17 januari 2022
Wie had gedacht dat we in deze koude het raam in de nacht open moesten gaan zetten. De Noren wilden het lekker warm maken in het hotel….poeh….maar doordat het raam open stond konden we goed horen dat het hard waaiden. Echter waaiden het gordijn ook wel eens op en we sliepen in een kamer met techniek….bij beweging langs het bed ging er een lichtje aan langs het bed….kei fijn als je in de nacht naar het toilet wil….maar bij harde wind…lijkt het wel alsof je in een disco verblijft. Haha…maar gelukkig waren we aardig moe en viel de overlast mee.
Om 7 uur waren we echt wel uitgeslapen, dus op ons gemakje naar het ontbijt. Een eenvoudig buffet, maar er lagen een soort van witte casino boterhammen dus moest goed komen. Roerbakeieren, spek, bonen, zoet beleg….we kozen een leuk plekje in de ruimte. Maar jeetje….wat hadden ze met het brood gedaan? Er gebeurde iets bijzonders in je mond met dat brood…..mmmm….over naar het knäckebröd, want dat moet toch goed zijn hier.
We zagen het van donker langzaam naar de schemering gaan…voor ons zagen we de prachtige maan en achter ons zagen we de zon met haar rode gloed opkomen. Wat een genot! De weg was goed begaanbaar en we genoten van de sneeuw in de omgeving. We reden langs rotsen waar ijspegels aan hingen. We moesten glimlachen om de eerste verkeersborden met de elanden erop. We passeerden de tolpoortjes en die zijn hier niet te ontwijken. Je bent er al door voordat je eigenlijk door hebt dat je überhaupt op een tolweg zit. Af en toe wordt een bedrag genoemd, maar over het grote gedeelte zien we dat ook niet.
We arriveren rond de klok van 10 uur in Hamar. We parkeren onze auto vlakbij een groot winkelcentrum met het idee dat we daar koffie gaan drinken. Vlakbij het winkelcentrum zien we de richtingsborden voor de bezienswaardigheden voor de voetgangers staan. We besluiten toch eerst maar te gaan wandelen. Het voelt best koud met 2 graden en een flinke wind. Op zo’n 25 minuten wandelen ligt de Domkirkeodden. De ruïne van deze kathedraal staat onder een enorm glazen bouwwerk om verder verval tegen te gaan. Daarnaast worden er ook nog kerkelijke plechtigheden gevierd en worden er nog concerten gegeven. Het ligt op een heuvel te schitteren in de sneeuw met de zon door het glas. Het was een mooie wandeling over een deel van het pelgrimspad langs het Mjøsa meer. Hiernaar was het pad meer een ijsbaan dan een wandelpad, maar we worden steeds handiger om over het ijs te wandelen.
Tijd voor koffie na deze wandeling….we vinden een soort van Starbucks en warmen daar met koffie op. Heerlijk….Ria proeft daar een broodje met typische bruine geitenkaas. Die kaas was okay volgens Ria, maar dat broodje…..even een deja vu van deze ochtend. We wippen even bij de supermarkt binnen, zodat we wat proviand hebben als we verder op pad gaan.
We mogen namelijk de E6 verlaten. De E6 is de verkeersader van Noord naar Zuid en andersom. Deze weg is dus eigenlijk altijd goed begaanbaar. Weer of geen weer, maar de overige wegen is een beetje afwachten. We rijden richting het Oosten en daar schijnt het toch echt minder druk te zijn. Maar ook hier zien de wegen er okay uit. De gemiddelde snelheid op de wegen ligt hier wel wat lager. We mogen op de meeste stukken maar 80 kilometer per uur, maar ach wij hebben vakantie. Inmiddels is ons wel opgevallen dat er genoeg elektrische oplaadpalen bij alle benzinestations te vinden zijn. Maar ach….we hebben onze keuze gemaakt en we zijn kei blij met onze stalen ros.
We genieten van de houten huizen die we in het landschap zien staan. Een aantal bij elkaar en dan kilometers lang niets…..dennenbomen en sneeuw….
Tegen 14 uur arriveren we in Trysil. We parkeren onze auto en gaan op zoek naar koffie. Maar het lijkt wel uitgestorven hier. We vinden een koffietentje, maar je moet dan zelf je koffie uit een automaat halen….en er hangt weinig sfeer. We besluiten te gaan. We wandelen door het dorpje, maar geen koffietentje te vinden. We glibberen terug naar de auto en gaan op zoek naar ons hotel voor de komende 2 nachten. Het hotel ligt zo’n 16 kilometer buiten het dorp. De weg hier naar toe is aanzienlijk minder schoon. De strepen zijn niet te zien door de sneeuw wat er ligt. Inmiddels begint de zon flink te zakken en we zien het licht langzaam verdwijnen.
Aangekomen bij het hotel banen we ons een weg door de sneeuw naar de receptie. We beginnen ons verhaal in het Engels en we krijgen in het Nederlands antwoord. Okay…dat is makkelijk, maar toch ook weer even schakelen. De man achter de receptie is 15 jaar geleden met zijn moeder naar Noorwegen gekomen en runt dus nu het hotel. Vriendelijke ontvangst en een gezellige aankleding….leuk. In onze kamer liggen de warme dierenvellen op de stoelen en het bed. Verschillende elanden versieren de kamer. Leuk! Vanavond eten we hier….helemaal terug naar Trysil waar toch niets te beleven is lijkt ons niet zinvol. Het eten smaakt ons goed. Op het weerbericht zien we dat de temperatuur gaat zakken naar min 11 graden vannacht en dat het morgen ook niet boven nul zal komen. We zijn benieuwd naar de dag van morgen!
een winterse groet,
Ria en Linda
Domkirke in Hamar
1 Responses to Oslo – Trysil