Bon Anja!

Ha lieve mensen,

Allereerst een zalig nieuwjaar allemaal! We zijn blij met de beste wensen die we van jullie hebben ontvangen!

He de Nijsjes, leuk joh weer gezinsuitbreiding! We komen snel kijken!

Jenny, heb je nog een leuke verjaardag gehad? Tuurlijk denken wij ook vooruit voordat we op vakantie gaan. We hebben hier op het strand ook nog een stukje taart op je genomen.

Tja…..Jolanda…..ehm….laat we zeggen dat Linda het heerlijk vindt om relaxt te lezen en of dat kan met kids in de buurt?!

Moeders, hoe was het in Zevenbergen op de nieuwjaarsreceptie? Hebben jullie ons gemist?

We zien trouwens dat Laura goede vorderingen maakt met haar talen. Nu al in het Italiaans. Ons advies: leer ook spaans, want dat spreken ze op veel plaatsen. Die flippers is wel jammer, hoor! Nog even pindakaas eten dan.

Okay laten we verder gaan waar we gebleven waren……………

Zaterdag zijn we naar het Chistoffelpark gegaan. Wowie, het was schitterend. We hebben bijna de hele dag nodig gehad om het te bezichtigen. Het was wel heel warm die dag, dus we hebben er voor gekozen om de Christoffelberg niet te beklimmen. We hebben veel vergezichten gezien. Mooie natuur, cactussen, hagedissen, salina’s e.d. We mochten niet hard rijden, dus je doet dan natuurlijk automatisch langer over de route. Stijle wegen en smal…..tja de Yaris moest zijn best doen. Daarna zijn we doorgereden naar Westpunt. Daar was een vissershaventje, maar ze waren er vis aan het schoonmaken. Linda wilde dus de auto niet uit. Langzaam aan zijn we weer terug naar het Oosten gereden. We hebben de landhuizen aangedaan die op de route lagen. We kwamen uiteindelijk bij Groot Santa Martha uit. Dit is een voormalig landhuis waar nu een dagverblijf inzit voor verstandelijk gehandicapten. Ze doen daar aan allerlei oude ambachten. kei mooi om te zien. We mochten het terrein overlopen om alles te bezichtigen. Alleen de werkplaatsen waren dicht omdat het weekeinde was.

Zondag (oudjaarsdag) zijn we naar de grotten van Hato geweest. Lange broek aan want het is altijd koud in de grotten, dachten we. Niet in het Carabisch gebied natuurlijk. Dom dom dom, meiden. Leuk want de de tour was voor 4 personen, dus we hadden alle tijd. Deze grot is ontstaan door de vulkaanuitbarsting die ooit is geweest. De lava is omhoog gekomen en heeft dit tot stand gebracht. Fossielen kun je zien, maar ook druipstenen e.d. Slaven hielden zich hier schuil. Bij dit terrein was ook nog een route die je kon lopen. Hier waren oude indianentekeningen te zien in rotsen. Ook mooi, maar er zaten ook bijennesten en dat is minder leuk. In de grotten hingen ook vleermuizen, maar die bleven mooi hangen! Van hieruit zijn we naar Emmastad gereden. In dit deel van Curacao is een instelling voor verstandelijk gehandicapten gesitueerd. Onze gastvrouw had hierover verteld. We stonden voor de poort en wilden eigenlijk omdraaien. Maar de poort ging open en Ria reed door de poort. Ze was zelfs zo brutaal om aan de bewaking te vragen of we op het terrein mochten kijken. Wonder boven wonder mocht dit. De bewaker liep mee met ons en vertelde het een en ander. Uiteindelijk kwamen we bij een woning aan en vroeg daar aan een medewerkster of we binnen mochten kijken. Dat was geen probleem en we hebben daar wat vragen kunnen stellen. Leuk om eens te zien! Wie weet ligt hier nog toekomst…… Uiteindelijk zijn we naar Otrabanda gereden. Er had een briefje voor ons gelegen ’s morgens met de vraag of we daar langs wilden komen. Onze gastvrouw wilde ons uitnodigen voor het bandje wat voor haar winkel speelde en ze gaf ons de tip om ’s avonds op het plein in Otrabanda oud/nieuw te vieren. We hebben eerst muziek geluisterd voor de winkel en tegen de tijd dat ze ging sluiten zijn we het gebied uitgegaan. Geen problemen op zoeken! Wel leuk al die swingende mensen. We zijn toen naar huis gereden om ons te douchen en te verkleden voor het avondprogramma. Rond 21.00 uur waren we op het plein. In het begin was het nog wat rustig, maar wel volop muziek. Het werd steeds drukker. Om iets voor 0.00 uur kwam de bisschop de mensen de zegen geven voor 2007 en 2006 goed af te sluiten. Toen hij uitgesproken was begon het te knallen. Geweldig! Al die mensen hadden koelboxen bij, glazen, champagne…..een groot feest. Het is niet te beschrijven. We hadden heel de dag door al enorme knallen gehoord. Ze leggen hier geen 1000-klapper weg ofzo……neen ze leggen hier heel de straten vol met die klappers. Ze noemen het de pagara. Het komt in hele grote kisten aan. Een beetje van die kisten die je ook in piratenfilms ziet. Het vuurwerk om 0.00 uur was siervuurwerk. Kei mooi. Om ongeveer 1.00 uur zijn we terug naar huis gegaan en daar gingen we cadeautjes open maken met het gastgezin. Drinken en taart erbij…..en uiteindelijk slapen.

Maandag (1 januari) hebben we eerst uitgeslapen. Dat was nodig. Vervolgens zijn we naar het strand gegaan. Onze gastvrouw had Barbara-beach aangeraden, maar helaas dat was al jaren dicht. Ze zijn daar een hotel aan het bouwen. Dus we zijn toch maar naar het Seaquariumbeach gegaan. Ook fijn. Lezen, slapen, snorkelen, drinken……..Wat wil je nog meer? Niets toch….Na het strand zijn we een hapje gaan eten, want ’s avonds wilde de gastvrouw met ons naar een project voor verstandelijk gehandicapten (dachten we). We zijn niet zo lang blijven hangen bij het eetcafe, omdat we niet wisten hoe laat we thuis verwacht werden. Hadden we maar beter gecommuniceerd………het bleek dat ons gastgezin met ons uit eten wilden gaan……K.T……blijven lachen…..omkleden en mee in de auto om te gaan eten. Wat moesten we kiezen op de kaart????? Klein hapje, niet te zwaar……niet zo erg……maar we gingen daarna naar de ijssalon voor het nagerecht……een grote bak met ijs……heerlijk!!!!!!! We konden geen boe of bah meer zeggen.

Dinsdag laatste dag dat we auto hadden…..we zijn naar het strand geweest in het Westen. Mooi wit strand, helder blauw water, bijna geen toeristen…..(Draaibooibaai) We hebben ’s avonds op het strand wat gegeten en toen zijn we moe maar voldaan naar huis gegaan. Rustige dag, dus.

Vandaag hebben we de auto ingeleverd en hebben we dus een dagje Willemstad voor de boeg. We hebben hier in de stad ons ontbijt op en hebben met onze gastvrouw geregeld dat we straks naar huis kunnen. Dus een dag vol met terrasjes, en nog de laatste foto’s maken. We hebben nog een route door een gedeelte van Otrabanda gelopen. Het deel met de drugsgebruikers en zwervers hebben we laten liggen.

Morgen komen we terug naar huis. De tijd is gevlogen hier! We hebben het idee dat we nog niet klaar zijn hier, maar ja……

John en Ans (en co), heel veel plezier op het eiland! Geniet ervan en zwaai boven Engeland naar ons! Na de vakanties zullen we elkaar vast nog wel spreken en ervaringen uitwisselen. Dat rieten rokje met kokosnoten is helaas niet meer gelukt! Misschien lukt het jullie wel!

De kans is natuurlijk groot dat we nu geen verslag meer schrijven op Curacao, maar als we aankomen in Nederland zullen we natuurlijk nog een verslag maken van de laatste dagen.

Heel veel liefs en tot snel!

Ria en Linda