21 november Tsodilo Hills
Geen regen gehad vannacht, dus vanochtend weer droog in kunnen pakken. Vervolgens op weg gegaan naar de Hills. Tegen half elf waren we daar en werd ons verteld dat we de rotstekeningen alleen konden zien met een gids. De Hills zijn heilig gebied voor de San, dus ze zijn er zuinig op. Er zijn verschillende routes te wandelen en op advies van hen kozen we voor de Rhino Trail. Op deze route konden we een aantal rotstekeningen zien en grotten. De gids die we hadden was de oudst zoon van de “chief” van het dorp. Een echte San die groot gebracht was in dit gebied. Hij liet zien waar hij gewoond had en hoe hij moest klimmen om te vluchten voor de leeuwen. Het was een zware route. Door los zand, in de zon, klimmen over rotsen en ook weer afdalen. De route duurde zo’n 2,5 uur……waar waren we aan begonnen bij deze temperaturen?! Het was schitterend, maar het deed ons ook denken aan de tekeningen van de Aboriginals vorig jaar in Australie. Zij moeten vast familie van elkaar geweest zijn.
Na de afdaling hebben we eerst maar een flink af zitten koelen. De San-man vertelde ook dat de regen maar niet kwam dit jaar. Het was veel te warm, maar God zal er wel een bedoeling mee hebben. Ria zei nog droog….een woestijn maken van dit gebied.
Na het uitzweten hebben we het kleine museum nog bezocht. De geschiedenis werd daar in een notendop verteld. Jawel….het was schitterend, maar als we van te voren hadden geweten dat het zo zwaar zou zijn hadden we dit zeker niet op dit tijdstip gedaan.
Via Shakawee zijn we toch maar een eindje terug naar naar beneden op de route gereden. We zijn uitgekomen in Gumare om te slapen. Wat zullen we zeggen…..we hebben nog niet zo’n waardeloze kamer (en eten) gehad voor deze prijs. Maar ja er moet ook wel eens een tegenvaller zijn tijdens je reis.
Vrolijke groet, Ria en Linda
1 Responses to Tsodilo Hills