Maria eiland

19 januari 2019

Vandaag gaat voor het eerst sinds lange tijd weer de wekker….dat wil je toch eigenlijk niet….maar goed we willen graag met de Ferry van 9 uur naar Maria Eiland. Omdat op dit eiland geen water is, maar ook geen eten en/of drinken te koop willen we nog even langs de supermarkt. Beide rugzakken goed gevuld om de dag daar door te komen.

Wat gaan we doen op een eiland met niets? Wandelen….. Het schijnt daar heel mooi te zijn, dus dat gaan we onderzoeken. We kopen ons kaartje voor de Ferry bij de toeristeninfo en boeken ons terugvaart om half vier. In een half uurtje zijn we van Triabunna naar Maria eiland.
We kiezen ervoor om eerst de route naar Fossile Bay te lopen, omdat het om 14 uur eb is en dan zijn de Painting cliffs beter te zien.

Het is nog niet al te warm, dus we stappen aardig de heuvels op. Het zijn soms behoorlijke klimmen, maar jeetje wat is het uitzicht mooi. Tevens lijkt het ook wel of we grotendeels van de tijd alleen op de wereld zijn. Wat een rust. Er rijden geen auto’s, dus de zee, de wind en de vogels zijn te horen en verder niets. Terwijl we langs de kustlijn lopen, moeten we nog even aan Laura denken. Zij zou dit geweldig vinden. Rugzak op en genieten van de natuur (alhoewel er hier geen WiFi is). Onderweg komen we een wombat tegen. WoW….wat een mooi beestje. Het lijkt wel een klein beertje. We hebben deze nog nooit gezien terwijl we toch al verschillende keren in Australië zijn geweest. Op het veld zitten de kangoeroes te grazen en af en toe bouncet er een voorbij. De knappe ganzen scharrelen hier ook in grote getalen. We zijn nu al blij dat we hier naar toe zijn gegaan.
Bij de Fossil Bay bekijken we de fossielen in de stenen van de inmense kliffen om vervolgens de route uit te wandelen.

Tijd om even uit te rusten en wat te eten en drinken. We zoeken een plekje in de schaduw. Na onze voeten wat rust gegeven te hebben is het tijd voor de volgende route. Op naar de Painting Cliffs. Het water moet aan het zakken zijn, dus we gaan ervan uit dat we de schilderachtige stenen wel kunnen zien. Wederom mogen we flink klimmen, maar omdat de omgeving zo mooi is stappen we ook hier goed door. De zee is zo mooi blauw. Over het strand lopen we naar de plek waar het allemaal om te doen is. Het is inderdaad net een schilderij. Bijzonder hoe de natuur dit toch voor elkaar krijgt. Via het bos lopen we de route terug. Onder de bossen zien we een kleine Walibi grazen, maar ze laat zich niet afleiden door ons en graast op haar gemakje verder. Het is net een konijn zo onder de bossen. Aan het einde van deze route gaan we toch wel voelen dat we al een aantal kilometers in de benen hebben zitten en dat de routes niet vlak waren.
Op het eindpunt zakken we op een bankje neer en laten de voeten met rust. We hebben nog een uurtje voordat de Ferry terug gaat, maar nog een tourtje lopen zien we niet zitten. Gewoon genieten is ook heerlijk…..als kers op de taart komt er nog een wombat voorbij gescharreld.

Om half vier nemen de boot terug. We besluiten nog een nacht te gaan slapen op de camping waar we afgelopen nacht ook hebben gestaan. Erg eenvoudig, maar we hebben niet meer nodig. We zijn moe en voldaan. We hebben nog eten in onze koelkast, dus het is goed zo.

Terug op ons plekje doen we nog een wasje….tja….dat moet ook gebeuren ook al zijn we Down Under. Nu is het rusttijd……morgen gaan we weer verder omhoog langs de oostkust. Waar naar toe? Dat moeten we nog even bedenken….maar is nu helemaal nog niet belangrijk 😀

Zonnige groet,

Ria en Linda

Eindelijk een wombat in het echt gezien!