Bogota – Zipaquirá

18 januari 2020

Deze nacht toch weer een uurtje later wakker…we gaan de goede kant op. We staan op ons gemak op en maken gebruik van het ontbijt. Vervolgens halen we onze rugzakken op, zodat we de auto kunnen vullen. Oeps….een auto dwars voor onze auto in de parkeergarage. Nou ja dat zal wel goed komen als we uitchecken.

De receptioniste van het hotel vraagt Ria vriendelijk of zij die andere auto opzij kan zetten, want zij kan geen auto rijden. Ooohhhh….jullie willen niet weten hoe smal de parkeergarage was en dat we eigenlijk al op zagen om onze eigen auto eruit te krijgen. Maar stoer dat ze is, rijdt Ria beide auto’s in zijn achteruit de garage uit. Girlpower! 

We toeren naar Zipaquirá. Dit ligt zo’n 42 kilometer verderop en we deden er zo’n 1,5 uur over. Rijden is hier wel echt sport. De snelste en de brutaalste heeft de meeste rechten. Tweebaanswegen worden net zo makkelijk vierbaanswegen. Niet te veel over nadenken en proberen mee te bewegen. Ineens is daar een tolpoortje….we waren er voor gewaarschuwd….zo’n 4,5 euro en de weg wordt er echt niet beter van. Maar ach….het hoort bij hier zullen we maar denken. Eenmaal Bogota uit valt de drukte wel mee.

Rond de klok van 9 uur arriveren we bij de zoutkathedraal. Het is nog niet zo druk hier en dat is wel kei tof. Je moet met een groep naar binnen, maar zodra je binnen bent kun je je eigen tempo bepalen. We hebben een digitale gids meegekregen, dus kunnen onze eigen tour doen. De zoutmijnen in langs de kruisweg. Schitterend hoe de eenvoudige kruizen het verhaal vertellen. Eenmaal 180 meter onder de grond ligt de kathedraal. WoW …. bij het altaar wordt het Ave Maria gedraaid. Een moment om stil te worden. Om de zoutmijn te verlaten moesten we dezelfde weg weer terug. Nog een keer beseffen we dat we blij mogen zijn dat we er vroeg waren. Mannetje aan mannetje komen ze naar beneden. 

Inmiddels is het al 12 uur, dus tijd om het stadje te gaan verkennen. We checken bij ons hotel in, zodat we mooi een parkeerplek hebben. Wederom een vriendelijke receptioniste, die ons op weg helpt. Nu op zoek naar een lunchplek…..we vinden een leuk plekje met een ober die geduld met ons heeft. De kaart ontcijferen heeft gewoon even tijd nodig….een combinatie van woorden herkennen, afleiden van het Frans en onze vriend Google brengt ons een heel eind. We lunchen daarom heerlijk met een gegrilde zalm en ossenhaas. 

De magen zijn gevuld en we bezoeken het Onafhankelijkheidsplein, de kathedraal (die helaas gesloten was), een kapel (waar net een bruiloft zou zijn, dus we blijven gepast buiten) en ontelbare steegjes. De zon en de hele donkere wolken wisselen elkaar af….een graad of 17 hebben we vandaag. Ondertussen voelen we onze voeten en zoeken een gezellig koffietentje. Even relaxen….we nuttigen hier ons toetje en voelen dat we moe maar voldaan zijn. 

We keren terug naar onze kamer en gaan maar eens bedenken hoe we morgen onze reis verder zullen vervolgen…..

lieve groet,

Ria en Linda