El Valle de Anton

20 januari 2018

Deze ochtend legt de gastvrouw uit wat we toch zeker moeten zien in El Valle. Ze omcirkelt wat zaken op de plattegrond. Vol goede moed vertrekken we dus de bergen in. El Valle is een dorp wat in een kratervallei ligt. De laatste keer dat de vulkaan actief was is zo’n 400 jaar geleden. De temperatuur neemt maar een aantal graden af. Het is boven dus nog zo’n 25 graden. We besluiten eerst de trail te lopen, want dit willen we niet in de regen doen. De voorspelling was dat het rond 13 uur zou gaan regenen. Nu zijn de buien over het algemeen kortstondig, maar toch.

Bij de ingang legt de dame uit dat het ongeveer een uur naar boven is en weer een uur terug. Moet kunnen dus! Het eerste stuk is wel steil maar nog wel goed te doen. Na de eerste waterval wordt het al wat drassiger en moeten we meer klimmen. Het zweet loopt van ons lijf, maar de omgeving is prachtig. Er lopen een handje vol met andere mensen, maar we lopen elkaar zeker niet in de weg. We komen een tweede waterval tegen en rotstekeningen. Maar de klim wordt steeds zwaarder. Dit zijn de momenten dat we ons afvragen of we voor klipgeiten aan het leren zijn, maar als de natuur dit gewild had dan hadden we toch hoeven gekregen? Het laatste stuk besluit Linda niet meer mee te klimmen. Zij wacht op een steen (en is niet een zigeunermeisje), maar Ria wil de top zien. Zij klautert dus verder. Wachten kan dan lang duren en in die tijd kun je van alles bedenken. Wat als het gaat regenen? Blijf ik dan wachten of ga ik terug naar beneden? Als het te lang duurt zou er dan iets gebeurd zijn? Ach en zo zijn er nog meer scenario’s te bedenken. Uiteindelijk komen onze wegen weer gewoon bij elkaar, dus al die scenario’s waren nergens voor nodig.
We dalen samen weer af en dat was mogelijk nog enger. Hier en daar is het modderig en dus glad. Maar we nemen de tijd en komen heel beneden aan.

Lunchtijd…..en voornamelijk ook tijd om te drinken….ondertussen heeft de tijd door getikt en kunnen we niet meer naar de vlindertuin. Dat is jammer! We besluiten naar de markt te wandelen en tijdens deze wandeling vinden we het een strak plan om morgen terug te komen. Dan doen we gewoon de dingen waar we vandaag niet aan toe gekomen zijn. We hebben tenslotte vakantie.

Bij thuiskomst nog even met de voetjes in het zwembad en daarna een heerlijke douche…..je kunt er zo blij mee zijn na zo’n dag hard werken.

Nou op naar de dag van morgen……

Warme groet,

Ria en Linda