9 februari 2022:
Rijden we logische routes dit jaar? Nee niet echt…maar soms gaan de dingen zoals ze gaan. We hebben nog een betaalbare huskytocht gevonden en we kunnen het niet laten. We willen het zo graag ervaren, dus we besluiten toch terug te rijden naar Lillehammer. De afstand valt wel mee, dus we gaan ervoor.
We rijden wel langs de andere kant van het meer richting Lillehammer, zodat we wat anders zien van het land. Het is duidelijk dat hier wel meer sneeuw gevallen is de afgelopen dagen, maar de weg is nog steeds goed begaanbaar. De zon schijnt nog lekker en we genieten van de reis. We nemen ergens een afslag, zodat we de doorgaande weg verlaten. We rijden tussen de akkers door. Uiteindelijk komen we bij Gjovik uit en dit is een mooie plek om even uit te stappen. We strekken onze benen en drinken wat. Het meer is hier volop in beweging, terwijl de laatste keer dat we hier waren het meer nog dichtgevroren lag.
We pakken de route op, maar na een aantal kilometers slaan we toch weer van de weg af. We gaan de bergen in en de temperatuur neemt af. De sneeuw ligt ook hoger langs de kant van de weg en de wegen zijn nog bedekt met geschraapt ijs. De wind neemt toe en de zon verdwijnt langzaam. Het is inmiddels als onder nul. De sneeuw waait over de wegen en we zien het voor ons grijzer worden. Toch nog sneeuw op komst? Jawel….we krijgen nog wat sneeuw. Ach….op deze manier kunnen we langzaam afscheid nemen van het Noorse klimaat. Het heeft toch echt wel iets. De bergen hebben een behoorlijke helling, dus ons ijzeren paard moet flink klimmen om vervolgens zichzelf weer het dal in te laten rollen.
De zon breekt weer door en de lucht wordt weer blauw. We naderen Lillehammer en hier is het meer toch weer flink dicht gevroren. Bijzonder dat dit in hetzelfde meer zo kan verschillen.
We rijden naar het appartement voor de komende dagen. We zijn nog te vroeg, maar we parkeren onze auto vast daar en lopen het centrum in. Het ziet er zo anders uit dan de eerste keer toen we hier waren. Er ligt best wel wat sneeuw hier en de winkels zijn open. Er lopen meer mensen in de straat. Het heeft wel iets gezelligs. We schieten een koffiebar in en zoeken een fijn plekje. We kiezen voor een warme chocolademelk met slagroom, maar jeetje die valt zwaar. We hebben er een beetje spijt van, maar ja….terug de buitenlucht in en hopen dat het volle gevoel snel zakt. Inmiddels is het tijd om ons nieuwe huis te gaan bewonderen. Het lijkt wel weer een leuk plekje. We checken de keuken en besluiten zelf weer voor het eten te zorgen. Jassen en schoenen terug aan en op naar de supermarkt. Gelukkig ook niet ver lopen, dus we zijn voor het donker weer terug binnen. Beide zijn we moe, dus eerst maar even lekker lanterfanteren. Ook wel eens lekker 😉
winsterse groet,
Ria en Linda