1 februari 2018
Vandaag verraste de kok van de B&B ons met een Panamees ontbijt. Mmmmm één van ons twee had dus een minder goede bodem deze ochtend. We hoeven jullie vast niet te vertellen wie dat was.
Na het ontbijt kunnen we direct vertrekken, want alles staat al klaar om op pad te gaan. Op de kilometerteller rijden we ongeveer 10 kilometer richting David en nemen dan de weg naar links. Er wordt geen plaats aangegeven hier, maar volgens de geleerde zou hier een mooie weg richting Bocas del Toro liggen. Op een gegeven moment zouden we een y splitsing tegen moeten komen, waarvan de rechtse weg er vrij nieuw uit zou zien en richting Gualaca zou gaan. Jawel we vonden de weg al waren we natuurlijk zo eigenwijs om eerst nog een stukje door te rijden en te kijken waar we dan uit zouden komen.
Een mooie route….uitzicht op de bergen, met langs de kant van de weg allemaal bloesembomen. Als je de bergen weg denkt zou je zomaar in de Betuwe hebben kunnen rijden. Vlinders, vogels en leguanen zien we voorbij komen. We steken een stuwdam over, maar daar mochten we niet stoppen….dus geen foto kunnen maken.
We rijden verder en langzaam beginnen de bloesembomen plaats te maken voor de palmbomen. Er valt af en toe een druppel regen. We zien de wolken over de berg komen rollen. We komen bij nog een stuwmeer en daar kunnen we wel foto’s maken. Dit stuwmeer zorgt kennelijk voor een groot deel van de energie van Noord Panama.
Inmiddels worden de bergen hoger en moeten we flink klimmen met onze Iron Horse. Het waait flink en we rijden in de wolken. Het begint ontzettend te regenen en we zien bijna niets. Maar een stukje verderop schijnt dan weer de zon en loopt de temperatuur ook weer op. We komen echt in het regenwoud terecht. Dichte begroeiing en hoge bomen. Af en toe doemt er een hutje op en zien we de indianen lopen langs de weg of wachten op de bus.
Op een gegeven moment komen we bij een restaurant waar ook veel bussen stoppen. Mooie plek voor een plaspauze…..zoooooo dat denken meer mensen hier. Wat een lucht kwam er uit deze ruimte. Kokhalzend staan we daar en besluiten hier niet onze plas achter te laten. Eten laat ook maar zitten, want de keuken is zoals de wc’s zijn. We nemen een verpakt ijsje en een blikje drinken en gaan op het parkeerterrein staan. Poe he.
Na een lange tijd rijden komen we aan bij Almirante. We worden gevraagd te stoppen door een mannetje en hij zegt dat we onze auto daar kunnen parkeren, zodat we met de boot over kunnen. We leggen hem uit dat we met de Ferry gaan. Oooohhh, zei hij dat is een goede oplossing, maar die gaat morgen pas. Dat wisten wij ook wel, dus wij hadden een slaapplaats geregeld. Maar hotels konden ook wel gewezen worden. Nope…..niet nodig….hier weten ze zeker wat handelen is. We gaan op zoek naar onze slaapplek voor vanavond. Hoog op de berg ligt het hotel. Goed afgesloten achter een hek. Zal wel nodig zijn, denken we dan maar.
Bij de receptie zijn ze super vriendelijk en de eigenaar helpt ons met de Ferry. Er gaat er één om 7 uur morgenochtend en één om 12 uur. Je moet er een uur van te voren zijn. Dus wij gaan maar voor die van 12 uur waarschijnlijk. Reserveren is niet nodig begrijpen we.
We krijgen nog een welkomstcocktail aangeboden. Altijd lekker….dus met een pina colada en een balbao in onze hand kijken we hoe het water weer naar beneden valt.
Morgen gaan we dus voor 4 nachten naar Boca del Toro…..hopen dat er niet te veel regent dan. Maar de temperatuur is zo rond de 25 graden momenteel. De lucht lijkt momenteel weer open te trekken, dus zal vast weer goed komen.
Vrolijke groet,
Ria en Linda
