Uluru en Kata Tutja

18 november:

Wie heeft het bedacht??? Om 4 uur vannacht ging de wekker. Om 5.47 uur is het zonsopgang en deze wilden we graag bij Kata Tutja (de Olga’s) zien. Het is zo’n 50 minuten rijden, dus we hebben onze tijd nodig. Dus uit de veren, ontbijten en in de auto. Het is een heldere nacht. We zien de sterren en de maan. Het is eigenlijk niet eens zo koud. Om 5 uur gaat het nationaal park open. We komen toevallig klokslag 5 uur door de poort. De plaats om de zon goed op te zien komen is iets dichterbij, dus we waren iets eerder op de plaats van bestemming. Deze keer kwamen er meer mensen. De lucht was ook helderder dan gisterenavond. De lucht kleurde steeds roder, waardoor de Olga’s ook mee verkleurden. Hoeveel foto’s kunnen we maken? Op een gegeven moment moeten we gewoon stoppen. Hier heeft toch niemand iets aan 😉

We rijden direct door naar de wandeling, die we willen maken. Ze waarschuwen overal om je wandelingen voor 11 uur te hebben gedaan als het warm wordt. Sommige tracks sluiten zo ook na 11 uur. Het waait flink door de kloof en dat maakt het weer wel fris, maar het is een prima wandeltemperatuur. Grote stukken gaan over los liggende stenen en laat ons klimmen, maar we lopen dicht langs de rots. Na terugkomst rijden we naar een andere wandelplaats. Dit kan nog makkelijk als je zo vroeg al in touw bent. Deze wandeling ging de kloof in. Ook dit was een flinke trip, maar met zo’n mooi eindresultaat. De zon die tussen de twee kloven door kwam en daarachter weer de hel blauwe lucht. We konden zien waar normaal het water loopt tussen de kloven door, maar het meeste water is opgedroogd.

Toen ook deze wandeling achter de rug was besloten we om ook naar Uluru te rijden. We zouden wel zien wat we al vast konden zien en anders hebben we morgen eventueel ook nog. Op weg naar Uluru reden we langs het Cultureel Centrum. Hier werden wat zaken uitgelegd over de Aborignalscultuur. We zijn hier even door heen gelopen en hebben een stuk film gekeken. De temperatuur begon aardig op te lopen, dus we besloten door te rijden naar Uluru en een wandeling te doen.

Deze wandeling ging langs rotstekeningen, waterplaats en bijzonderheden die in de berg gezien kunnen worden. Aan het einde van de wandeling staat een bankje en wordt er gevraagd daar even te gaan zitten, je ogen te sluiten en te beseffen waar je bent. En vooral te genieten. Heerlijk!

Terug bij de auto rijden we om de berg heen en doen een stukje van de volgende wandeling. Echter is het inmiddels 12 uur en de zo’n schijnt pal op ons hoofd. Het is echt te warm om verder te lopen, dus we draaien om. Het is goed zo. We rijden terug naar huis. Op het plein bij de supermarkt wordt net een digeridoodemonstratie gegeven. Helaas mogen we niet proberen, want van origine mogen alleen mannen het instrument bespelen. Ze vragen deze traditie te koesteren, dus alleen kijken voor ons. Gisteren hebben we overigens ook een traditionele dansvoorstelling gezien. Ze beelden dan voornamelijk dieren uit. Dingo’s, emu’s, kangoeroes enz. De mannen waren helemaal beschilderd.

Thuis zijn we gaan lunchen en toen even relaxen, want poe…..4 uur is echt vroeg.

Vanavond naar de zonsondergang gaan kijken bij Uluru. Het was een mooie verschijning.  Met het verkleuren van de lucht verkleurt ook Uluru mee. Zeker als je de diverse foto’s achter elkaar ziet, zie je het verschil goed. We hebben zeker geen spijt dat we toch ook naar deze zonsondergang zijn gaan kijken.

Groetjes,

Ria en Linda