13 februari 2022:
Het is zo ver….tijd om naar huis te gaan. We ontbijten eerst op ons gemak, want we mogen tot 12 uur in onze hotelkamer blijven. Een goede bodem leggen voor de rest van de dag. Het is opvallend druk in de ontbijtzaal. Er lijken ook veel mensen, die niet verblijven in het hotel, Valentijnsdag en moederdag te komen vieren. Nadat we goed gevulde magen hebben, gaan we toch maar inpakken. Het blijft een uitdaging om al die winterspullen terug in onze rugzakken te krijgen.
Tegen 11.30 uur verlaten we het hotel en natuurlijk gaan we niet via de geijkte weg naar het vliegveld. We zoeken de landweggetjes nog eens op. Door de bergen en de sneeuw, die op veel plaatsen toch lijkt te verdwijnen nu rijden we via kleine dorpjes verder weg van Oslo. We hebben nog plezier….het zal je je toch overkomen dat doordat je via de landweggetjes gaat te laat op het vliegveld komt.
We zijn op tijd op het vliegveld en gaan onze iron horse inleveren. Bijzonder….je stopt de sleutel in een brievenbus en dat was het dan. Niks geen controle of uitleg meer hoe de rekening van de tolwegen en/of parkeerkosten zal komen. Op hoop van zegen dan maar. De incheckbalie is open, dus we gaan onze rugzakken maar inleveren….alles in de flightbag en blijven net onder het gewicht. Poeh he….we moeten onze QR code laten zien en daar werd het spannend. De QR code van Linda kwam niet meer op in de app. Wat is er gebeurd? Gelukkig hadden we onze gele boekjes ook bij, dus na uitleg dat ze drie vaccinaties had gehad en het laten zien van het gele boekje kreeg ook Linda haar instapkaart. Niet om uit te staan….dus na het inchecken toch op zoek in de app waar de QR code is gebleven. Ze moest alles opnieuw ophalen, maar de code is weer present…dus mochten ze later op het vliegveld nog ergens willen zien….dan kom maar op.
We eten nog wat op het vliegveld, want om 17 uur vliegen is toch een bijzondere tijd. Vervolgens zoeken we een plekje bij de gate waar we nog kunnen lezen tot het tijd is om te boarden. We helpen nog een passagier die de vlucht naar Polen moet hebben. Hij had geen mondkapje bij, maar wij hadden nog een voorraadje….dus beste man blij dat hij toch mee mocht op zijn vlucht.
Onze vlucht loopt voorspoedig. We zijn eigenlijk zo terug in Amsterdam (in minder dan 2 uur), maar we hebben een lange taxitijd en we mogen niet direct uitstappen. In het vliegtuig zit kennelijk nog een een zware vracht en die moet er eerst uit, want anders kantelt het vliegtuig. De meeste passagiers vinden dat toch een lastige opdracht. Vele mensen staan toch op en wordt opnieuw omgeroepen dat iedereen moet gaan zitten totdat zij een teken krijgen. Deze keer komt onze bagage als een van de eerste op de band binnen. Fijn….kunnen we direct terug naar de vertrekhal waar Guido en Daphne klaar staan om ons naar huis te brengen. We maken een tussenstop in Den Bosch en drinken daar gezellig een bakje koffie….even bijkletsen en dan naar huis. Zo’n reisdag is toch altijd vermoeiend, dus het is ook weer heerlijk om in ons eigen bed te stappen.
Dank jullie wel voor het meelezen (en beetje meereizen) met ons…..wij worden er toch ook altijd weer blij van!
Vrolijke groet,
Ria en Linda
Noorwegen, wat ben je mooi!
3 Responses to Oslo – Amsterdam