He lieve mensen,
Daar zijn we weer! Een aantal mensen vroegen ons voordat we op vakantie gingen wat we in Nieuw Zeeland gingen zoeken…….”nou natuur en rust” was ons antwoord. Echt we hebben het gevonden! Het is hier heerlijk en het doet zeer om te beseffen dat we bijna terug naar huis (moeten) komen. Tuurlijk willen we iedereen weer zien, maar ja……het geeft je een dubbel gevoel. Maar aan al het goede komt een einde, dus waarschijnlijk ook onze kiwi-reis.
9 november:
Vandaag hadden we alle tijd. We hoefden niet van de camping af. De zon scheen al behoorlijk fel. We hebben buiten zitten ontbijten en daarna voor de laatste keer de (hand)was gedaan. Deze kon mooi drogen, terwijl wij Christchurch onveilig zouden gaan maken. Met de bus de stad ingereden en begonnen bij het informatiepunt. Alle info verzameld en onder genot van de koffie geanalyseerd en plannen gemaakt. Op Cathedral Square was het al gezellig druk. Een markt, muzikanten en mensen die van de zon genoten. We hebben een stadswandeling gedaan. Deze bestaat uit drie delen, die in elkaar over kunnen lopen. We hebben het in een vakantietempo gedaan en dus alleen deel 1 gedaan. Kijken, foto’s maken, met mensen kletsen en dat kost allemaal de nodige tijd. Het is een gezellige stad om doorheen te gaan. De weersvoorspellingen zijn goed, dus we moeten deze stad toch van alle kanten kunnen bewonderen.
10 november:
Vandaag miezerde het, dus we hebben de bus van ongeveer 10.30 uur pas genomen. We zijn gestart met een bak koffie. Het regende al wel minder, maar we hadden geen zin om nat en koud te worden. We zijn naar het museum gegaan. Dit was leuk en vooral het verleden van de maori’s en de zaken rondom antartica. Tegen 14.00 uur waren we klaar en inmiddels vocht de zon voor z’n plekje. We hebben toen deel 2 van de stadswandeling gedaan. Er staat vlakbij het museum een echte ouderwetse (dure) engelse jongensschool. Schitterende gebouwen, maar maandag gaan we terug voor de uniformen. Halverwege de route kwamen we uitgelopen bij filmopnames. Leuk om te zien….een set met van die echte take/cut-bordjes en oude klederdacht. In deze route zaten veel gebouwen waar we niet in konden, dus de route leek korter. Om 16.00 uur was het tijd om deze route af te sluiten met iets warms. De zon scheen nog niet hard genoeg voor een terrasje, maar het was zeker niet koud meer. We hebben de supermarkt opgezocht en boodschappen gedaan voor 2 dagen. Uiteindelijk zitten we in de bus op weg naar de camping stopt ineens de bus bij een bushalte. De chaffeur pakt zijn appeltje en begint dit heerlijk op te eten. De deuren staan open en hij loopt even naar buiten en komt snel weer terug. Na een aantal minuten rijdt hij weer verder. Wisten jullie dat kiwi’s dus ook appels eten?
11 november:
De zon scheen volop. In het zonnetje ontbeten en vervolgens met de bus de stad in. Op het plein was van alles te doen. Gezellig met een bak koffie rond zitten kijken. Toen we aan deel 3 wilden beginnen van de stadswandeling begon op het plein net een Maori-optreden. Dit hebben we staan bewonderen vooral de oorlogliederen laten zoveel mimiek zien tijdens de dans. Uiteindelijk toch deel 3 gedaan. De zon brandde volop en er staat ook een windje dus onze koppies zijn rood. aan het einde van deze wandeling hebben we op het plein uit zitten blazen met wat te drinken erbij. Een jongleur deed enorm zijn best het publiek mee te krijgen, maar ze waren maar tam. Ria heeft de toren van de kathedraal nog beklommen, maar het uitzicht was voornamelijk voorzien van hoge gebouwen. We zijn naar het centrum van de kunst gelopen en hebben daar diverse kunstuitingen bekeken. Via de botanische tuinen terug naar het plein om de middag af te sluiten met een kop koffie en een stuk taart. We hebben lang zal ze leven gezongen en zijn toen begonnen aan de chocoladetaart. Hhmm en morgen hebben we weer een verjaardag.
Okay dan dit waren weer een paar dagen. Het is fijn om te lezen dat we zelfs aan de andere kant van de wereld uitgenodigd worden voor een feestje wat we hier al gevierd hebben. Het is helemaal fijn om te lezen dat we een taxi terug naar huis hebben. En zelfs de baas houdt in de gaten of we wel terugkomen naar Eskimo-land.
Tja, we proberen morgen onze laatste verslagen ook nog op internet te zetten, maar als het niet lukt houden jullie dit natuurlijk tegoed. We maken de verslagen af!
Veel liefs,
Ria en Linda