Van Monkey Mia naar Kalbarri

14 november 
Omdat we vanochtend vroeg wakker waren zijn we eerst naar het water gelopen. Er was bijna nog niemand aan het water. De zeeschildpad was al wel wakker en ook de dolfijnen kwamen al nieuwsgierig kijken. Genieten zo…… De krabben liepen nog over het strand te schuifelen. Vanuit de struiken kwam er nog een egel langs gelopen. Alleen de pelikanen waren nog niet wakker. 

Aan al het mooie komt ook een einde, dus tijd om terug te gaan en te gaan ontbijten.
Via Denham zijn we weggereden vanuit deze hoek. Denham is een vissersdorp, maar lijkt wel slapend in deze periode.

We hebben het schelpenstrand nog aan gedaan. Hier ligt helemaal geen zand, maar alleen hele kleine schelpjes. Van een afstand zien we een hele witte vlakte. Bijzonder!

Op dezelfde weg, maar dan tientallen kilometers verderop ligt een vlakte met stromatolieten. Het zijn dunne laagjes kalksteen in de vorm van heuveltjes, maar het is een ingewikkeld natuurlijk (bijzonder) proces. 
Zo zijn we dus eigenlijk nog niet heel veel in kilometers opgeschoten, maar hebben we toch weer mooie dingen gezien.

Door naar Overlander roadhouse om wat te drinken. De temperatuur loopt vandaag enorm op. Het is “ouderwets” warm en drinken ons natje dan ook in de airco-ruimte op.
Bij het volgende roadhouse tanken we weer, want tot aan Kalbarri zal er geen benzine te krijgen zijn. We moeten het natuurpark Kalbarri oversteken en het is bekend dat het daar bloedheet kan zijn. Daar wil je dus niet stil vallen.

Na het tanken begint langzaam aan de begroeiing te veranderen. Er komen hogere bomen te voorschijn, waardoor we de wind ook minder goed voelen.

Vervolgens komen er velden vol met graan te voorschijn en weer een stukje verderop gebeurt er iets opmerkelijks. Rechts van ons zien we bomen en struiken die volledig in groei en bloei zijn. Links van ons zien we eigenlijk dezelfde bomen en struiken, maar dan volledig verbrand. Het is alsof we links een sepia foto zien en rechts de kleuren foto. Opmerkelijk.
We rijden door het Kalbarri park, maar gaan er niet in. Het is te warm om in de kloof te lopen. We rijden op ons gemak verder naar Kalbarri. Er zijn twee campings hier. Eentje ligt midden in het dorp, maar als we er langs rijden, krijgen we het er benauwd van. Zij aan zij staan de campers en caravans op de camping.

We besluiten terug te rijden naar een camping die uitkijkt op de rivier en hier staan we met nog geen 10 campers. Prima camping met goed sanitair. 

De roze papagaaien vliegen hier af en aan en deze laten zich vrij makkelijk fotograferen.
Na het eten vanavond wandelen we nog even naar het centrum. Er ligt een mooi voetpad langs het strand. We zien de zon ondergaan en kijken ondertussen vol verwachting naar de andere zijde waar de supermaan te voorschijn zou moeten komen. Al twee dagen staat de bijna volle maan al vanaf de middag te schitteren, maar vandaag liet hij op zich wachten.

Maar jawel er is niets te veel over gezegd. De maan is schitterend om te zien in het licht van de ondergaande zon. 
Warme groet,
Ria en Linda