15 november Victoria Falls
Vannacht was het flink aan het onweren en deze ochtend regende het flink. De mensen hier waren zo blij met de regen. Ze dankten God op hun blote knieën. Dit hadden ze nodig. Om 7.30 uur zaten we in de auto naar de grens. Het was een kwartiertje rijden. Maar toen…..jeetje Botswana is niet zo’n probleem, maar Zimbabwe in…….wachten wachten en nog eens wachten. Formulier invullen en laten weten hoeveel geld je meebrengt. De ene douanier scant je paspoort in en de ander moet stempels zetten enzevoort. Het duurde zeker een half uur en de rij achter ons werd alleen maar langer. Buiten het gebouw was een hele rij ontstaan. Ze gaan er echt niet harder van werken….ze blijven vriendelijk en doen wat ze moeten doen. Na het terugkrijgen van onze paspoorten stapten we een andere auto in en hadden we nog zo’n drie kwartier voor de boeg. Een vrolijke Zimbabwaan nam ons mee naar door de geschiedenis van Zimbabwe. Zimbabwe was ooit een Engelse kolonie. Het is een veilig land om door te reizen. Zimbabwe komt toch wel vaak in het nieuws met vervelende dingen, maar nu werd ook de andere kant toegelicht. Interessant. Door het dorp Victoria Falls wat maar één straat groot is, maar het is duidelijk te zien dat er veel toeristen komen. Het is nu wel laag seizoen.
We spraken af met de chauffeur dat we om 15 uur weer opgepikt zouden worden. Hij kwam niet zelf, maar iemand die Innocent heet. Okay moet goed komen. We zijn in het park maar eens begonnen met een cappuccino. Daar krijg je dan een Amurulla bij en een glas water. Hihi. Toen maar eens begonnen aan onze route. Het regenen was overigens inmiddels gestopt en het was bewolkt. Prima wandelweer. Gaandeweg voelde we de temperatuur wel oplopen. Het water staat laag momenteel, dus de waterval valt niet over de hele breedte. De wanden van de waterval waren nu goed te zien. Maar het stoomde flink en het is net als je alsnog in en stevige regenbui loopt. Mooi om te zien. Vanuit diverse hoeken was de waterval te zien. Uiteindelijk kwamen we bij de brug tussen Zambia en Zimbabwe uit. Vanaf deze brug wordt gebungeejumpt. Vandaag niet overigens. Na deze flinke wandeling hadden we weer wel een koude cola verdient.
We hadden nog even tijd om naar het dorpje te lopen. Apen in grote hoeveelheden liepen door het dorp. Ze trekken de vuilnisbakken omver en gaan op zoek naar eten. Ze maken er dus wel een zooitje van. Verder zijn er veel souvenierswinkels te vinden. Tijd om weer terug te lopen en we werden een stukje vergezeld door de toeristenpolitie. Volgens hen moesten we echt even bij een aantal artiesten gaan kijken die souveniers maken. Jaja….tuurlijk….maar we hebben één atelier bezocht en dat was genoeg voor ons. Daar kwamen we immers niet voor. Op ons gemak weer terug gelopen en moesten toen nog een half uurtje wachten voordat we opgehaald zouden worden.
Jawel het kwam goed….Innocent was present. Mogelijk een nog vrolijkere man. Kon ook weer volop vertellen over Zimbabwe. Maar nu veel meer over wat er te zien is in het land en waarom de volgende vakantie daar moet zijn. Haha.
Zimbabwe uit duurt maar een stempel zetten lang. De chauffeur van de eerste rit stond weer klaar voor ons. Met de auto moesten we door een soort van goot rijden tegen Ebola. Toen naar binnen bij de grens van Botswana en dat verliep ook snel. Vervolgens door een bak heen lopen met desinfectans i.v.m. mond- en voetziekte en weer door. Om 16.30 uur waren we weer terug. Moe maar voldaan!
Vanavond maar eens bedenken waar we morgen weer naar toe rijden, want na drie nachten op dezelfde plek wordt het tijd om te verkassen.
Vrolijke groet, Ria en Linda
3 Responses to Victoria Falls