze keer niet boven in. Oeps! Maar er lagen zelfs mensen in de gangpaden op een dun matje. Het was zo warm. De rijkunsten waren weer net zo dramatisch. Om 22 uur was er een weer een plaspauze en een wissel van chauffeur. Er werd geen Engels gesproken, dus we moesten maar uitvogelen wat de bedoeling was. Om 5.30 uur stopten we. Was dit Nha Trang? Waarschijnlijk wel, dus we zijn uitgestapt.

28 oktober

’s Morgens om 6.00 uur op zoek naar een hotel. Het regende zo hard, maar alles in regenhoezen en gaan. We hebben een hotel gevonden. Het is zeer eenvoudig, maar we zullen hier niet lang blijven. Het is regentijd hier, dus het strand zal ons weinig brengen. We hebben toen we aankwamen eerst onze rugzakken leeggemaakt. Het heeft zo hard geregend dat het doorgeslagen was. Waslijntje gemaakt en alles uitgehangen. Toen nog zo’n 3 uur geslapen. heerlijk. Na een stevig ontbijt zijn we op zoek gegaan naar de witte Buddha. Dit betekende weer een stevig eind wandelen. Het miezerde wat en 1 keer een stevig bui van ongeveer 15 minuten. Die bui hebben we afgewacht onder een overkapping. Daarna is het droog geworden en hebben we mooie foto’s kunnen maken. Er lag ook een schitterende slapende Buddha. Op de terugweg hebben we vuilniszakken gekocht, zodat we onze kleding droog kunnen houden in de rugzakken. Waarschijnlijk is Ria’s rugzak ook in de bus al nat geworden, omdat er op sommige zoveel water stond. We hebben een busticket naar Dalat gekocht voor morgen. De zee is hier momenteel erg woest. Enorme golven die stuk slaan op het strand. Alles is hier gericht op het strand en uitgaansleven, dus wij kunnen gerust verder. ’s Avonds bestelden we eten en toen het op tafel gezet werd, was het koud. We keken elkaar aan en besloten er iets van te zeggen. Het werd meteen terug genomen en kregen excuses. Het had niet mogen gebeuren en als goedmaker kregen we een stuk zelfgemaakte appeltaart. Ach ja….deze was warm en heerlijk.

29 oktober

Vandaag zijn we met de bus naar Dalat gegaan. Vetrek was om 8.00 uur en het was een minibusje. Deze zat tot de nok toe vol. De benen zaten weer goed vast tegen de voorstoel en dat voor zo’n 5 uur. Het was wel een schitterende rit. Door de bergen en kleine dorpjes. De wegen waren vrij slecht en dat maakte het ook zo’n lange rit. Aangekomen in Dalat zijn we naar een hotel gelopen. Net iets uit het centrum, maar dat is niet zo’n ramp. We zullen hier weer veel moeten klimmen en dalen zo in de bergen. Dat is goed voor onze kuitspieren. Vanmiddag hebben we een rondje gelopen. Het is hier wel een stuk minder warm. Dalat noemen ze de stad waar het altijd lente is. De bewoners hier hadden vanavond al winterjassen en mutsen op. Een winter in Nederland is niets voor hen waarschijnlijk.

Lieve groet,

Ria en Linda