Boquete – David

11 februari 2018

Deze ochtend hadden we eigenlijk wel plezier om het ontbijt. De gastvrouw doet echt haar best. We krijgen eerst altijd fruit met yoghurt en daarna ons hoofdontbijt. Maar elke dag zit er op de één of andere manier wel ei bij. Dus jawel….ook deze ochtend roerei. Het komt zeker bij Ria haar neus uit, omdat die meestal het portie ei van Linda ook op mag eten. Vandaag ook worstjes erbij en wentelteefjes. Tja….wat een combinatie….toch voelt het ondankbaar om buiten de wentelteefjes alles te laten liggen. Ria eet met lange tanden het grootste deel van haar ei en worstjes op. Linda ontvoert haar worstje in haar servet en gooit ze later in haar hut weg. sorry…..gastvrouw!

Tegen 9 uur kunnen we onze verhuizing werkelijkheid maken. We dragen de sleutel over en vertrekken. Nog één keer een kopje Geisha koffie drinken dan, maar dan bij The Perfect Pair. Het duurt even, maar de koffie wordt zorgvuldig gemaakt en uit ons kannetje kunnen toch twee kopjes koffie. Het is echt wel lekker, maar zoveel geld voor deze koffie…..het is goed geweest zo.

Omdat we niet dezelfde route terug willen rijden, denken we een andere weg op de kaart gevonden te hebben. We steken de rivier over en uiteindelijk zal deze weg ons weer op de weg naar David brengen. We stijgen weer behoorlijk en Boquete wordt steeds kleiner en kleiner. We komen op een plek waar een mooi uitzicht is en een café. Mooie tussenstop voor ons. We hebben immers tijd genoeg. David ligt maar drie kwartier verder op tenslotte. We genieten van het uitzicht. Het is erg helder vandaag, dus de toppen van de bergen zijn goed zichtbaar. We pakken de weg weer terug op. We slingeren door de bergen. Uiteindelijk moeten we een keuze maken op een driesprong. De weg die we gekozen hadden lijkt grind te worden. Wikken en wegen en besluiten een stukje te doen. Als het niets wordt keren we. De weg loopt weer over in asfalt dus we zetten door. Lachen……uiteindelijk worden het weer kiezels, maar nu zijn we al een einde op weg. We rijden door. Weer een kruising wat te doen? Ach als de weg zo is dan durven we het wel. Dus we steken over……de weg wordt steeds smaller en slechter. Was dit slim? Er komt een oprit van een huis….zullen we die gebruiken om te draaien? Ja….neee…..we doen het wel……geen zin in een lekke band in onze laatste week. We hebben het geprobeerd en het is goed zo. Haha….wat een wijsheid. We draaien onze Iron Horse en jawel…….we komen dus terug uit in Boquete. Wat een bak….we hebben zelf de grootste plezier. Inmiddels is het tegen het middaguur.
Laten we gek doen…..we lunchen in Boquete!

Uiteindelijk vertrekken we dus naar David via de weg waarmee we ook gekomen zijn.

Na ongeveer drie kwartier komen we in David en kunnen we niet verder. Carnaval…..volop muziek. Het is nog iets te vroeg om naar het hotel te gaan, dus we parkeren onze stalen ros en gaan eens kijken. Het heeft wel iets weg van Roze Maandag in Tilburg tijdens de kermis. Een dansende mensenmenigte….er wordt volop met water gespoten. Om erin te mogen moeten we per persoon vijf dollar betalen. We doen het niet, omdat we zien dat we heel nat gaan worden en we moeten nog inchecken. Dat voelt niet goed. Maar hoe komen we nu uit bij ons hotel? We proberen als het ware om het afgezette stuk te rijden en we komen uiteindelijk goed uit.
De rit door David is best triest. Het nodigt niet echt uit om er doorheen te wandelen. Het is natuurlijk de vraag of dit komt doordat iedereen nu aan het carnavallen is of dat deze stad gewoon triest is. We zijn benieuwd waar we het hotel gaan vinden. Deze ligt wel iets buiten het centrum.
Het hotel ziet er aan de buitenkant goed uit….maar nu binnen nog….

We komen op onze kamer en beide denken we te ruiken dat er gerookt is. Dat is gewoon niet fijn als je zelf niet rookt. In principe zijn de meeste plaatsen allemaal rookvrij, maar we krijgen het nu niet gevonden. We gaan de vraag stellen aan de receptioniste. Zij zegt dat het eigenlijk niet kan, maar als we willen wisselen kan dat. Doe dat maar dan…..we mogen een verdieping zakken. De kamer is verder hetzelfde maar ruikt echt een stuk frisser. We worden nog gebeld of we nu wel tevreden zijn…..Yep…..

We rijden nog naar het strand. Dat is een half uur hier vandaan. Vooral de lokale bevolking komt hier. Het is bijzonder om te zien hoe de mensen het water in gaan bij de lifegards en waar de vlag oranje wappert en dus niet in het water zijn bij de rode vlag.
Tegen vijf uur lijken de golven hoger te worden, maar de lucht betrekt ook wel wat. De vlaggen worden overal rood en er wordt gefloten dat de mensen de zee uit moeten komen. Er lopen ook wel mat militairen rond, maar de mensen gaan het water uit bij de fluitsignalen. Er schijnt hier ook wel wat onderstroming e.d. te zijn. De lokale bevolking zit met hun BBQ’s op het strand gezellig met elkaar te eten. Machtig mooi!

We rijden tegen half zes toch maar aan. We willen nog een boodschap doen en eigenlijk niet te lang rijden in het donker. Deze puzzel viel allemaal mooi in elkaar.

Morgen…..ja morgen gaan we toch maar op zoek naar het echte carnaval hier…..we hebben die kip toch niet voor niets geplukt?!

Warme groet,

Ria en Linda