Flåm

30 januari 2022:

Vandaag stond er op ons verlanglijstje om het treintochtje Flåm – Myrdal te maken. De eenzame planeet noemt het één van ‘s werelds mooiste treintrajecten. Normaal gezien rijdt de trein tussen Flåm en Myrdal, maar ze zijn op het station van Flåm bezig met het bovenleidingen, dus we doen de eerste vijf minuten met een busje. In Lunden stappen we op de Flåmsbana. We vermoeden dat we er met vijven in zitten. De trein gaat nu vier keer per dag, maar in het hoogseizoen schroeven ze dit op naar 10 keer per dag. We zullen er een uur overdoen om in Myrdal te komen. Myrdal ligt 867 meter boven zeeniveau. Volgens het weerbericht gaat het er min zes zijn, maar voelt het door de wind als min twaalf. De warme broeken gaan dus weer aan. 
De tijd in het treinstel lijkt stil te hebben gestaan of tegenwoordig noemen we dat vintage. Rode pluche stoelen en houten kozijnen en plafond….zelfs de noodrem ziet er ouderwets uit. We vertrekken met een zonnetje wat boven de bergen uit piept. Het weer verschilt dag en nacht met gisteren. Het is wel fris (onder nul), maar de sneeuw was niet blijven liggen. We passeren een oud kerkje en de rivier kronkelt met ons mee door de bergen. We zien langzaamaan de sneeuw langs de bergen wat toenemen. De bergen huilen en dit geeft mooie watervallen. We komen langs boerderijen, die op plaatsen liggen waarvan we niet begrijpen dat mensen er überhaupt kunnen komen. We kunnen mooi van links naar rechts in de trein nu er zo weinig mensen in zitten. 

We stoppen vijf minuten bij de Kjosfossen waterval. We mogen even foto’s maken. Een gedeelte van de waterval is bevroren en een deel van het water loopt wel. Bijzonder om te zien. We passeren tunnels en krijgen geweldige uitzichten. Uiteindelijk komen we in Myrdal aan. Daar ligt er wel serieus sneeuw en wat is het koud hier. De trein rijdt zonder ons verder en komt over twintig minuten terug en dan kunnen we weer instappen. We bewonderen de omgeving….de witte bergen, de gekleurde huisjes, de ijspegels enzovoort maar uiteindelijk wachten we in de stationshal op de trein. Het is ook mogelijk om terug naar Flåm te lopen. Het lijkt ons een schitterende route. Het is 17 kilometer wandelen. Nu dus door de sneeuw en met een geblesseerde voet lijkt ons dit niet verstandig. Dit moet een mooie route zijn! Uiteindelijk komt de trein ons dus weer ophalen. Er zijn inmiddels iets meer mensen die mee terug gaan. Mensen die waarschijnlijk hier toch ook ergens in een hut verbleven hebben. 
Het was zeker de moeite waard om deze treinreis te maken. 

Vanmiddag besluiten we dan ook met de auto nog naar Stegastein te rijden. Dit is een uitkijkpunt. Het ligt 650 meter boven het Aurlandsfjord. Ooohhhh….de weg er naar toe was best spannend. Een smalle weg, die nog voorzien was van sneeuw en ijs en vol met haarspeldbochten. Er konden geen twee auto’s naast elkaar, dus om de zoveel tijd kwamen er van die uitvoegplaatsen om elkaar te laten passeren. Het platform hangt 30 meter van de bergwand af en aan het einde heeft het een glazen wand. Niet te veel nadenken….erop lopen…kijken…genieten van de zon die onder aan het gaan is, foto’s maken en vooral weer terug gaan. Het was echt schitterend om zo over het fjord te kijken. Op de terugweg toch op sommige plekjes nog even stoppen om ijspegels te fotograferen. Ook dit blijft een bijzonder fenomeen om te zien. Net voor de schemering in valt stappen we thuis weer terug binnen. Een mooie dag op verschillende hoogtes…..

We kunnen helaas niet in het Geiranger fjord komen, omdat deze weg afgesloten is en niets wijst erop dat deze op korte termijn open gaat. Maar we hebben al ontzettend genoten van dit fjord. 😀

Okay, het wordt weer tijd om te gaan bedenken welke kant we morgen op zullen gaan….dus een fijne avond en hopelijk tot morgen!

Ria en Linda

Station Myrdal