Het Zuidereiland onveilig maken…..

He lieve mensen,

23 oktober:

Vanochtend zijn we wat later opgestaan dan normaal. Het regende, maar toen we om 9.00 uur aanreden brak het zonnetje voorzichtig door. In Nelson zijn we de kathedraal gaan bewonderen. Toen ze deze begonnen te bouwen hebben ze uiteindelijk 40 jaar later (1965) de bouw pas afgerond. De kerk was mooi en werd gesierd door eenvoud. Na de bezichtiging zijn we gaan internetten, zodat iedereen weer up-to-date was. We zijn via een secundaire weg (wel verhard) na Nelson Lake National Park gereden. In de verte konden we genieten van de sneeuw. Bij het meer Rotoiti wilden we een foto maken van dit vergezicht, maar omdat we eerst hebben gegeten waren de sneeuwbergen verscholen achter de mist. Zo snel gaat het. We zijn doorgereden naar het meer Rotoroa. Hier stond het water al heel hoog en het voelde niet goed om langer te blijven. Het Nelson National Park wordt in de boeken beschreven met snel veranderend weer wat de mensen vaak overvalt. Het waaide al hard en we hadden geen zin in mega-spannende dingen vandaag. Bij terugkomst stond een stuk weg al onder water. Het skigebied hebben we gelaten voor wat het was. Via de rivier Buller zijn we verder naar het Westen gereden. We zijn om 15.30 uur gestopt met rijden en hebben een camping in Murchison aangedaan. De camping ligt aan de rivier en we hebben uitzicht op de begraafplaats. Vannacht maar niet naar de wc, denken we.

24 oktober:

Vanochtend regende het toen we opstonden. Vlug vlug en rijden maar. Langzaam aan hield het op. Het bleef wat bewolkt, waar hier en daar de zon door floepte. Via Westport zijn we ter hoogte van Cape Foulwind gereden. Daar hebben we een zeehondenkolonie staan bewonderen. Leuke beesten! Langs de kust zijn we naar het Zuiden gezakt. We zijn naar de Pancake rocks en Blowholes gaan kijken. Dit zijn rotsformaties die door erosie prachtig zijn geworden. Via Greymouth zijn we naar Hokitika gereden. De camper beweegt van links naar rechts en terug op zijn banden. Zo waait het! We beginnen in de buurt van de gletsjers te komen.

25 oktober:

Vandaag scheen al weer vroeg de zon, dus hup uit bed en weg. We zijn naar een meer gereden (Kaniere). Via dit meer wilden we naar Gorge Hokitika gaan, maar deze weg werd versperd door een omgevallen boom. Dit werd dus keren. Via een andere route toch bij de Gorges gekomen. Het was wederom schitterend! Wowie…..water zo blauw. Op de terugweg stond er een kudde stieren op de weg. Een stier zag het niet zitten dat er een foto gemaakt werd. Hij keek op en zette een stap naar voren. Okay okay terug naar af! In Okarito staat een gedenksteen dat Abel Tasman daar Nieuw Zeeland ontdekte. Uiteindelijk zijn we aangekomen in Franz Josef. Hiet ligt een schitterende gletsjer, maar dat is voor morgen. Vandaag nog op het terras in de zon een cappucino op. Hhmm….

26 oktober:

Vandaag regende het al van vroeg af. Dus we zijn begonnen met een bak koffie in het dorp. Voorzichtig begon de zon door te komen, maar het bleef druppen. Toch maar gewaagd om naar de gletsjer te rijden. De eerste tocht was anderhalf uur heen en terug lopen. Over de rivier heen via stenen die in het water lagen. Dit vroeg om de nodige balans. Af en toe deed het een buitje, maar het was schitterend! Watervallen die in de rivier uitkomen, enorme stenen en mos……. En wat gigantisch om te zien, die gletsjer! Bij thuiskomst gegeten in de camper en de voeten uitlaten rusten. Vervolgens nog een tocht van een uur gelopen. In de ven kon je dan de spiegeling van de gletsjer zien. Yep…het water rimpelde van de wind, maar het was te zien. De verdere route liep door het regenwoud. Toen waren de voeten echt aan rust toe. Warm en net zonder blaren…. We zijn terug naar het dorp gegaan en hebben in een voorzichtig zonnetje een bak koffie op. Uiteindelijk naar Fox Glacier gereden. Dit is eveneens een gletsjer. Kennelijk minder groot, maar ook het bekijken waard. We zien immers niet elke dag een gletsjer. Vanavond na de afwas nog een rondje gelopen door het dorp. We moeten immers ook aftrainen.

27 oktober:

Vanochtend ging om 6.30 uur de wekker. We wilden graag vroeg bij het meer Matheson zijn. Als je vroeg bent, ligt het meer nog zo stil als een spiegel. Je kunt dan Mount Cook en Mount Tasman erin zien weerkaatsen. De zon scheen al toen we daar kwamen. We hebben anderhalf uur gelopen. Het is zo mooi om die besneeuwde bergen in het meer terug te zien. Na die wandeling zaten we om 9.00 uur in de zon aan een bakkie koffie. Hoe goed kun je het hebben? Vandaaruit zijn we naar de gletsjer Fox gereden. Bij die gletsjer kun je tot ongeveer 15 meter afstand komen. De tocht er naar toe was minder spectaculair, maar het was schitterend om hem in de zon te zien glitteren. Nu was het tijd om weer verder naar het Zuiden af te zakken. Via Haast en Makaroa zijn we ten zuiden van het Wanaka meer gekomen. Â Het uitzicht vanuit de camper is het meer en bergen met sneeuw. Toppie! Deze route was trouwens die de Maori liepen op weg naar de West-kust om jade te zoeken. Ze liepen dan langs de rivier de Haast. Omdat het zulk goed weer was hebben we weer een bbq opgezocht en lekker buiten gegeten. Na het huishoudelijke werk zijn we nog naar het dorpje gelopen om een kijkje te nemen. Het lijkt wel een straat met apres-ski-barretjes. Er liggen hier dan ook 2 ski-gebieden in de buurt (een schijnt de beste van Nieuw Zeeland te zijn). Dadelijk plannen maken voor morgen.

28 oktober:

Vannacht heeft het gevroren en het was daarom zo koud om op te staan. Het zonnetjes scheen al wel om 6.30 uur, dus vlug toch maar langzaam aan (of eigenlijk supersnel) opgestaan. Even moeten dubben of de highway of de weg door de bergen naar Queenstown zouden nemen. Die doorgaande weg ligt het hoogst in Nieuw Zeeland, maar volgens de kaart mogen daar geen gehuurde auto’s rijden. Volgens onze boeken kun je het gewoon doen. Gezien het feit dat het gevroren heeft toch maar wijs gedaan en gekozen voor de highway. Onderweg Arrowtown aangedaan. Dit is een goudzoekersstadje en er wordt nog steeds goud gevonden. Mooi stadje met veel huizen/gebouwen die onder monumentenzorg vallen. Net buiten het stadje ligt een Chinese nederzetting. Hier woonden vroeger de Chinese goudzoekers. Het valt dan weer eens op hoe klein deze mensen zijn. In Queenstown hebben we een break genomen. Even genieten van de zon op het terras. Na een uur doorgereden naar Te Anau. Dit was nog zo’n 170 km dus we hadden onze tijd nog hard nodig. Te Anau is onze uitgangspositie voor het bezoek aan het Fiord National Park. Maar dat is voor de dag van morgen.

Ehm…..mam…we hadden jullie mail wel ontvangen, maar niet meer de tijd genomen om deze te lezen, omdat we steeds afhankelijk zijn van betaald internetten. Wel bewaard dus de verhalen lezen we nog wel!

We hadden 2 vrienden beloofd om extra aan hun te denken in Nieuw Zeeland, omdat hun huwelijksreis door omstandigheden niet door kon gaan. Nou vandaag zijn we op een plek geweest waar we extra aan hun gedacht hebben. Het was er zo schitterend! Staat overigens nog niet in het dagboek vermeld! Goed om te lezen trouwens dat het lezen al weer zonder zonnebril kan!

Vandaag zullen we onze reis verder hervatten naar het Zuiden……..de dag van vandaag lezen jullie de volgende keer weer!

Heel veel liefs!

Ria en Linda