Darwin

3 november:

We hebben geslapen als een os die eerste nacht in Darwin. Echter dachten we dat we om 6 uur wakker waren, volgens de wekker van het hotel…..maar toen we op de telefoon gekeken bleek het echt nog vroeger te zijn. Tja wat doe je dan? Nog lekker even doezelen om 8 uur wakker schrikken. Oeps…maar ach we hebben vakantie.

We bleken hetzelfde idee over vandaag te hebben: op ons gemak Darwin verkennen en nog een nacht hier blijven. Waarschijnlijk zullen we weer vroeg moe zijn en dan kunnen we nog een goede nacht pakken om vervolgens op pad te gaan.

Dus tijd zat vandaag. Douchen, spullen verzamelen en op naar de supermarkt. Deze ligt toevallig tegenover onze logde. Met een stokbroodje, bananen, water en sinaasappelsap gingen we op zoek naar een schaduwplaatsje. Het is zo’n 34 graden, dus in de zon wil je echt niet zijn. In de stad heb je WiFi, dus we konden mooi ons berichtje op lievelinda zetten. Het stokbrood was niet echt super, dus we hebben een stuk in een zak in de vuilnisbak gegooid. Er lopen hier veel arme aboriginals, die vuilnisbakken afstruinen. Er kan nog maar iemand plezier van hebben.

Na het ontbijt zijn we naar de kust gelopen. Op zoek naar de tunnels van de 2e wereld oorlog. In deze tunnels zou eigenlijk de olie vervoerd gaan worden, maar ze zijn uiteindelijk nooit gebruikt. Darwin heeft veel te lijden gehad in deze oorlog. Dus er zijn op vele plaatsen gedenkmonumenten terug te vinden.

Vervolgens zijn we naar Watefront gelopen. Hier zijn vele hotels, restaurants e.d. aangelegd. Tijdens het uitblazen in de schaduw raakten we aan de praat met een orginele Darwinner. Hij vertelde ons dat het verschil tussen arm en rijk in Darwin steeds groter wordt. De alcohol is momenteel goedkoper dan de frisdrank. Dus vele mensen raken aan de drank. Australië is een rijk land, maar geeft wel veel aan hulp in het buitenland, maar zorgt slecht voor zijn eigen mensen. Het is allemaal buitenkant, volgens hem. In Darwin kopen veel Chinezen appartementen, waardoor zij de prijzen van de huizen oplaaien met als gevolg dat de startende Australiër het niet meer kan betalen. De Chinezen wonen er zelf niet, maar kunnen het na een aantal jaren met winst verkopen. Na een tijdje gekletst te hebben, vroegen we hem wat we zeker moesten zien in Darwin. Hij raadde het museum aan, maar dat was te voet niet te doen.

We zijn daarom via de boulevard (wat een hitte) terug naar het centrum gelopen. Bij de logde hebben we de auto gepakt en zijn we naar het museum gereden.

Dit was wel leuk, maar ook weer niet te gek hoor. We hebben daar het één en ander gezien van de cycloon in 1974 (Tracey). Zij had goed huis gehouden. We hebben kunst van de Aboriginals gezien en niet te vergeten Sweetheart. Een krokodil van 5 meter lang. Deze hebben zij ooit gevangen en per ongeluk gedood, omdat het een gevaar was voor de bootjes in de rivier. Na zijn dood hebben ze hem opgezet en in het museum ten toon gesteld.

Omdat het zo warm is, ga je niet snel buiten op een terrasje zitten, dus zijn we in een groot winkelcentrum een lekker bakske koffie gaan drinken met een brownie. Mmmmm…..na die kilometers lopen mochten we ook wel weer iets lekkers ????.

Terug naar huis om wat spullen af te gooien, want we waren niet meer zo vroeg. Dus voor het donker thuis zijn zouden we niet meer gaan redden. We hebben op ons gemak wat gegeten in het centrum en tegen 20 uur zijn we terug gelopen. Het is dan al best donker en er zijn dan in eens nog meer aboriginals te zien. De meeste goed beschonken en met een behoorlijk volume. We blijven vriendelijk, maar houden onze pas er in. Het is niet echt dreigend, maar we zitten ook niet op ellende te wachten.

Morgen gaan we verder op pad. We gaan waarschijnlijk op Litchenfield National Park af, maar dat weten jullie pas echt zeker bij ons volgende verhaal (net als wij ????)

Warme groet,

Ria en Linda