Van 80 Miles Beach naar Point Samson

9 november 
Toen we vannochtend opstonden kwamen we er achter dat we een hele mottenplaag in de bus hadden. Dus alle kleding uit de bus en uitschudden. Handdoeken, dekbed en alles wat je nog meer kunt bedenken eruit. Ria als een echte “motbuster” aan de gang. Enorm veel van die beesten vlogen om onze oren. Niet leuk! Wij blij dat we zo’n relatief koele nacht hadden gehad…..nu niet meer.
Na de jacht was het tijd om te vertrekken. We waren eigenlijk vrij snel in Port Hedland. Van verre was te zien dat dit een havenstad is. Nodigt eigenlijk niet echt uit om te blijven. Het was nog maar elf uur, dus boodschappen inslaan en toch nog maar wat verder kachelen.

Natuuurlijk nog wel even foto’s gemaakt van de zoutberg en zoutvelden die hier liggen.
Het landschap werd deze keer aangevuld met struisvogels, maar ook zij liggen waarschijnlijk in de schaduw te wachten tot ze weer actief kunnen worden. Dus de “live” versie van deze beesten hebben we nog niet mogen zien.
Het waait hard onderweg en Jolly Jumper wil soms zelf zijn pad kiezen onder regie van Jan de Wind.
We maken een tussenstop in een roadhouse Whim Creek. Gezellige tent in de middle of knowwhere. Daar krijgen we mee dat in de USA de stemmen voor Clinton en Trump geteld worden. We zijn benieuwd hoe het afloopt. Het laatste wat wij zagen was dat Trump voor stond. Wij zullen het waarschijnlijk pas weten als we weer een keer WiFi hebben.
Uiteindelijk komen we aan in Point Samson. Wederom een briefje op de deur van de receptie van de camping dat ze er even niet zijn. Er hang een telefoonnummer bij, maar we besluiten een plekje te zoeken en wel te zien of er iemand bij de receptie aankomt. En jawel…..na een tijdje komt er iemand aan en vertelt ons dat ze de receptie zal openen. 

We hebben uitzicht op zee. Mooi weer hoor! Omdat het zo waait besluiten we vanavond binnen te eten. Het is niet koud, maar de stoelen en tafel waaien weg zodra ze maar even de kans krijgen.
Na het eten wandelen we nog even langs het water en bewonderen de Honeymoon cove. Dit is een stukje strand met wit zand en als een halve maan uit de rotsen gesleten. 

Vanavond toch weer wat motten moeten vangen……hopen dat we de familie nu uitgeroeid hebben!
Warme groet,
Ria en Linda