Leren van de Bushmen

23 november Leren van de Bushmen

Gisterenavond heel lang zitten twijfelen of we wel of niet mee zouden gaan met de Bushmenwalk. Het was een eenvoudige wandeling, maar Tsodilo Hills zit nog in onze benen. Uiteindelijk besloten om geen wekker te zetten en te zien of we op tijd wakker zouden zijn.

Om half zes klaar wakker, dus we zouden de wandeling gaan doen. Om half acht zou deze wandeling starten. Samen met twee Japanners en een gids gingen we op pad. Een eindje wandelen en daar ontmoetten we een San-gezin. Zij leven als traditionele Sanfamilie in zoverre dat dit nog kan. De regering in Botswana heeft namelijk bedacht dat het leven in de Kalahariwoestijn gevaarlijk is en vindt dat de Bushmen op moderne wijze moeten gaan leven…..met alle gevolgen van dien. Zij kunnen niet omgaan met alcohol, drugs en zijn nooit naar school geweest. Zij leren de dingen aan elkaar. Mannen leren jagen en vrouwen zorgen. Echter de Bushmen mogen niet meer jagen, dus de nieuwe generatie jongens kunnen nooit meer echt “man” worden in hun cultuur. De Sancultuur zal dus langzaam gaan vervagen. Eigenlijk dus triest.

Maar dit gezin neemt ons dus mee in hun gebruiken. Ze laten een spel zien wat ze de kinderen al leren, zodat zij zich kunnen vermaken wanneer de ouders op “jacht” zijn. We krijgen diverse medicinale wortelen te zien en hoe ze die uit de grond halen. We leren gaatjes maken in struisvogeleierschalen. Hoe kun je water uit een wortel halen en drinken, vuur maken met hout. Sporen volgen en zien hoe oud ze zijn. Het was echt waanzinnig! We waren blij dat we toch mee gegaan zijn. Die wandeling op zich stelde niets voor.

Na terugkomst op de camping was het tijd voor het ontbijt. We hadden inmiddels besloten dat we nog een nacht zouden blijven het is echt relaxt hier. Daarna zijn we naar Dakar gereden. Hier is een Art-project van de San. Diverse artiesten uit Dakar schilderen hier of maken andere dingen. Schitterde schilderijen hangen er, maar ja….dat neem je niet zo makkelijk mee naar huis. We kopen een houten uilskuiken, want die lopen er ook zoveel rond. Leuk aandenken aan Botswana.

Naast dit project ligt een museum. Deze wordt voor ons geopend en neemt ons mee door de geschiedenis van de San. Indrukwekkend toch ook weer. Het is niet groot, maar raakt de kern en dat is voldoende toch?

Via de supermarkt terug naar de camping. Lekker lunchen op ons plekkie en daarna toch weer die koude cola gaan nuttigen. Bij zo’n 40 graden blijft een ijskoude cola zo lekker. We nemen onze boekjes mee en brengen daar de middag door. Ondertussen horen we dat morgenavond de traditionele San-dans gedaan zal worden hier. Moeten we nu nog een nachtje blijven? Het is echt okay hier….misschien een nachtje over slapen.

Zonnige groet, Ria en Linda