23 januari 2020
Vandaag hebben we deelgenomen aan een free walking tour door Medellin. We moesten rond 10.15 uur op een metrostation zijn en vandaar uit gingen we een kleine 4 uur door de stad.
Een groep met diverse nationaliteiten en een gids die al wat van de wereld had gezien. Op zich is de organisatie Free Walking Tour een mooie concept. De gids leeft van wat je hem na de toer geeft. Hij moet dus wel zijn best doen om het interessant te maken, want anders mist hij inkomsten. De gids is dus van oorsprong een Colombiaan en komt ook vanuit Medellin. Hij heeft een spontane manier van vertellen en ons meenemen in de geschiedenis en het heden. Het is mooi om te horen hoe trots de Colombianen zijn op hun land. Zij willen eigenlijk de geschiedenis vergeten, want als zij erin blijven hangen is er geen toekomst. Zij zijn dus vriendelijk, behulpzaam en gastvrij. Ze zijn blij dat er toeristen komen, want wij zijn diegene die het beeld over Colombia bij kunnen stellen. Natuurlijk is er nog steeds ellende en hebben ze zaken nog te overwinnen….maar ze knokken ervoor.
Het valt op dat Medellin eigenlijk geen oude historische gebouwen heeft. Er is kei hard gewerkt om opvangcentra voor zwevers en drugsgebruikers te bewerkstelligen. Op die manier zijn zij minder op straat en is er minder overlast. Echter staat er een wisseling van burgemeester voor de deur, waardoor het weer even spannend wordt wat er met deze opvanghuizen staat te gebeuren. Momenteel dus weer wat meer verslaafden op straat te vinden. Midden in de stad vlakbij bij de kerk is ook een gebied waarin de dames van lichte zeden actief zijn. Zij wachten de mannen op als zij uit de kerk komen en gaan dan samen naar de hotelletjes in de buurt. Het was niet heel moeilijk om de dames te herkennen.
Even een tussenstop voor een “lekkernij”….een empenada gevuld met kip én een versgeperste sinaasappelsap. Waar in Nederland kun je zo’n grote beker verse sap voor 50 eurocent kopen? Nergens!
We wandelen langs de kunstwerken van Botero. Hij heeft een aparte visie op verhoudingen, maar de beelden spreken zeker. Op dit plein staat ook een gebouw wat deels gebouwd is op basis van een Vlaamse architect, maar ook een groot deel vanndit gebouw bestaat uit rechte stenen muren. De Colombianen dachten het gebouw zelf af te kunnen maken….jammer….zij kwamen niet verder dan die minimalistische muren.
we eindigen onze tour op een plein waar ooit een bomaanslag is geweest. Een bom in een beeld van Botero. Het beschadigde beeld staat er nog steeds. Naast dit beeld ook het tweede beeld….niet als vervanger….maar de beelden staan naast elkaar, zodat nooit vergeten kan worden wat hier gebeurd is.
we drinken wat in het oudste café van Medellin. Het hangt vol met oude foto’s en er staan volop oude platenspelers. Het heeft wel wat. Nadat we onze waterhuishouding weer op peil hebben gebracht gaan we net de metro richting de kabelbaan. We nemen de kabelbaan over de krottenwijken van Medellin. Vanuit de kabelbaan hoor je de muziek die vanuit de huizen klinken. Bijzonder om dit zo te zien.
En ach….als je in Colombia bent….waar nuttig je dan je diner? Juist bij de Argentijn. Haha….we genieten van een heerlijk stuk rundvlees van de bbq.
Nu is het weer tijd om te gaan bedenken wat we morgen gaan doen….
warme groet,
Ria en Linda
2 Responses to Medellin – te voet