19 januari 2022:
Deze ochtend waren we op tijd paraat…we willen wat kilometers maken vandaag. De ontbijttafel stond gezellig gedekt voor ons. We waren de enige gasten, dus niet het hele buffet was opgetuigd. De gastheer komt nog een praatje maken. Kei gezellig, maar er is een tijd van komen en een tijd van gaan 😉
Rond 9.30 uur zijn we op weg….tot aan Hamar is de weg bekend. We zingen ondertussen luidkeels met Chef’Special mee. Langs het meer rijden we Lillehammer binnen en is het tijd om de auto uit te gaan. De benen strekken en koffietijd. Ze hebben een leuke winkelstraat. Het doet gezellig aan. We vinden een koffietentje en genieten hier van de gezelligheid. Even via Google checken waar het olympisch park is, want we kunnen niet in Lillehammer geweest zijn zonder het olympisch park aan te doen. Normaal gesproken zouden we dit te voet gedaan hebben, maar gezien de voet van Linda nemen we toch maar de auto. We rijden de berg op en parkeren de auto bij de top van de Lygårdsbakkene skischans. Terwijl we parkeren begint het te sneeuwen en al vlug valt er best veel. We sjokken toch naar de schans….wat een hoogte….je moet er toch niet aan denken om hier vrijwillig vanaf te springen. We zakken met de auto wat terug naar beneden om onder aan de schans de plek van het olympisch vuur te bewonderen. Prachtig uitzicht ook over het dal en het meer. De sneeuw blijft vallen, dus we hervatten onze weg. Google denkt dat het ongeveer nog een uur rijden is naar onze slaapplek en rond 16 uur wordt het schemerig. We hebben de afgelopen dagen wel gemerkt dat het snel donker is daarna.
We rijden een eindje en het laatste half uur gaat door de bergen. Het waait en het sneeuwt en de weg geeft ons volop haarspeldbochten. Leuk….in de winter door Noorwegen rijden en proberen voor de donkerte binnen te zijn. Maar zo rond 16.20 uur bereiken we het hotel…wat fijn….ook hier worden we hartelijk ontvangen.
Het hotel ligt hoog op de berg tussen de ski- en langlaufroutes in. Geen dorpje om in te gaan, dus het wordt eten in het hotel. Tja….opnieuw een uitdaging….Linda ziet de menukaart en wordt ter plekke onwel. Met slechts een paar woorden besluiten we dat Ria blijft eten en Linda terug naar de kamer gaat. Dit kan namelijk nooit iets worden voor ons samen. 😀
Na het eten heeft Ria een thermosfles met gekookt water geregeld….en Linda kan een soepje maken en heeft toch een bodempje voor het slapen gaan. Het moest er een keer van komen en we kunnen het maar weer gehad hebben.
Jullie gaan dit verhaaltje later lezen, want de WiFi wil onze kamer niet bereiken. Dus morgenochtend proberen of het in de lobby kan voordat we het hotel gaan verlaten. We zullen er naar streven om weer op tijd weg te zijn morgen. Het idee is om in Trondheim aan te komen en daar een aantal dagen te verblijven. Of het gaat lukken? Dat weten we morgen…
Vrolijke groet,
Ria en Linda
2 Responses to Trysil – Kvitfjell