4 februari 2020
Vandaag staat alles in het teken van mañana mañana….ofwel rustig aan, hè. We staan vertraagd op en ontbijten op ons gemak. Het zonnetje is er deze ochtend al, maar de temperatuur is nog laag.
Vandaag gaan we naar Parque 93. Dat is makkelijk te lopen en hebben we gelijk onze beweging gehad. Laten we maar eens starten met een cappuccino bij onze vriend Juan Valdez. Een plekje op het terras in het zonnetje, maar al snel voelen we de temperatuur achter het glas oplopen. De zon brandt. We lopen een rondje over het park. Ze zijn de voorbereidingen aan het treffen van een festival die donderdag begint en tot en met het weekeinde zal duren. Een boekenfestival omdat het park 25 jaar bestaat. Het ziet er al gezellig uit. Allemaal tentje en vlaggetjes en er staan gekleurde tafeltjes en stoeltjes.
Vandaag worden we aangesproken door een drietal studenten journalistiek. Of we mee willen werken aan een interview? Dat we geen Spaans spreken is geen probleem….zij proberen het in het Engels, maar het gaat voornamelijk om woorden in het Nederlands. We worden vastgelegd op camera. Grappig, hoor.
We zoeken een schaduwplekje met een klein beetje zon en settelen ons daar met onze boekjes. Heerlijk lezen op het terrein wat later in de week in het teken staat van lezen. We houden het hier wel een paar uur vol. Na zoveel gelezen te hebben wordt het tijd om onszelf te verwennen met een ijsje van de echte ijscoboer. Mmmmm….lekker hoor…
We wandelen nog wat door deze buurt en uiteindelijk besluiten we op het terras van ons hotel wat te drinken. Vers geperste jus….we hebben uitzicht op het pleintje en kunnen wat mensen kijken. Wij komen de middag zo wel door.
Vanavond eten we een keer thuis. We hebben een leuke serveerster die eigenlijk geen Engels spreekt, maar het wel probeert. Wij proberen ons beste Spaans op haar uit. We hebben in ieder geval plezier met elkaar. De kok is goed in ontbijtjes maken, maar zeker ook in avondeten (en toetjes) maken. We missen alleen ons avondwandelingetje na het eten nu. Terwijl we aan het eten waren begon er een hardloopclinic op het pleintje. Een leuk uitzicht op mensen die afgepeigerd worden en hun grenzen aan het op zoeken zijn.
vrolijke groet,
Ria en Linda
1 Responses to Bogota – Parque 93