5 februari 2019
Koud…..oooohhhh…wat was het weer koud vannacht…..en de zon is er helaas ook nog niet. Vanochtend de geplande wandeling gedaan. We hebben van drie wandelingen één wandeling gemaakt…. We lopen de Aboriginal wandeling door het regenwoud, langs grasvelden en eucalyptus bomen. De Aboriginals noemden het meer St. Claire Het slapende water. Dit meer is overigens het diepste meer van Australië. Daarna zijn we naar de Platypus Bay gelopen. We hopen zo deze vakantie nog eens een Platypus te zien, maar het lijkt onmogelijk. De vogelbekdieren zijn schuw en bij het minste geluid of iets wat ze zien duiken ze terug onder water. Ze zijn vooral zichtbaar heel vroeg in de ochtend of met de schemering. Tja….ga ze dan maar eens zoeken. Wel hebben kennis mogen maken met een zwarte Tiger Snake. Voor deze slangen wordt momenteel veel gewaarschuwd. Het is hun tijd van het jaar zullen we maar zeggen. Vallen niet uit zich zelf aan dan moeten zij zich bedreigd voelen. Dus deze slang gleed gewoon voorbij.
Tijdens het wandelen was de temperatuur aangenaam ondanks dat het bewolkt is. We genieten van de vogels die we horen, die overigens wel wat weg hebben van apengeluiden. We kunnen er van alles in horen. Kennen jullie de zogenaamde mama appelsapjes…..nou die zijn hier ook wel van toepassing. Een van de vogels roept steeds….ik was het….
Na de wandeling een cappuccino in het visitor Centre en daarna terug naar de camping. We installeren ons voor de bus, maar het is toch net iets te fris om buiten te zitten. We verhuizen naar binnen. We vinden het koud vandaag. Dus we besluiten naar The Wall te rijden.
Hier zijn honderd panelen van één meter bij drie meter hoog te zien. Die houten panelen zijn met de hand helemaal bewerkt tot ware kunstwerken. De geschiedenis van deze regio van Tasmanië is er in te zien. De aderen in de armen van de mensen, de zorgen in het gezicht van de vrouwen, de spieren in het lichaam van een paard……het is allemaal terug te zien. Schitterend en knap werk! Er mogen helaas geen foto’s gemaakt worden en dat hebben we dus ook niet gedaan.
Na deze bezichtiging stoppen we even bij de Hungry Wombat, een café. We nuttigen er iets warm, want inmiddels hebben we ook gezien dat het wel klopt dat we het koud hebben. Het is twaalf graden…..bbbrrrrr…..
Als we terug naar de camping rijden stoken we de verwarming nog even goed op…..bij terugkomst houden we de deuren gesloten en hopen we dat we het nog wel even warm kunnen houden binnen.
Morgen reizen we weer verder…..waar we uit komen? We laten ons zelf ook verrassen.
Vrolijke groet,
Ria en Linda