Relax……is het enige woord wat telt!

Ha lieve mensen,

Kei leuk al die reacties…op die manier is het elke keer weer spannend voor ons wat we moeten verwachten. We zijn wel heel benieuwd of het lukt om de pagina uit te printen voor de vader van Ria en de oma van Linda. Kan iemand ons dat vertellen?

Okay, daar gaan we weer dan……

Zondag zijn we heel de dag naar het Seaquarium geweest. Dat is niet zo ver van huis. Het eiland is ook niet groot, maar toch…. Bij binnenkomst kregen we een schema wanneer het voedertijden waren of wanneer er shows waren. Heel de dag was zo lekker gevuld. We hebben gezien hoe de haaien eten kregen, maar ook hoe de haaien geaaid werden. Yekkie….wij hebben ons er niet aangewaagd. Reuzeschildpadden hebben we gezien. Er werd verteld dat er in de toekomst nog een strandje gemaakt gaat worden voor hen, zodat ze eieren kunnen gaan leggen. We hebben dolfijnen gezien. Wowie….te gek hoor….zij zijn echt intelligent. We hebben een zeeleeuw zijn kunsten zien vertonen. Tenminste die moest hij eigenlijk vertonen, maar hij vond het ook warm. Hij moest erg aangespoord worden. Jonge haaien en schilpadden in een aquarium. Die waren net geboren. Indrukwekkend! We hebben ons ogen uitgekeken. Hier kun je ook dolfijnentherapie volgen, maar er werd ons verteld dat dit $6000,- kost voor 14 dagen therapie. Erg veel geld dus. We snappen gelijk waarom er zoveel stichtingen in Nederland worden opgericht als iemand hun kind daar naar toe willen laten gaan. Toen we uitgekeken waren, zijn we op het strand lekker wat gaan drinken. Eigenlijk wilden we op het strand iets eten, maar daar waar we gepland hadden was het meer dan vol met jongeren en meer dan harde muziek…..we worden dan toch oud! We voelden ons daar niet thuis, dus zijn we toch maar weer op pad gegaan. Toen we terug thuis kwamen was ons huisje lekker gepoetst. Tja, het is echt vakantie!

Maandag zijn we vroeg opgestaan. We zijn de oostkant van het eiland gaan onderzoeken. We hebben de aloe vera plantage gevonden, maar hadden eigenlijk geen zin om te zien hoe van de planten de creme e.d. gemaakt werden. (Misschien gaan we uiteindelijk toch nog, want Linda staat onder de zonne-allergie en dat jeukt als de ….) Doorgereden naar de struisvogelboerderij, maar die was gesloten op maandag. Linda zag het eigenlijk ook niet zitten om daar naar toe te gaan. Zielig hoor die beesten daar, maar volgens de gastvrouw is het zeker de moeite waard. Dus wordt waarschijnlijk toch nog vervolgd. Alle wegen die naar deze bezienswaardigheden leiden lijken op de beruchte schraapwegen uit Namibie. Je moet die dus eigenlijk met een jeep doen, maar met een toyota yaris kom je ook best ver. We waren even bang voor lekke banden, maar ach uit ervaring blijkt dat we die ook kunnen vervangen, dus gaan met die banaan! Vervolgens zijn we naar de noordkust gereden. De kust is hier heel ruw. De golven zijn veel hoger en er is bijna geen toerisme te zien hier. Eenzaam en alleen daar. Veel cactussen zijn daar. We hebben mooi foto’s gemaakt. We hebben het Curacaos geitje gezien. Die lopen daar wild te zijn. Er zijn ook veel zwerfhonden op het eiland. Zo nu en dan zien we die dan ook dood aan de kant van de weg liggen. Maar omdat je aan die kust zo eenzaam en alleen bent zijn we toch maar gegaan, want tja…..we moeten het onheil niet opzoeken zouden onze achterblijvers zeggen. ’s Avonds zijn we even op de koffie geweest bij onze reisgezel. zij was immers jarig die dag. Het wordt 2e kerstdag goed gevierd ,want dan heeft haar moeder en de rest van het gezin veel meer tijd. Dus tweede kerstdag zijn we onder de pannen.

Dinsdag hadden we eigenlijk de planning om een deel van de westkant van het eiland te doen. Maar we kwamen een strandje tegen, waar we gratis op konden. We zijn daar heel de middag geweest tussen de lokale bevolking. Mooi strand, want aangrenzend was het strand van het Hilton-hotel. Het waaide flink die dag en het was behoorlijk bewolkt. Maar het was nog steeds zo’n 31 graden. We zaten wel onder het zand door de harde wind. Maar ach….het mag de pret niet drukken. We zijn wel in de schaduw gebleven, want Linda kan ff de zon niet hebben op haar lijf vanwege de jeuk. Ook Ria hoeft de zon even niet te voelen. zij heeft haar rug behoorlijk verbrand met het snorkelen. Daarom hebben veel mensen een t-shirt aan tijdens het snorkelen. Weer wat geleerd! ’s Avonds zijn we gaan eten in het Wilhelmina-eetcafe. Dit was een test, want we wilden hier met Kerst gaan eten. Eerst even voorproeven…je weet immers maar nooit. Geslaagd! We gaan gourmetten eerste Kerstdag. We zullen dan echt aan jullie denken! De voorbereidingen zijn hier ook in volle gang, hoor! Kerstversieringen, kerstbomen, kerstliederen e.d.. Je zult het misschien niet geloven, maar wij hebben onze voordeur ook versierd, hoor! We hebben kerstballen gekocht en deze aan een zilveren lint geregen. We hebben punaises gekocht (wat niet mee viel hier op het eiland) en deze aan de deur gehangen. Kest is hier chique en hellup….we hebben geen kleren bij voor Kerst. Wie denkt hier nu aan als je je rugzak aan het pakken bent. Dus Willemstad in om kerstkleding te kopen. Het is gelukt en dusdanig dat we het later ook nog eens aan kunnen.

Vandaag hadden we “lamme” dag. We waren laat uit bed en kwamen maar niet vooruit. Het lijkt ook warmer cq benauwder dan andere dagen. We hebben wat winkelcentra bezocht, ijs gegeten, terrasje gepakt en nu zijn we jullie op de hoogte aan het brengen. Dadelijk is het weer etenstijd en dan terug naar huis, zodat we op tijd terug zijn voordat het gespuis los komt.

Nietzsche, pas op voor die omvallende bomen. Je moet je niet bezeren hoor! Laat die schapen met rust…je lust helemaal geen schapenvlees. Speel maar met Laura en Whoopy!

Niet om het een of ander, maar hoe is het met de de Nijsjes? We horen maar niets van hen. Het gaat toch wel goed he?

Dat was het weer voor vandaag….tot snel!

Liefs,

Ria en LindaÂ