6 februari 2019
De zon is heel voorzichtig te zien deze ochtend….flauwtjes, maar ze is er! Om 9 negen rijden we aan en is het inmiddels 14 graden, dus we gaan de goede kant op. 😀
Onze eerste stop is in Tarraleah. Dit is een dorpje wat in de jaren 20-30 gebouwd is voor de arbeiders in het hydroelektrisch complex. In de piektijd woonden hier honderden arbeiders. Het dorp had een eigen kerk, politiebureau, golfbaan, winkels enzovoorts. Toen het hydrolektrisch werk ophield, hield eigenlijk ook het bestaan van het dorp op. In 2002 werd het dorp aan een familie in Queensland verkocht. Deze familie stopten er bakken met geld in en verkocht het vervolgens aan geinterreseerden. Het is vandaag niet druk en het lijkt wel of het dorp leeg staat. Bijna alle oude gebouwen doen inmiddels dienst als accommodatie voor de toeristen, maar de piektijd lijkt hier nu wel voorbij. We wandelen wat rond en zien kangoeroes nieuwsgierig naar ons staan kijken. Een eend met haar kuikens loopt rondjes over het gras in het van midden van het dorp. We drinken hier onze dagelijkse cappuccino en lopen daarna nog even naar het uitkijkpunt op de buizen van het eerdere complex. Indrukwekkend!
We rijden door naar Hamilton, maar dat blijkt een historisch dorp te zijn wat misschien nog uit vijf huizen bestaat. Het nodigt niet uit om hier te blijven slapen. We rijden door naar New Norfolk met het idee om daar boodschappen te doen en te tanken om vervolgens door te rijden naar Mount Field National Park. We tanken dus ook en doen de boodschappen weer dusdanig dat we een aantal dagen offline kunnen zijn. We laten via de WiFi in het dorp het thuisfront weten dat we nog leven en wat onze volgende bestemming gaat worden.
Binnendoor rijden we naar Mount Field. Onderweg zien we basis kamp aangegeven staan, maar ja….wat zegt dat. Weer wat verderop staat dat we goed uit moeten kijken want dat er actieve bosbranden in de buurt zijn. We komen vervolgens via het basiskamp en daar staan drie helicopters en heel wat barakken en vrachtwagens verzameld. Vanuit hier vertrekken de helicopters met de zakken water onder hun voertuig richting de bosbrand. Mmmmm……weer iets verderop staat dat iedereen moet zorgen dat hij geïnformeerd blijft over de bosbranden. We gaan er vanuit dat bij het Nationaal Park actuele gegevens bekend zijn. Dit is ook zo….de camping is dicht en de wandelingen zijn afgesloten tot nader bericht in verband met de extreem actieve bosbranden. We overleggen even…..we weten niet of bij Strathgordon een camping is en moeten we in dit gebied willen zijn nu? We besluiten terug te rijden naar New Norfolk en daar de balans op te maken.
De weersvoorspelling voor de komende week is in heel Tasmanië niet best. Of we nu in de buurt van Hobart blijven, naar het oosten gaan of zelf terug naar het noorden…..er is regen onderweg. Goed tegen de bosbranden, maar ja…..we gaan het zien!
We doen de camping aan in New Norfolk en hij heeft eigenlijk geen plaats meer met electriciteit. Maar hij heeft een voorstel…..hij neemt Ria mee naar een plekje en stelt voor stroom af te tappen bij een andere campinggast. Het plekje kost dan 30 dollar in plaats van 35 dollar. Hahaha….verkocht….we hadden geen zin meer om verder te trekken.
We genieten van de zon…..nu is ze er nog……we hopen dat de weersvoorspelling mee gaat vallen…..maar we zien morgen wel weer verder!
Lieve groet,
Ria en Linda
1 Responses to Lake St. Claire – New Norfolk