16 november van Kasane naar Gweta

Vandaag wordt weer een reisdag. We hebben eerst uitgeslapen tot half zeven en toen de boodschappen gedaan. We weten dat het een lange rit wordt, dus moeten we wat te eten meenemen en niet te vergeten water. Bij de bakker was geen vers brood, dus dan het brood van eerder maar. We reden lekker door, maar tegen de tijd dat het echt ontbijt tijd was vonden we de bakker niet meer zo leuk. De broodjes waren echt droog en we werden er niet echt blij van. Nou ja soms kunnen ding tegen vallen. 😀

Uiteindelijk kwamen we bij de controle post m.b.t. het vee. We moesten in een bak met vloeistof stappen en ook onze andere schoenen in de bak zetten. Ze wilden weten of we fruit of iets dergelijks bij hadden….we hebben onze bananen mooi verzwegen….we moesten nog een eindje rijden tenslotte. Wel de broodjes laten zien, maar die mochten gewoon mee. Vervolgens met onze auto door een plas met vloeistof. Het zal wel niet voor niets zijn allemaal.

In Nata de tank weer vol en eigenlijk hadden we onszelf een ijsje en een koude cola beloofd. Cola is gelukt, maar dat ijsje niet. Er leek iets van softijs te zijn, maar die laten we aan ons voorbij gaan. Ach het is nog maar 100 kilometer naar Gweta, dus dat moet vol te houden zijn.

Het werd steeds bewolkter en donkerder en jawel het begon te onweren en te regenen. Was maar even de auto werd er amper nat van.

In Gweta zijn we naar de Lodge gereden waar we aantal dagen eerder ook zijn geweest. Die was prima. We vertrouwden het weer niet om te gaan kamperen. Dat was maar goed ook bleek later.

Even geskypt met het thuisfront en wat appjes verzonden en toen begon het flink te onweren en te regenen. De electriciteit viel uit en daar zaten we dan in het stikke donker. Ach het had ook wel wat. Uiteindelijk kwamen de kaarsen te voorschijn, dus waarschijnlijk bleef de electriciteit nog wel even achterwege.

De kok moest koken m.b.v. een zaklantaarn. Tja…..we hebben vakantie dus je maakt ons niet gek. We wachten gewoon op onze beurt. We liggen gewoon wat later op bed dan. Uiteindelijk is het allemaal goed gekomen. Tegen negen uur was er weer electriciteit dus we kunnen met de ventilator aan gaan slapen.

Vrolijke groet, Ria en Linda