Bogota – rustdag

6 februari 2020

Rond de klok van half zeven deze ochtend worden we wakker en is het warempel één graad. Brrrr…..dit vraagt om diep onder de dekens te blijven. Toch stijgt de temperatuur altijd weer snel, want tegen 10 uur is het al veertien graden en tijd om op pad te gaan.

We wandelen naar Park 93 en starten daar natuurlijk met een cappuccino. We genieten van het mensen kijken. Vanaf het terras zoeken we een mooi plaatsje in het park. Vandaag begint het boekenfestival hier. We hebben ons op een bankje gevestigd en we worden na een tijdje aangesproken door een jongere. We vertellen ook haar dat we geen Spaans spreken en ze gebaard: wacht even. Ze komt terug met een jongere die wel Engels spreekt. Zij legt uit dat ze voor school nu foto’s moeten maken van mensen op het boekenfestival en wij zagen er wel normaal uit. We moeten lachen en Ria zegt dat we ook normaal zijn. De vraag is of we dus gewoon door willen gaan met lezen en de foto wordt gemaakt. Ach ze kennen ons hier toch niet.

Tegen het middaguur lopen we naar een winkelcentrum om WiFi te vangen, zodat we in kunnen checken op de vlucht van morgen. Ook weer geregeld….we moeten nu alleen nog even uittellen hoe laat we precies weg moeten rijden vanuit huis, maar daar hebben we heel de dag nog voor.

Terug naar het park om verder te lezen in onze spannende boeken. Maar na bijna een hele dag zitten, worden we toch wat onrustig. We besluiten naar een ander winkelcentrum te lopen zo’n anderhalve kilometer verderop. We slingeren door de wijk heen en komen uiteindelijk bij het winkelcentrum uit. Een golden retriever moet eerst onze rugzak besnuffelen voordat we binnen mogen. Waar hij nu op moeten letten van de beveiliger weten we niet helemaal. Maar hij doet braaf zijn werk en draait zijn kop snel om. Een schitterend winkelcentrum, zoals we hem eigenlijk in al die weken nog niet gezien hebben. Ze noemen het al gauw een winkelcentrum, maar dan staat of de helft leeg of het zijn meer van die souvenierskraampjes. Als we het winkelcentrum aan de andere zijde uitgaan, zien we dat de meeste bezoekers weten dat ze hun tas moeten laten besnuffelen. Ze houden hun tas namelijk al voor de golden retriever voordat ze naar binnen gaan.

we komen er tevens achter dat we nu in Zona T zijn beland. Een zone met winkels en uitgaansgelegenheden, die we nu ook mooi gezien hebben. We wandelen door de T en vervolgens op ons gemak terug naar huis. Het is altijd fijn om de rugzak thuis af te gooien voordat we gaan eten. Dan hebben we nauwelijks waardevolle spullen meer bij als we door het donker naar huis lopen.

We gaan lekker eten bij het grill restaurant waar we dinsdag ook zijn geweest. Het vlees was daar heerlijk en ze waren er super vriendelijk. Omdat het vlees er zo goed is, nam Ria de zalm. Haha… Dit keer sluiten we niet af met het goddelijke toetje daar, maar nemen een koffie met een amaretto. Worden we lekker warm van voordat we naar huis moeten lopen. We lopen door het uitgaansgebied naar huis en zien een lange wachtrij voor een discotheek. Ook hier begint het uitgaan op donderdag waarschijnlijk. We hebben het hier eerder deze week nog niet zo druk gezien.

Bij thuiskomst de rugzakken ingepakt, want morgen mogen we weer gaan vliegen. Alles moet dan weer netjes ingepakt zitten. Er is morgenochtend een rijbeperking voor ons kenteken, maar pas na half negen weg rijden durven we ook niet en voor zes uur al op het vliegveld zijn is ook zo wat. We gaan de gok maar nemen om om acht uur weg te rijden. Wat is het ergste wat ons kan overkomen? Hopelijk alleen een boete en geen eenzame opsluiting op brood met spinnenkoppen.

vrolijke groet,

Ria en Linda