Van Norseman naar Madura

30 november
 Met het opkomen van de zon waren we al wakker…..niet zo erg vandaag want we wilden graag vroeg opstaan. We hebben een flinke reis voor de boeg, dus hoe eerder we weg kunnen hoe beter.
Tank vol en gaan met de bus….
Nog even een foto maken van het bord waarop staat hoe ver het is naar Adelaide. We krijgen nog een keer een waarschuwing langs de kant van de weg dat er op de route die we nu gaan rijden nauwelijks water zal zijn, dus dat we genoeg mee moeten nemen. Daar hadden we al opgerekend dus de bus ligt vol.
Borden met waarschuwingen voor kangoeroes, struisvogels, koeien en dromedarissen de komende 200 kilometer (en verder). Kangoeroes zien we voornamelijk hartstikke dood langs de kant van de weg liggen. Koeien hebben we niet gezien, maar de rest wandelt op het gemakkie door het landschap.

Op één plek komen we voorbij en zien we een dode dromedaris liggen…..aahhhh……maar die lucht……jeetje….niet te harden. De airco stond nog niet aan en we hadden de ventilator op buitenlucht staan……nou dat is echt niet grappig. Die lucht bleef wel even hangen. Bij vertrek hadden we ook een fietser gezien, die deze weg ging rijden. Soooo….dat kan niet leuk zijn als je daar dan langs moet.

Er zijn genoeg parkeerplaatsen om even te rusten en om de 200 km een roadhouse. Goed geregeld! De benzineprijs zien we stijgen. Eerder deze vakantie hebben we ergens 113 cent betaald voor benzine en vandaag 171 cent. Pffff…..
We rijden van roadhouse naar roadhouse. Bij de eerste staan brokstukken van de Skylab. Deze is in 1979 hier in de omgeving naar beneden gekomen. 
Vervolgens krijgen we een stuk weg van 146,6 km die volledig recht is. Er zit geen bocht in, want er waren geen obstakels dus waarom dan bochten maken. Het is het langste stuk rechte weg in Australië. 

Op een gedeelte van deze weg wordt aan de hand van een bord duidelijk gemaakt dat bij calamiteiten de weg ook de landingsbaan voor de Flying Doctors is. Aan beide zijde van de weg een brede strook nog gemaakt, zodat de weg wat breder is. De piloot kijkt of er geen verkeer is en landt vervolgens op de weg. Daarna zet hij de weg af om duidelijk te maken dat het vliegtuig daar staat. 
We zingen luidkeels mee met Guus en Marco en zo komen we onze tijd wel door. 
We rijden lekker wat kilometers weg en besluiten in Madura te stoppen. We zijn dan ook net 3 kwartier in de tijd vooruit gegaan. Het is tegen drie uur en dat is een mooie tijd om te stoppen. 

Achter de Shell ligt een camping en daar settelen we ons. Het ziet er helemaal niet zo verkeerd uit hier. Schone wc’s en douches, stroom en schaduw…….inderdaad geen water en geen WiFi.
Morgen zullen we weer op tijd vertrekken, want we hebben wederom heel wat kilometers voor de boeg voordat we in de bewoonde wereld terecht komen.
Warme groet,
Ria en Linda