Medellin

24 januari 2020

Even zitten we te dubben….wel of niet met een gids Communa 13 bezoeken. Dit is de wijk die bekend stond om de hoge mate van onveiligheid. Zelfs de politie kwam hier niet. Echter inmiddels is de wijk omgevormd en zijn zij in wederopbouw. De tour begint pas in middag en dat willen we eigenlijk niet. We besluiten dus niet te gaan. We hebben al vele graffiti kunstwerken gezien, de sloppenwijken hebben we van bovenaf gezien en het verhaal over Colombia hebben we gisteren mogen horen. 

Wat dan wel? Nou we beginnen onze route in eerste instantie hetzelfde als gisteren. We willen nog wat foto’s maken wat toch lastiger gaat als je in groep door de stad heen gaat. Het is al warm als we starten om negen uur. Maar op ons gemak wandelen we zo wat kilometers weg. We drinken een kopje koffie in een winkelcentrum en lessen de dorst met een verse jus d’orange. Lekker hoor. We bezoeken de kerk waar de dames van lichte zeden staan. Hier is een mis bezig, dus we blijven gepast achterin de kerk staan. Heel wat mannen lopen binnen en we bekijken die na het verhaal van gisteren toch iets anders. Zouden dit de hoerenlopers zijn, die vergiffenis komen vragen? 

Op het pleintje waar gehandeld wordt kijken we wat rond en proberen wat foto’s te maken van deze mensen. Op de route pakken we de oudste kerk van Medellin mee. Hier zitten heel wat geestelijken in de biechthokjes en we zien mensen af en aan lopen om te biechten. Dat zien wij toch eigenlijk niet meer in Nederland? 

Tijd voor een sapje…..want we moeten goed drinken. We wandelen naar Parque Bicentenario. Hier zou een mooie fontein moeten zijn. We merken al wel dat de omgeving wat begint te veranderen. Meer tralies langs de ramen en ander volk op straat. Als we in het park aankomen voelt het niet echt okay. Er lopen heel wat militairen rond, die gaan kijken bij groepjes mensen in het park. We zien de fontein niet, maar besluiten weg te gaan hier. Op naar de metrolijn….pech voor ons….Er is geen loket, dus wij kunnen het metrostation niet in. Dat betekent terug lopen van waar we vandaan komen. We nemen zoveel mogelijk de weg waar de metro ook langs loopt. We komen dus weer terug op het punt waar we eerder het sapje dronken.

Nu met de metro naar Nuibara. Dit is een park waar een dorpsplein nagemaakt is en voor de inwoners van Medellin een plek is om naar toe te gaan als zij de drukte willen ontvluchten. Een nieuwe ervaring, want de metrolijn komt daar niet helemaal echter zit in het laatste stukje dan een buslijn. We stappen uit en wandelen naar de ingang van het park. Helaas, dicht….ze zijn daar aan het werk. Een van de werklui geeft aan dat we terug moeten lopen naar de verkeerslichten en dan rechts moeten. Dus terug waar we vandaan kwamen. We lopen deze weg in en het valt ons op dat het hier best rustig is. We kijken omhoog naar het park en het ziet er een beetje verlaten uit. Mmmmm…. Als we vooruit kijken zien we een heel stel zwervers zitten. We steken de weg maar over. Daar wordt namelijk wel veel gefietst, dus zijn we niet alleen. Als we het groepje zwervers voorbij zijn besluiten we het park niet in te gaan ook al vinden we de andere ingang. Ergens hadden we gelezen dat Playa Mayor dichtbij dit park lag….daar stopt ook een metro, dus laten we dat dan maar doen.

We wandelen en wandelen….we beginnen onze voeten al aardig te voelen. Volop wegonderbrekingen, waardoor we niet onze weg konden vervolgen. We staan te twijfelen en opnieuw roept een zwerver dat we even onder een viaduct moeten met de bocht mee en dan komen we er wel. We lopen die richting op….mmmm…..moeten we dit willen? Nogmaals worden we nageroepen dat het zo okay is. We gaan daarom verder. Maar Playa Mayor komt maar niet in het zicht. We vragen twee jongeren of ze ons vooruit kunnen helpen, maar zij weten het ook niet. We gaan dus op eigen kracht verder. Uiteindelijk vragen we aan de wegwerkers of we er langs mogen….het mag als we voorzichtig zijn. Daar is licht in de duisternis! 

Maar aangekomen bij Playa Mayor…..geen metro…..nee dan moeten we een stukje verder lopen….Ai Ai Ai 

we wandelen moedig verder en ineens zien we daar het plein met de masten waar we vandaag begonnen zijn. We zijn dus midden in het centrum. Wat fijn! Herkenning…..

we laten ons op een bankje vallen en lepelen een ijsje naar binnen. Het was zo warm en we konden wel afkoeling gebruiken. We kijken nog wat mensen en daarna gaan we op zoek naar de metro richting huis. Gelukkig blijven bepaalde plaatjes hangen in ons geheugen we zijn dus zo terug bij de metrolijn. 

Thuis rusten we even uit en bedenken we wat we morgen willen doen. Het is namelijk tijd om Medellin te gaan verlaten en verder te trekken. Echter zijn we er nog niet helemaal uit welke richting we op zullen gaan. Na het eten hakken we de knoop door….we reizen af naar de koffiedriehoek.

oja…..natuurlijk waren we nieuwsgierig hoeveel kilometer we nu uiteindelijk gelopen hadden door al die goede acties van ons vandaag….ruim 15 kilometer. Gelukkig mogen we morgen weer autorijden. Haha.

vrolijke groet,

Ria en Linda