Arequipa en de dagen daarvoor

Hallo allemaal,

Het heeft even geduurd, maar in delen komen de verslagen nu op de site.

11 oktober

Inchecken bij de bus lijkt het inchecken op het vliegveld. Bagage inleveren en bonnetje ontvangen. Vervolgens moesten we een vingerafdruk geven en toen mochten we de dus in. Wow…wat een stoelen. Hele kuipen met voetenbankjes en de rugleuning kon bijna plat. We kregen nog wat te eten en te drinken. ER stond nog een film op, maar al snel lag heel de bus te doezelen. Het sliep beter als in het vliegtuig. om 6.30 uur waren we in Lima. Vandaaruit met een taxi naar het volgende busstation en wat een geluk…. Om 7.30 uur hadden we de bus naar Pisco. Dit was weer zo´n 4 uur rijden. Maar ook dit was een goede bus met goede stoelen. Toen we aankwamen in Pisco zagen we een en al ravage. Hier is 2 jaar geleden een aardbeving geweest met het episch centrum in Pisco (8.1 op de schaal). Hele gebouwen zijn neergestort, de wegen zijn niet om door te rijden. De kerktoren is afgebroken. ongelooflijk wat een ellende. In het hostel was een heerlijke warme douche en goede bedden. Dit komt goed! Voor morgen hebben we een excursie geboekt naar de Ballastas eilanden. Ze noemen dit ook Klein Galapagos. En ´s middags gaan we naar het Nationaal Park. Vanmiddag hebben we in het zonnetje gelezen voor het eerste in een korte broek. We hebben een uurtje siesta gehouden en zijn toen wat de eten gaan zoeken. In een klein tentje waar ze alleen spaans spreken hebben we eten besteld. Alletwee een ander kipgerecht zodat we onderling konden ruilen. Maar het was heerlijk. Ria heeft de Inca-cola geproefd, maar was er niet kapot van. Op weg naar ons hostel hebben de trip over de Nasca-lijnen vastgelegd. Met een vliegtuigje voor 5 personen vliegen we dan over de mysterieuze lijnen. Vol programma hebben we.

12 oktober

De wekker ging om 6.30 uur. Oeps wat vroeg als zo´n ding gaat. Om 7.15 uur zouden we gehaald worden. Ehm…. om 7.35 uur was de gids er. Hij leek wat gehaasd en gestressd. Hij had nog wat tijd in te halen waarschijnlijk. Om 8.15 uur zaten we op de boot. Allereerst zagen we de kandelaar en/of cactus. Het is een enorme tekening in steen en de geleerden zijn nog niet uitgevochten wat de betekenis nu werkelijk is. Het is wel indrukwekkend. Daarna zijn we doorgevaren naar de eilanden. Wow wat een vogels…..Zoveel soorten en maten, pinguins, zeemeeuwen, rode kopkalkoenen, pelikanen en nog zo veel meer. Ook de zeeleeuwen waren van de partij. Deze zijn zo mooi om te fotograferen. Je kunt niet stoppen dan. Om 11.00 uur warten we terug aan land. Om 11.30 uur zouden we gehaald worden voor het bezoek aan het Nationaal Park. Dit park is het droogste stuk land op de wereld, terwijl het aan de kust ligt. ER groeit niets en er leven alleen leguanen en vossen. Waar je ook kijkt je ziet alleen zand, rotsen en zout. Op een plek aan het strand verzamelen de flamingo´s, maar de afstand was zo groot we zagen alleen roze stipjes. We hebben ontzettend mooie kliffen gezien. Aan de baai hebben ze een vissersdorpje gemaakt waar we gegeten hebben. Het smaakte ons goed. Uiteindelijk waren we rond 15.30 uur terug. Mooi nog de tijd om in de zon te lezen en mensen te kijken. Morgen vertrekken we met de bus van 11.30 uur naar Nasca.

13 oktober

We zouden om 11.15 uur opgehaald worden om met de taxi naar de bus te gaan, maar Ria had een voorgevoel dat het niet goed ging komen. Het was (bijna) zo. Om 1.25 uur was er nog niemand, dus wij in ons beste Spaans vragen hoe en wat. Volgens het meisje van het hostel moesten we naar het plein. We kregen het even warm. Op het plein kwamen we de gids tegen die ons zou halen. Hij was ons vergeten, maar geen zorgen het kwam allemaal goed, zei hij. De bus kwam immers pas om 12.00 uur. Wij onse busticket laten zien waar echt 11.30 uur op stond. Ineens ging hij bellen en doen. Bij het busstation zaten ook nog 2 spaanse meiden te wachten. We werden met een taxi naar het volgende plaatsje gebracht en daar moesten we nog zeker 30 a 35 minuten wachten. Geen zorgen! Hahaha…. toen we instapten in de bus kregen we warm eten (nasi met kip) en een toetje (drilpudding) en wat de drinken. Stel je voor busticket van 40 soles (is ongeveer 10 euro) en dan reis je ruim 4 uur in een bus met tv, slaapstoelen, eten en drinken en je wordt met de taxi naar de bus gebracht. Niet slecht toch? Het eerste stuk zagen we alleen maar duinen zo hoog. Het leek de Sahara wel. Vanaf Ica werd het bergachtig/rotsen. Op een gegeven moment reden we een stukje door de Nasca-lijnen. Vanaf de grond zie je de tekeningen niet. Rond 16 uur waren we in Nasca. Deze keer hadden we al een hostel geboekt bij onze vlucht voor morgen, dus we werden gelijk afgezet. We slapen bij mensen in huis, maar een kamer……zo groot is thuis onze slaapkamer niet. Wowie! Ze spreken niet of nauwelijks engels, maar we komen er met elkaar steeds aan uit. Vanavond op tijd gaan eten, omdat we morgen weer op tijd op tour gaan. In het restaurant kwamen een man en vrouw muziek maken. Grappig om te zien hoe ze dat aanpakten. Lied zingen en bij een tafeltje geld ophalen en dan lied zingen en naar het volgende tafeltje voor geld. Maar ach ze zongen niet slecht.

Lieve en zonnige groet,

Ria en Linda