Barichara – Puerto Berrio

21 januari 2020

Tijdens het ontbijt vroeg de gastvrouw of wij het ook zo koud hadden….ze vond dit weer namelijk maar niets. Haha…18 graden was het op dat moment. Tja…verschil moet er wezen. We kregen trouwens een heerlijk ontbijt. We begonnen weer met een bord vers fruit, een glas versgeperste sap en vandaag: zelf gemaakte yoghurt, vers fruit en granuola. Wat een verwennerij.

Om 9 uur zitten we in de auto en begint onze lange dag. Het aantal kilometers valt eigenlijk wel mee, maar de tijd die we er over gaan doen….we gaan het zien. We starten dus hoog in de bergen. We moeten eerst terug naar San Gil om de weg weer terug op te kunnen. We slingeren door de bergen en dit blijft tot Bucaramanga zo. Schitterende hoge bergen en helemaal beneden een rivier die tussen de bergen door slingert. Met grote regelmaat houden we ons hart vast als er inhaalmanoeuvres gemaakt worden. Maar op een gegeven moment geeft Ria de Colombianen niets meer toe. Doorgetrokken strepen? Niets van aantrekken als je zo het vrachtverkeer in kunt halen. En zo vreten we met onze stalen ros de kilometers langzaam weg. 

Vanaf Bucaramanga verandert het landschap. We verlaten stilletjes de enorme bergen en we verruilen dit voor groene heuvels met koeien en geiten….en op een gegeven moment zelfs ananasplantages. De beste uit de top 500 van het foute uur helpt ons door de tijd heen. Het hotel wat we geboekt hebben vraagt ons voor 18 uur binnen te zijn, dus we willen graag door rijden. 

Het lukt om 17.15 uur rijden we voor. De dame achter de balie spreekt geen woord Engels. Maar met handen en voeten komen we er weer aan uit. Als we op een gegeven moment echt niet begrijpen wat ze bedoelt krijgen we beide een flinke knuffel. Welkom, zegt ze.

voordat het donker wordt zoeken we nog een plek om te eten. We vinden een kippenboer. We wijzen aan wat we willen eten en wachten geduldig af. Dan komt het….de soep komt er aan. We leggen uit dat we dit echt niet besteld hebben. Toch blijft het staan en komt de jongeman met zijn Google vriend terug….bij een warme maaltijd hoort soep. Aha….we eten dus voor iets meer dan 2 euro: soep, gebakken kipfilet, salade, friet en rijst. Wat een leven. Als we buiten komen is het al donker, maar het voelt hier niet onveilig, dus we lopen naar het plein waar de terrassen zijn. We drinken nog een bak koffie uit een porseleinen kopje. Dit kostte helemaal drie keer niets. Het begint flink te weerlichten en te onweren. Er valt nog geen regen, maar we lopen toch maar terug naar ons nieuwe huis. 

De strategie bepalen voor de komende dagen. De prijzen van de hotels in Medellin liggen wel wat hoger. Maar ja vannacht slapen we voor veertien euro en krijgen we ook nog ontbijt. Morgen hebben we nog een keer rit voor de boeg van tenminste vijf uur…..maar wie dan leeft wie dan zorgt.

oja….wat leuk dat jullie allemaal weer zo meelezen!

zonnige groet,

Ria en Linda