Geilo – Flåm

29 januari 2022:

So hé….een gat in de ochtend geslapen vandaag….om 8.15 uur gingen de ogen pas open…ach….het lijkt wel vakantie. We staan op ons gemakje op en gaan eerst maar naar de ontbijtzaal. De geur van wafels komt ons al tegemoet….dat zou toch verwennerij zijn, want gisteren was het ontbijt maar mager. Jawel…het wafelijzer staat op de bar. Er zijn ook veel meer gasten aanwezig dan de dag ervoor. Dus dit zal er zeker mee te maken hebben. We vullen onze magen goed en pakken daarna onze spullen. De tank vol gooien van onze stalen ros en een fles water kopen….dan kunnen we de komende rit alles weer aan.

We willen via weg 50 naar Flåm rijden. Een weg over een hoogvlakte waren ook nog elanden leven en misschien zien we toch nog een glimp van hen. We rijden Geilo uit en we zien wat lichten knipperen. Het is niet druk op de weg, dus even stoppen en Google translate zijn werk laten doen. Okay….goed dat we stoppen….weg 50 is afgesloten. We moeten een nieuw plan maken. We rijden terug naar Gol en proberen dan op die manier naar de plek van bestemming te komen. We rijden langs de mooie meren die steeds meer ontdooien. De regen komt met bakken uit de lucht. Echter zien we dat het nog wel koud is, want de druppels bevriezen direct op de voorruit. De ganzen lijken wel blij te zijn met het water….vele van hen staan op hun kop in het water en hun zwemvliezen wapperen in de wind. Waar kwam Nils Holgerson ook al weer vandaan? Was dat van hier of van buurland Zweden? Die vraag bewaren we voor vanavond.

In Gol vervolgen we de weg richting Bergen en met een beetje geluk komen we dan langs Flåm. Gelukkig staat hier dat de weg open is. We moeten er niet aan denken dat hier de weg ook gesloten was, want dan hadden we een grote puzzel te leggen. We merken wel dat naast de regen de wereld ook steeds kleiner wordt. De wolken hangen laag en de pas die we over moeten steken waait het behoorlijk. Wat weer wel gaaf is, is dat er mensen aan het paraskaten zijn met dit bizarre weer. Het is duidelijk dat het hier ook echt kan spoken. De reflectoren langs de kant van weg staan hoger dan gemiddeld aan de zijde waar het water ook is. We hebben nog maar weinig lantaarnpalen gezien in Noorwegen, maar hier staan ze in de heftige bochten. Huizen die gedeeltelijk ingesneeuwd staat of op plekken waarvan je denkt hoe komen de mensen hier ooit bij. 
Ineens doemen er in de mist enorme bergen op….je weet dat ze er zijn, maar we zagen ze eerder niet…wowie.

Alleen geen koffie natuurlijk op dit soort routes, dus het is door bikkelen voor de chauffeur. Voor ons rijden ineens twee strooiwagens. Ze strooien zand en fijn grind en schrapen direct de weg. Al snel is helder waarom….de fase van haarspeldbochten is aangebroken. Langs de enorme rotsen smelt het water en de eerder bevroren watervallen laten hun oorspronkelijke vorm weer zien. De regen wordt even hagel, maar we hebben daar weinig last van. We doorkruisen een aantal bergen met behulp van tunnels. Een tunnel van ruim 24 kilometer….er lijkt geen einde aan te komen. We leggen in Aurland even aan voor koffie….we hoeven nog maar een kilometer of 20, maar even de auto uit is toch wel fijn. Waarschijnlijk denken meer mensen dat….het idee is een beetje een wegrestaurant. Weinig gezelligheid, maar iedereen is even blij dat ze eruit kunnen. 
Als we in Flåm aankomen worden we vriendelijk te woord gestaan en brengen we onze bagage naar ons appartement. 
We wandelen naar de kern van het dorp om de boodschapjes te doen voor vanavond. Het regent inmiddels weer flink en de wind maakt het guur. Het ziet er best leuk uit hier al is het met droog weer waarschijnlijk nog mooier. 
Het is overigens geweldig om te zien hoe de watervallen van de bergen af komen….tijdens onze reizen zien we over het algemeen weinig watervallen, omdat dan alles droog staat 😀

Inmiddels is de regen sneeuw geworden, maar de temperatuur is nog steeds boven nul graden. Dus waarschijnlijk zal er weinig blijven liggen, maar we zullen het zien morgenochtend.

oja….voor diegene die het wil weten….Nils komt uit Zweden, weten we inmiddels.

vrolijke groet,

Ria en Linda

Uitzicht vanuit onze huiskamer