Puno

Hallo,

23 oktober

Vandaag was het een reisdag naar Puno. We hadden nog geen bustickets, maar volgens de Eenzame Planeet vertrok er elk half uur een bus. We waren omstreeks 9.30 uur op het busstation. Haha….niets elk half uur een bus. Ehm….we kregen als antwoord morgen….nee he?! Even overleggen en toen geprobeerd bij Flores. Deze is wat goedkoper en minder luxe. Om 10.30 uur vertrok er een bus en wij konden mee. Wat een belevenis…..in de bus alleen Peruanen met bagage wat lijkt op een volksverhuizing. Het is ruim 6 uur rijden naar Puno. ER waren zelfs mensen die jun warm eten bij hadden. Het werd warm in bus…..niks geen airco. Ramen bleven dicht. Peruanen hebben truien, vesten en jassen over elkaar aan. Dit is dus het verschil met een luxere bus. Wij hebben ons vermaakt! De route was mooi door nationale parken, dus veel beesten gezien. Tja….rijden is doodeng hier. Ze halen in als gekken. Af en toe bij een gehucht stapt er een verkoopvrouwtje in en zij verkoopt koeken, drinken en zelfs iets wat lijkt op warm eten. Een paar kilometer verderop stapt ze dan weer uit. Ongeveer ter hoogte van Juliaca begon het te onweren, eerst te regenen en uiteindelijk te hagelen. O nee, wat hebben we gedaan? Aan het begin van Puno lag zelfs sneeuw. Okay dan! Het regende ondertussen enorm. De straten leken wel beekjes. Op het busstation hebben we ons ingepakt. Rugzakken in de regenhoezen en zelf regenjassen aan. Er stond een mevrouw te wachten en vroeg of ons of we naar het Santa Maria hotel wilden. Yep, die hadden we uitgezocht. We hadden dus zo een slaapplek. Het is laagseizoen, dus er ging 20 soles van de prijs af. Mooi meegenomen! Het was intussen 18.00 uur en we hadden zo´n honger. We hadden zo de beste kippenboer van de vakantie gevonden. Heerlijk! Voor 5 euro hebben we samen gegeten en gedronken. Hopen dat het morgen goed weer is en we plannen kunnen maken.

24 oktober

Toen we wakker werden scheen de zon. Jippie! Beide hadden we niet zo goed geslapen. Ria moest happen naar lucht en Linda had hoofdpijn. Kans is groot dat dit door de hoogte komt. Rustig aan dus vandaag. Het zonnetje bleef goed schijnen. Op ons gemak van plein naar plein gewandeld. Op de Plaza das Armas de kathedraal bewonderd. Deze was mee dn eenvoudig. Het rook er wat muf. ´s Middags hebben we hier nog een trouwerij gezien. Naar een bakske koffie zijn we naar de haven aan het Titicacameer gelopen. Op ons gemakje weer, maar het was zo leuk op verschillende straten waren markten en de Peruanen vertrekken met massa boodschappen. Het is een kleurrijk geheel. Er rijden hier ook tuktuks en mensen lijken het raar te vinden dat je liever loopt van het een naar het ander. Aan de haven hebben we ons brood gegeten en kwamen de mannetjes excursies naar de verschillende eilanden aanbieden. We wilden nog bedenken hoe en wat. Dus folders aangenomen en laten weten dat we tijd zat hebben. Er kwamen Peruanen vragen of ze met ons op de foto mochten. Het lijkt de omgekeerde wereld wel. Terug gelopen naar het centrum en daar kwamen we Jasper uit Hong Kong tegen. Grappig! Het wereldje is maar klein. Ria heeft haar bergschoenen laten poetsen door 2 jongens. Eerst gevraagd wat het kostte. Ze mocht het zelf bepalen. Zij gingen aan de gang. Kleur groen mengen en schoenen opschuren. Jaja vakwerk! Toen ze klaar waren vroegen ze 20 soles. Echt niet dus hahaha… Ria gaf ze 10 soles en dat moesten ze delen. Smeken hielp niet. Zelfs die 10 soles was zelfs al te veel, maar ze zien er weer mooi uit. Ondertussen begon de lucht te betrekken. Het leek niet veel goeds te voorspellen, maar volgens een man die we gesproken hadden zou het voorlopig niet meer regenen. De zon vertrok en het koelde gelijk af. We zijn toen maar op jacht gegaan naar biotex en een teiltje. Tja…..Linda heeft 2 ontstoken grote tenen overgehouden aan de Colca Canyon. Links is het erger dan rechts, maar ze kan alleen haar sandalen aan. Biotex kregen we niet gevonden, maar wasmiddel voor babykleren wel. Nou dat moet lukken. Teiltje kostte maar 20 eurocent. Weken dus maar! Rond 17.00 uur is het gaan regenen en het lijkt niet meer op te houden vandaag. In de regen dus weer naar buiten om te eten. Mensen kijken weer allemaal naar de voeten van Linda. Het is namelijk echt koud en nat en wie heeft er dan sandelen aan? Hopen dat het morgen wederom weer goed is.

25 oktober

De zon scheen vanochtend! Bij de bakker brood gekocht en toen richting de haven gelopen. Onderweg in het zonnetje gegeten. Om 10.00 uur zaten we op de boot naar Uros. Uros zijn 53 drijvende eilanden van tortora-riet. Op elk eiland wonen zo´n 35 mensen. Alles is van riet. De huizen, de vloer en hun boten. We kregen uitleg over hoe zo´n eiland tot stand komt en dat deze ongeveer 40 jaar meegaan. Elke 15 dagen leggen ze een laag nieuw riet en zo wordt de ondergrond ongeveer 3 meter dik. Op de boot naar deze eilanden zaten ook Peruanen, die het toch wel bijzonder vinden 2 van die blanke dames. Om beurten wilden zij op de foto met ons. Grappig! Om 13.00 uur waren we terug in de haven. De lucht werd akelig donker en het onweerde. We hadden nog even naar groepje kinderen gekeken die in klederdracht dansten, maar gezien de lucht zijn we terug gelopen naar het centrum. We hebben eerst de bustickets naar Cusco voor morgen geregeld. Dit lukte gelukkig nog. Toen was het tijd voor een bakske koffie met iets lekkers. Het begon wat te miezeren, maar dit hield snel op en de lucht trok open. Hier en daar nog foto´s gemaakt en inkopen gedaan voor de busrit morgen. Waarschijnlijk is het te vroeg om aan brood te komen, dus drinkyoghurt gekocht. Toen was het tijd voor een voetenbadje. Vanavond bleef het droog en dat geeft een heel ander straatbeeld. Het was druk en de winkels waren open. Leuk om het dorp zo ook eens te zien.

26 oktober

Vandaag was het weer een reisdag. Met de bus in 6 uur naar Cusco. Om 7.30 uur moesten we op het busstation zijn. Bij poort 2 zou de bus staan. Klopt…..de bus van Peru-tour. Rugzakken onderin en richting deur om in te stappen. Het was wel wat raar dat ze om het paspoort vroegen en om het bewijs van de douane bij binnenkomst van Peru. Linda stond inmiddels in de bus en de conducteur vond het raar dat wij deze stoelnummers hadden. Ineens bleek dat we in de bus naar Bolivia stonden. Oeps! Rugzakken uit de bus en terug in de wacht. Na een paar minuten kwam de juiste bus voor gereden Hahaha. Op zich was het een fijne rit. Goede stoelen, niet te vol en frisse lucht. Het weer zat niet mee. Het werd wat grijs en regenachtig. We hebben flink moeten klimmen (4500 meter) om uiteindelijk in Cusco uit te komen. Cusco ligt op 3300 meter. Het is duidelijk dat hier meer toeristen zijn. Het prijspeil ligt hoger en er lopen ook meer toeristen. Dat vinden we jammer, maar je kunt niet naar Peru zonder Cusco, dus…. We hebben een kamer gevonden van waaruit we zullen orienteren en plannen zullen maken. ´s Avonds een blokje om gelopen en morgen zien we wel weer verder.

Liefs,

Ria en Linda