18 februari 2020
De omgeving leent zich hier voor relaxen….we hadden ons ontbijt pas om negen uur gevraagd. We konden dus eerst nog lekker op ons terras zitten voordat we gingen ontbijten. Rustig aan….van het zonnetje genieten. Wat doen ze hier hun best om het hun gasten naar hun zin te maken. We hadden bij het ontbijt iets wat op onze borden lag niet op. Zelfs Ria bedankte voor deze uitdaging. Na het ontbijt werd er aangeklopt bij ons en werd er gevraagd of het ontbijt goed was, want we hadden de uitdaging niet op. Het ontbijt was verder prima, maar of we iets anders wilden? We mogen namelijk geen honger hebben. Maar wij vonden het wel goed zo. We sloegen tevens de lunch en het diner af, omdat we op pad gaan vandaag.
Maar eerst even genieten in de hangmatten op de berg. De hangmatten schommelden vanzelf, want de wind is erg krachtig vandaag. Maar met deze temperatuur is dat niet zo erg.
Tegen elf uur rijden we naar Taganga, een vissersdorpje naast Santa Marta. Het is maar een half uurtje rijden. We zijn benieuwd het strand schijnt er niet zo schoon te zijn en het dorpje lijkt steeds meer een partydorp voor backpackers te worden. We rijden door een armoedige wijk. Soms lijken het meer tenten dan huizen die er staan. Er ligt heel veel vuil op straat en hangt ontzettend veel plastic in de bomen. Eenmaal om de berg krijgen we het uitzicht op de baai. Van bovenaf in ieder geval nog mooi. Eenmaal in het dorp worden we gelijk aangesproken of we met de boot naar andere stranden willen. Mooie stranden en de boot gaat over vijf minuten. We bedanken keer op keer vriendelijk. Laten we eerst maar eens met wat te drinken beginnen. Het is namelijk boven de vijfendertig graden, dus goed drinken…. We kijken uit over de baai en zien hoe menig toerist aangeklampt wordt en zich laat verleiden om mee te gaan.
We wandelen even langs de baai, maar het is waar…..het strand is niet veel hier. We zoeken een plekje waar we steeds de boten af en aan zien komen. De ene boot beter uitgerust dan de ander….maar bomvol varen ze steeds weg.
We eten hier onze hele late lunch of hele vroege diner….het smaakt ons goed. Langzaam aan zien we dat de bootjes niet meer richting de stranden varen, maar alleen nog maar met mensen terug komen. De opdringerige mannetjes verdwijnen ook. Er is plaats gemaakt voor marktkraampjes met zelfgemaakte sieraden.
We rijden via de grote bananenhaven van Santa Marta terug richting huis. Onderweg eten we nog een ijsje als verlaat toetje. Net voor zes uur komen we de poort van ons huis binnen en kunnen we vanaf ons terras nog de mooie kleuren in de lucht zien van de zonsondergang. Het is aangenaam buiten. We zitten aan de goede kant van het huis. We hebben nauwelijks last van de wind.
Genieten met een grote G!
vrolijke groet,
Ria en Linda