16 november
Vanochtend regende het toen we wakker werden. Dat hadden we nog niet eerder gehad. We hadden een vrij brief om nog even lekker op bed te gaan liggen lezen.
Toen het wat minder werd zijn we maar eens opgestaan. We moesten nog wel binnen eten, want de druppels bleven licht vallen.
Echter na het opruimen was het nog wel bewolkt en het waaide erg hard, maar de regen was verdwenen.
Op naar Geraldton…..eerst naar de HMAS Sidney gedenkplaats. In 1941 zijn 645 bemanningsleden van dit schip verdronken in een strijd met de Duitsers. Pas in 2008 hebben ze het wrak van het schip op de bodem van de zee gevonden. Het is een indrukwekkend monument weer. We herinneren ons nog het monument rondom de Jodenvervolging hier in Australië…..dit was ook indrukwekkend. Die kwam toen nog wel meer binnen, maar de Australiërs maken er wel werk van.
Op naar de Esplanade….hier zouden de zeeleeuwen te vinden zijn. Maar gezien het weer zaten ze waarschijnlijk diep in het water. Ze lagen in ieder geval niet op de stenen (te zonnen).
Tijd voor een bakske koffie en even appen met het thuisfront. We wisten dat het daar midden in de nacht was, maar Geraldton gaf WiFi in het centrum, dus daar maken we gebruik van. Het blijft inderdaad stil vanuit Nederland…..vanuit België komt wel een reactie terug…..tja….de kleine Lot mag nog eten in de nacht 😉
In een gezellig tentje drinken we dus koffie en krijgen we er iets lekkers bij. We moeten onszelf af en toe eens verwennen, niet waar?!
De taart moet er natuurlijk weer afgelopen worden, dus we lopen naar de kathedraal. Ook weer mooi van buiten en binnen. We bewonderen het glas in lood en de diverse beelden.
Het wordt tijd om terug te lopen, want de bus mag maar 2 uur op die plek blijven staan.
We doen de boodschappen nog even, want de supermarkt weten we inmiddels ook te vinden en dan gaan we op pad. Verder naar het Zuiden. Inmiddels schijnt de zon weer, maar de wind blijft heftig.
Onderweg komen we langs een aantal bomen die horizontaal groeien in plaats van verticaal door de harde wind die hier staat.
De bewolking wordt dikker en grijzer. We rijden dicht langs de kust en ineens kunnen de wolken het niet meer houden. Het begint behoorlijk te regenen. Niet zo’n ramp we rijden nu toch…..alles wat nu valt hebben we dadelijk niet meer.
Als we zo ongeveer bij Julian Bay zijn schijnt de zon weer volop. We stoppen even bij een tankstation en drinken wat in het zonnetje.
Vervolgens komen we op de camping aan en kunnen we nog zo’n anderhalf uur in de zon zitten. Heerlijk even lezen want de boekjes zijn spannend.
Zo rond half zes wordt het weer bewolkt, dus tijd om te koken.
Het is nu rond de klok van 19 uur en het is behoorlijk grijs. Het ziet eruit alsof het nog heel hard gaat regenen, maar het komt nog niet. Volgens het weerbericht is er vanaf morgen weer stralend weer, dus we maken ons geen zorgen voor de dag van morgen.
Vrolijke groet,
Ria en Linda
2 Responses to Van Geraldton naar Cervantes