5 november:
Wat een vreselijke nacht hebben we achter de rug! Het was zo ontzettend warm in de tent. Niet om uit te houden. Het was zo benauwd en er leek geen zuurstof in te komen. We zijn weer uit het tentje gekropen en op de tentzak voor de tent gaan zitten. Nog steeds warm, maar in ieder geval zuurstof in de lucht. Na wat gegaap werd het toch tijd om te gaan slapen….opnieuw de tent in. Niet om uit te houden. Zuchten en steunen, maar het werd echt niet beter. Okay nog één keer eruit. Het waait wat….heerlijk! Nog een wandelingetje naar de wc en dan moet het gewoon gaan gebeuren.
Hartstikke ongezellig draaien we zo in de tent dat de voeten van de één bij het gezicht van de ander liggen. Op die manier lijkt het dat we meer lucht hebben. Tent voor en achter open….ook de horren, want dan waait het door. Drup drup drup……jawel het gaat regenen, onweren en bliksemen. Het lijkt af te koelen! Er kon geen haring de grond in, maar Ria ging toch nog naar buiten om te zien of ze wat gespannen kon krijgen. Jawel….een beetje eer was er te behalen. Toch leek er hier en daar in de tent wat vocht te ontstaan. Niet alles zat goed dicht. Wat kan een mens het toch druk hebben ’s nachts.
Rond de klok van 7 uur begon het opnieuw te regenen. Balen, een natte tent…..
Eerst maar douchen en ontbijten en hopen dat de grootste nattigheid opgedroogd is dan. Jawel! De temperatuur liep erg snel op, dus we konden de tent aardig vouwen, zodat deze op de achterbank mee kon.
Via de Arnhem Highway zijn we naar Kakadu gereden. Hé, wat is dat? Een kangoeroe! De eerste levende kangoeroe die we deze reis zien. We hadden al een aantal dode kangoeroes gezien langs de kant van de weg. Zo’n beest wil je niet tegen je auto!
We besloten vandaag op tijd te stoppen en op zoek te gaan naar een slaapplaats. We zijn gestopt in Jabiru. Een klein plaatsje, maar er is een bakker, een supermarkt en wat slaapgelegenheden. We hebben een klein bungalowtje met airco ????! Niet nog zo’n nacht namelijk. Het is namelijk al weer 36 graden, dus we slaan die tent even over. Daarnaast is het natte seizoen hier begonnen, dus de kans is groot dat er vannacht weer een bui zal vallen.
Vlug een wasje doen, boodschappen doen, zodat we vanavond zelf kunnen koken en om 15 uur zaten we weer in de auto richting de rotstekeningen van de Aboriginals.
Die tekeningen zijn echt geweldig om te zien, zeg. Veel vissen zijn er getekend, maar dat is op zich logisch gezien we in het wetland zitten. Bijzonder om te zien waar en hoe deze gemaakt zijn. Het is een mooi toertje lopen, maar we zien het donkerder worden en meer gaan waaien. Toen we letterlijk op het hoogtepunt waren van de tocht vielen de eerste druppels. Op dit punt is de scène van crocodile dundee opgenomen, maar wij laten deze schieten en beginnen met de afdaling. Door de regen worden de stenen nat en we zitten niet te wachten op ongelukken. Veilig beneden gekomen valt het met bakken uit de lucht. We zijn tot op ons onderbroek nat. We keken elkaar aan en kwamen tot de conclusie: wat zijn wij blij dat we vannacht niet in de tent hoeven!
Terug thuis hebben we de tent nog op kunnen vouwen, want hier regende het nog niet. Alles droog terug in de zak. Ondertussen begon het te waaien en wisten we dat we hier ook nog iets zouden gaan krijgen. En het gebeurde……met bakken kwam het uit de lucht. Het onweerde als een malle, maar we hoefden niet meer naar buiten! We kunnen op tijd onder de wol en onze slaap inhalen. Morgen weer een dag!
Warme groet,
Ria en Linda
3 Responses to Kakadu National Park