Strahan

3 februari 2019

Vandaag gaan we op cruise…..als je in Strahan bent, moet je het water op….wij dus ook. Om half negen is het boarden en om negen vertrekt de boot. De boot is misschien een kwart gevuld. We hoorden net van te voren ook dat sinds 10 januari de mensen weg leken te blijven. Men denkt door de bosbranden, maar hier is niets aan de hand. Triest als je bedenkt dat visserij en toerisme de bron van inkomsten is hier.

Maar goed we varen eerst naar Hell’s gate……een nauwe doorgang tussen de haven van Strahan en de oceaan. De doorgang is zo genoemd door de veroordeelden die onderweg waren naar de hel op aarde……Sarah Island.

We varen langs de visboerderijen…..grote viskooien in de oceaan afgeschermd met netten, zodat de vogels en zeehonden niet bij de vis kunnen. Er worden voornamelijk forellen en zalmen gevangen hier.

Vervolgens gaan we naar Sarah Island. Dit eiland is begonnen als gevangeneiland en was de hel op aarde. We mogen hier van de boot af en lopen samen met een gids een ronde over het eiland. Er staan nog ruïnes uit die tijd en het verhaal wordt hier verteld. Wat begon als de hel op aarde werd uiteindelijk een leeromgeving om schepen te bouwen. Hierdoor wilden de mensen niet meer weg van deze plek en was het dus eigenlijk geen gevangenis meer.

We varen door naar Gordon rivier en we varen het regenwoud in. Een schitterende omgeving die ook wel iets weg heeft van de Amazone in Brazilië. Terwijl we over de rivier varen, krijgen we een lunch. Er zijn allerlei dingen te vinden op het buffet, dus we vullen onze magen wel. We meren aan in de rivier en worden meegenomen het regenwoud in. Dit is één van de grootste koude regenwouden ter wereld. Er valt hier 350 dagen per jaar regen. Er komt vegetatie voor die alleen hier voorkomt, omdat Tasmanië het langst aan Antarctica heeft vast gezeten. Dat is dan ook direct de reden waarom zij die bosbranden zo vrezen….de angst dat bijzondere vegetatie verloren gaat. De Huon den bijvoorbeeld groeit maar 1 milimeter per jaar, dus al deze grotendeels verdwijnt gaat er veel kostbaar bezit verloren.

Tenslotte eindigen we bij de houtzagerij. Er hangt hier een heerlijke geur van de bomen die gezaagd worden. Er komt een bepaalde olie vrij bij het zagen van de Huon den die deze geur af geeft.

Rond drie uur zijn we terug aan wal. Ook dit is weer een mooie dag geweest. We maken nog een wandeling door het dorp en gaan dan terug naar huis. We hebben een mooi plekje in de zon, dus we pakken de laatste zonnestralen van vandaag nog lekker mee.

Dadelijk de kaart maar weer eens op tafel, zodat we weer plaats kunnen bepalen voor de dag van morgen. 😉

Zomerse groet,

Ria en Linda