9 februari 2020
Eerst maar weer een een flinke voorraad water kopen, want bij deze temperatuur moeten we goed drinken en dus water op voorraad hebben. Het winkelcentrum is al versierd voor carnaval. We zagen gisteren in de straten van Santa Marta ook al kleding voorbij komen. Dat was in Panama twee jaar geleden niet aan de orde. We worden nieuwsgierig, maar denken er nog niet aan…..dat is pas aan het einde van onze vakantie.
We rijden via het landgoed waar Bolivar begraven ligt en tegenwoordig een museum heeft. Ze zijn hier flink aan de weg aan het timmeren, maar wij checken nog even wat het museum ons zal brengen en besluiten het te laten voor wat het is.
op ons gemakje rijden we naar Palomino. Een gehucht aan de zee met een hele relaxte sfeer, zegt men. Onderweg moeten we stoppen bij een aantal militairen. Hun Engels is beroerd, maar er wordt duidelijk gemaakt dat ze in onze kofferbak willen kijken. Dus klep open…..ooooohhh turismo….en we mochten doorrijden. Ze moesten er zelf erg om lachen. We zijn al een aantal keren door de politie aan gehouden, die staan hier aan de lopende band aan de weg, maar dan mochten we altijd direct door als we zeiden geen Spaans te spreken.
We zijn te vroeg bij ons huis, maar we krijgen een welkomstdrankje en mogen lekker in de tuin genieten van de mooie omgeving. Aan het einde van de middag lopen we even naar het strand. De rode vlag wappert, maar de zee staat hier ook bekend om zijn gevaarlijke stromingen. We pakken er wat te drinken en kijken naar de hoge golven.
Vanavond besluiten we niet naar Riohacha te rijden. Deze stad is de poort tot het indianengebied, maar dat gebied mogen we niet in. Dus waarom zouden we deze rit maken. We komen dan tevens aardig in de buurt van de grens met Venezuela en dat is een No go area. We zakken morgen dus iets verder terug naar Santa Marta.
Warme groet,
Ria en Linda