Ha lieve mensen,
Op 19 juli zat ik in een cyclus van 14 dagen achter elkaar werken. Dat is vermoeiend maar het was niet anders. Die dag vond mijn baas dat ik het verdiend had om eerder naar huis te gaan. Ik was kei blij, want Ria was ’s middags ook vrij. De afgelopen periode werkten we steeds langs elkaar af. Ria was niet echt blij met me.
Dus ik naar huis. Ik had om 13.15 uur thuis kunnen zijn. Ik was bijna thuis. Ik wilde de straat indraaien in onze wijk, maar ik zag een vrachtwagen aankomen. Ik stop en laat hem voorbij gaan. Vervolgens trok ik op, maar er zat dus nog een auto achter die vrachtwagen. Die had ik dus niet gezien. We botsten vol op elkaar. Gelukkig hadden de slachtoffers niets en ik ook alleen een zere knie. Veel schrik dat wel!
Politie gebeld en die heeft de takelwagens laten komen. Ze konden beide niet meer rijden. Shit zooi! Niets op tijd thuis. Was ik maar blijven werken, dacht ik.
Ik heb zaterdag vervangend vervoer gekregen. Ook een idea zoals ik reed alleen geen automaat, maar dat is geen ramp. Dus ik ben in afwachting nu. De expert is inmiddels geweest en het is echt een ramp, kennelijk.
Mijn 14 dagen werken zitten er inmiddels op….mijn knie is bijna weer gewoon van kleur. Dus nu mijn auto nog terug en dat was het dan voor deze keer.
Liefs,
LieveLinda