16 februari 2020
Deze ochtend zijn we iets trager in opstaan, maar dat mag tijdens de vakantie. 😀
Deze ochtend zijn we alleen in het hotel. Alleen ons tafeltje is gedekt. Het is toch wat….een heel hotel open voor ons samen. Na het ontbijt lopen we naar de begraafplaats. We hadden ingeschat dat daar weinig schaduw zou zijn. Het is wel korter lopen dan we verwacht hadden. Net voordat we de begraafplaats op willen lopen spreekt een man ons aan in het Engels. Hij vertelt dat er op de begraafplaats veel poezen lopen en hij heeft wel een doosje als we er een vast willen houden. Ja ja…..tuurlijk we nemen een poesje mee. We bedanken en lopen het kerkhof op. De begraafplaats is volledig wit op de bloemen na dan. Hele oude graven, maar ook graven die net gezet zijn. Veel jonge mensen liggen er. Na 3 jaar wordt het graf leeg gehaald en worden de botten in een kleiner graf gedaan. Die graven worden opgestapeld langs de kant van het kerkhof. Het is bijzonder. Het is duidelijk te zien dat er kaarsen branden. De graven zitten onder kaarsvet. Er zijn ook graven bij die geen steen hebben, maar slechts in het beton de naam gekrast is. Dat heeft toch wel iets tragedisch. Er lopen inderdaad veel poezen rond hier. Het is erg warm hier, dus we verlaten de plek weer.
Tijd voor koffie…..we zoeken een terras aan het water op. Hier waait het wat. Tevens kunnen we hier wel wat lezen en rond kijken. Opvallend is dat mensen hier echt gastvrij zijn. Ze groeten en heten ons welkom. Er lijkt hier tijd zat te zijn.
Tegen twaalven beginnen we aan onze siësta. Even de ergste warmte mijden.
Als we buiten stappen om te gaan eten, zitten er heel wat mensen aan de kant van de weg. Dat is opvallend want wij wonen niet midden in het centrum. We horen ook muziek en het het begin van onze straat is afgesloten. We zien de kinderoptocht staan. Wat leuk! Hoe klein ze ook zijn….ze swingen de pan uit. Ineens worden we aangesproken en roept een man heel vrolijk….vriendinnen uit Holland. We krijgen een hand. Het is de man van de eerste avond. Hij komt nog een keer terug gelopen en zegt dat het meisje op de eerste wagen familie van hem is. Natuurlijk zeggen we dat ze knap is en hij loopt stralend verder.
Tijd om te gaan eten na deze optocht. We besluiten terug te gaan na het eerste restaurant. Het eten was daar goed en dat bleek vanavond ook weer.
Deze avond geen cappuccino meer. Onze koffietent was dicht. Jammer. Dan maar op tijd naar huis. Morgen trekken we verder en hebben we weer een lange rit voor de boeg.
Buenos noches,
Ria en Linda
