17 januari 2018
Na een goed ontbijt en onze stalen ros weer bepakt konden we Panama Stad achter ons laten. Er ligt tegenwoordige een express snelweg tussen Panama Stad en Colon, maar die wilden wij nu juist gaan ontwijken. Dus even puzzelen op de kaart en uiteindelijk besloten om zo lang mogelijk via het kanaal naar Colon te rijden. Langs allerlei kleine dorpjes reden we onze weg naar boven. Opvallend is dat hier zoveel vuilnis aan straat ligt. Ze lijken wel te verzamelen in de containers, maar op een gegeven moment zijn die vol en wordt het er naast gegooid. De straathond rommelen er vervolgens ook nog in en de wind doet ook nog mee. Jammer hoor!
Voor Colon draaien we al af naar Portobelo. Hier is heel lang geleden Columbus aan wal gekomen. Hij vond het een mooi haven en noemde het dus Puerto Bello (Portobelo). We hebben vandaag een wat druilerige dag. We rijden wel langs de kust, maar dit doe dan gewoon anders aan. We moeten er zelf wel om lachen. Elke vakantie als wij aan zee komen treffen we slecht weer. Nu is het hier gewoon 30 graden en de zon schijnt zo nu en dan ook. Maar het strand oogt echt anders met een continue zon en salsa muziek op de achtergrond. Niet getreurd we bezichtigen het dorp. Een kerk met lila torens waar de zwarte Christus te vinden is. In oktober komen hier vele pelgrims naar toe. De kerk zelf is eigenlijk afgrijselijk. We wandelen door het dorp naar een oud fort. Net als we daar zijn begint het toch te regenen. Ongelooflijk….zo’n heerlijke tropische bui. We schuilen onder een poort. Als het minder wordt lopen we over het terrein van het fort. Mooi uitzicht op diverse bootjes en een eiland. Inmiddels is het weer lunchtijd en we wagen ons in een lokale kippenboer aan onze lunch. Een heerlijke op houtskool gebakken kip…..we hebben geen spijt.
We wikken en wegen wat…..hier slapen vinden we eigenlijk geen optie. We hebben het gezien en het is geen weer om op het strand te zitten. Maar Colon staat te boek als onveilig en dat zien we dus eigenlijk ook niet zitten. We slaan onze Eenzame Planeet er nog eens op na. We besluiten deze keer te kiezen voor een groot hotel buiten het centrum van Colon, zodat we morgen nog wel naar de sluizen van Gatun kunnen en naar het fort van San Lorenzo.
Na een mooi toertje rijden komen we bij het hotel aan. Jemig…..een knoeper van en gebouw. Vroeger is het een kazerne geweest. Hier werden militairen opgeleid om het communisme buiten Latijn Amerika te houden. Vervolgens kwam het er op neer dat er moordenaars werden opgeleid hier. Niets is hier mee van terug te vinden….het zou ook zo door kunnen gaan voor een casino. Maar goed….we besluiten een kamer te nemen hier en te kiezen voor veiligheid. Hoe grappig is dat als je de geschiedenis dus weet van dit gebouw.
We nestelen ons vanmiddag aan het zwembad met onze boeken en sturen een Appje naar het thuisfront. Ondanks de bewolking is het nog heerlijk buiten. We hebben uitzicht op het meer en de tuin staat vol met palmbomen met kokosnoten. Och….wat is het toch erg om hier te zijn (gna gna).
Waar we morgen uitkomen……we weten het nog niet….maar komt ongetwijfeld weer goed!
Vrolijke groet,
Ria en Linda