20 februari 2019

Midden in de nacht met de taxi naar het vliegveld….poeh hé…dat hakt er dan toch weer in. Gelukkig hebben we kunnen slapen van de te voren. Om 20.00 uur lagen we op bed en ondanks dat het nog licht was, is het ons gelukt om de slaap te pakken te krijgen.

Bijna geen verkeer op de weg, dus we waren zo op het vliegveld. We hebben direct onze bagage ingecheckt, zodat we nog lekker een koffie konden drinken en wat konden eten. Om 4.00 uur ging de douane open en konden we door de scan. De tijd gaat daarna eigenlijk best wel weer snel…..het is dan zo tijd op te boarden en voordat we het weten hangen we in de lucht. 

De steward die we hadden in het vliegtuig gaf aan dat als we iedere een rij wilden om te kunnen slapen we dan nu moesten wisselen van stoelen. Dus Linda is direct in de middenrij gaan zitten (4 stoelen om over te slapen) en Ria bleef op onze plekken zitten (3 stoelen). Die 14 uur kwamen we dus prima door. We slapen nu eenmaal liggend beter dan zittend. 

Onze aansluiting in Dubai paste precies….dus uit het ene vliegtuig sjezen over het vliegveld en direct boarden voor de volgende vlucht. En die zeven uur duren dan gewoon lang…..we hadden nu met 2-en drie stoelen. Ook niet slecht natuurlijk, maar we waren er wel een beetje klaar mee. Maar we mopperen niet en doorstaan het natuurlijk braaf 😉

Ook deze vlucht verliep vlekkeloos. Fijn…..24 uur onderweg zonder problemen…..lijkt wel vakantie…..

En daar was onze taxi…..anders dan andere jaren….maar zeker niet minder goed….Kanita en de moeder van Linda waren bereid om ons op te pikken. Thuis nog een kopje koffie samen en de eerste verhalen even delen….en toen waren we blij dat we weer naar bed mochten….het was onze tijd immers….21.30 uur de luikjes dicht, zodat we om 7.15 uur weer paraat waren.

Het was weer te gek….bedankt weer voor het mee lezen…..en op naar de volgende droom!

Lieve groet,

Ria en Linda

terug naar huis….

19 februari 2019

Het is zo ver….. 🙁
De laatste dag Australië is gekomen…..we kunnen ons echt nog een hele tijd vermaken, dus terug naar huis hoeft eigenlijk nog niet. Natuurlijk is het leuk om jullie weer te zien…..

Vandaag is de weersvoorspelling dat het negentien graden gaat worden. Dus vandaag maar een t shirtje aan. Als we op de tram staan te wachten is het ook bewolkt en dat maakt het ook direct frisser. In het centrum drinken we een cappuccino bij Starbucks….ooit ons favoriete koffietentje, maar tegenwoordig proberen we toch de plaatselijke koffiebars aan te doen. We lopen naar de Victoria Market. We realiseren ons dat we dit waarschijnlijk op de Salamanca markt ook gezien zouden hebben. Altijd leuk om even over te zwerven, maar dan is het ook goed.

Inmiddels is de zon ook te voorschijn gekomen. Altijd fijn! We proberen hem aan alle kanten nog even te vangen. Genieten! Einde van de middag sturen we hem vast al naar Nederland.
We gaan nog op zoek naar de ACDC laan…..en dan blijkt het gewoon om de Hozierlaan te gaan…..het steegje met de graffiti. Tja…..je moet het waar weten!

We wandelen nog even langs de rivier die de stad doorkruist. Het is hier echt heerlijk toeven. Tegen het einde van de middag gaan we terug naar St. Kilda. We willen graag op tijd eten, zodat we daarna onze rugzakken in kunnen pakken. En dan…..bedtijd…..vannacht zal de wekker om half twee gaan…..geen tijd, toch?! Om zes uur in de ochtend vliegen we naar Dubai en rond zeven in de avond komen we in Brussel aan. Dus wordt een lange trip die in een dag gepiept is….Haha….

We laten nog weten of we veilig aangekomen zijn…..en dan is het weer tijd om te bedenken wat onze volgende reis gaat worden…..oeps…..mag dat al? Dromen mag toch?!

Lieve groet,

Ria en Linda

18 februari 2019

We beginnen onze dag met inchecken op onze vluchten naar huis…..het komt nu echt steeds dichterbij. We vliegen woensdagochtend al om 6 uur en dat zal betekenen dat we midden in de nacht naar vliegveld zullen moeten reizen….mmmm….dat hebben we niet goed gezien toen we onze reis boekten. Maar ach…..er zal vast een taxi zijn, die ons weg wil brengen…

Vandaag is ons nog mooi weer beloofd, dus we gaan vandaag nog eens lekker op pad…..we vertrekken met de tram naar Docklands.
De zon laat nog even op zich wachten, waardoor het minder warm aanvoelt. Daar is maar één oplossing voor….een cappuccino….we vinden een gezellig tentje. Na de koffie wandelen we nog wat rond en komen we uit bij een museum van kunst, waarbij jezelf ook onderdeel kunt worden van de kunst. Dat gaan we eens proberen!

Wat een plezier hebben we hier…..het zijn kunstwerken die allemaal in 3D perspectief zijn gemaakt….dus je kunt hier leuke foto’s maken. Soms even puzzelen hoe je zaken voor elkaar krijgt, maar er lopen genoeg mensen rond die ons willen helpen. We kunnen zo mee gaan spelen in GTST. 😀

Als we buiten komen schijnt de zon inmiddels volop en is de temperatuur flink opgeklommen. Tijd voor een terrasje nu! Relaxt zitten we hier voor de inwendige mens te zorgen. Uiteindelijk is het natuurlijk weer tijd om verder te gaan. We nemen de tram terug naar het centrum. We zoeken een bankje in de zon en genieten van de muziek die daar gemaakt wordt. We kunnen hier waarschijnlijk nog wel een uurtje zon vangen….dat doen we dus…..want de kans op deze zon wordt steeds kleiner. Ria raakt aan de praat met een 84 jarige man…..toch grappig hoe het hier gaat. Mensen zoeken hier zo vaak contact, terwijl wij in Nederland toch vaak geneigd zijn om weg te kijken van de ander….zeker als je elkaar niet kent.

Als de zon achter de flats verdwijnt doen we nog een rondje door de inpandige markt…groente, brood, vlees, gebak…..er is van alles te vinden. Je moet maar weten dat dit in de kelder te vinden is.

We sluiten af met ons diner bij een aziaat….het is niet alleen maar chocolade wat we naar binnen werken 😉
Met onze buiken vol nemen we de tram terug naar huis…..nog even wat water kopen en dan is deze geweldige dag buiten weer voorbij.

Lieve groet,

Ria en Linda

17 februari 2019

Tja….we worden ouder en dan merken we toch dat een goed bed toch weer fijn is na 5 weken op een plank in de bus…..geslapen als een roos….

Deze ochtend lopen we eerst naar de promenade van St. Kilda. Het is hier zondagmarkt en we hebben stralend weer. Via het strand waar we zien hoe vele mensen aan het suppen zijn of zeilen komen we op de markt uit. Niet te groot…..maar gezellig…..we kunnen zien dat de winter er aan gaat komen…..er worden wollen mutsen en sjaals verkocht.

Na de markt een cappuccino met uitzicht op het strand…..inmiddels al wel in de schaduw, want in de zon is al niet meer te doen. In Tasmanië hebben we geen zwever gezien en hier…..jeetje…..we struikelen er bijna over…..triest hoor!

Tijd om een OV-kaart op de kop te tikken…..we vragen advies aan de verkoper in de supermarkt welke versie we het beste aan kunnen schaffen gezien de korte tijd die we hier zijn. Op hoop van zegen dat hij het weet……geregeld…..de tram stopt voor ons tijdelijk onderkomen, dus dat is ideaal. Raar dat sommige dingen blijven hangen….zoals tram 96 nemen, want die komt uit in het centrum…..tja….er kan maar iets blijven hangen 😀

We herkennen weer wel dingen in Melbourne……we proberen te tellen wanneer we hier geweest zijn, maar we zijn verwend…..na zoveel mooie reizen is het lastig te bepalen. We denken 4 of 5 jaar geleden…..het is natuurlijk helemaal niet belangrijk.

We eten een hapje, eten een ijsje en drinken wat…..gaan terug op zoek naar de Hozier laan, een steegje vol met graffitykunstwerken. Die viel nu wat tegen……misschien had de eerste keer het meer indruk gemaakt….

Inmiddels is het avond en het is nog steeds 28 graden……mmmmm…..wij houden ervan….

Zonnige groet,

Ria en Linda

16 februari 2019

Ai om zes uur de wekker….niet fijn, maar we willen rustig aan doen en toch om 8 uur bij Apollo zijn om onze bus in te leveren. We weten inmiddels hoe lang ons ochtend ritueel duurt als we rustig aan doen.
Om 8 uur staan we dus bij Apollo….tjonge jongen….wat een warm ontvangst. We hadden de bus netjes afgeleverd, maar waren één ding vergeten….de vloer van de bestuurderskant hadden we niet geveegd. De dame in kwestie vertelt Ria dat ze de handveger even moet pakken en de vloer moet vegen. De bus moet ingeleverd worden zoals je deze ook gehad hebt. Nou….die hadden hun centen al binnen….

Vervolgens lopen we naar het vliegveld….een kleine twintig minuten lopen (volledig bepakt)….we zijn er bijna en toen claxoneerde er een buschauffeur. Of we een lift wilden….wat aardig! We hoeven nog maar minuut of vijf te lopen, dus we laten de lift schieten. Bij aankomst in de vertrekhal….lacht de chauffeur ons toe en zegt: “you made it”….tof zo’n mens!

We willen inchecken en staan aan de balie…..het duurt langer dan anders en de stewardess vraagt of we nog een uitdraai van onze tickets hebben. Vreemd….tegenwoordig is alleen je paspoort voldoende…..we vragen haar of er iets niet in orde is. De dame antwoord dat het systeem onze paspoorten niet herkent. Ze moet gaan bellen met Qantas. Het duurt en het duurt…..uiteindelijk vraagt ze ons of we onze vlucht van 14 januari gemist hebben. Ehm….niet echt gemist….we hadden vertraging en we zijn omgeboekt…..daar hebben we ook bevestiging van. We laten het zien…..er wordt weer druk overlegd….we lachen nog en zeggen tegen haar dat we nu vast zitten in Tasmanië. Toch worden we ergens een beetje ongerust. De tijd tikt verder…..halen we deze vlucht nog wel? Wat als we die niet halen? Het probleem zit kennelijk wel echt in de vorige vlucht naar Hobart. Omdat die verschoven is, is alles gaan schuiven en ploppen we niet meer op. Volgens de dame ligt dit aan Emeritas, maar Qantas heeft inmiddels alles rechtgetrokken. Ook onze vluchten naar Dubai en Brussel…..zucht…..niet vast in Tasmanië, maar toch opgelucht….

We halen dus gewoon onze vlucht van 10.05 uur…..kort vluchtje maar. Toch krijgen we onderweg wat te drinken en wat te knabbelen. Op de heenweg werd deze vlucht door Jetstar gedaan en daar kregen we niets…..en nu worden we in de watten gelegd. Superaardige stewardessen….en voor het eerst in onze carrière hadden we WiFi in de lucht. Haha…..

In Melbourne missen we net de Skybus naar St. Kilda, dus hier wachten we een uurtje. Maar de zon schijnt….de boekjes hebben we bij de hand en er lopen genoeg mensen om te kijken. De tijd vliegt dus. Ook hier een dolenthousiaste chauffeur, die de rugtassen mee in de bus zet en zo vrolijk de stops aankondigt. Jammer dat we dinsdagnacht niet met de skybus naar het vliegveld kunnen.

We hebben een top onderkomen voor de komende dagen. Een heerlijk bed….tenminste zo lijkt het……geen nachtelijke wandelingen meer om te gaan plassen 😀

Vanmiddag wandelen we door St. Kilda. We lunchen uitgebreid, zodat we vanavond niet te veel meer hoeven te ondernemen. Het weer is zo goed…..precies waarom we nog een aantal dagen Melbourne wilden doen. We vermaken ons hier wel de komende dagen!

Warme groet,

Ria en Linda

15 februari 2019

De laatste dag Tasmanië 🙁

Maar we gaan genieten…..de vakantie is nog niet voorbij! We starten traag op, maar uiteindelijk rijden we met onze eigen bus naar Hobart. Vandaag hebben we geluk….de parkeermeter is kapot, dus we staan gratis en hoeven onze bus ook niet te verzetten.

Vandaag lopen we langs Waterfront naar Battery Point. Vroeger stonden hier de kanonnen om Hobart te bewaken, maar nu is het een gezellig aan Engeland denkend wijkje. We struinen er wat rond. We bezoeken de hal van een Anglicaanse kerk en kijken vol verbazing dat hier nog deurtjes aan de kerkbanken zitten. We kunnen er helaas geen foto van maken, want de tussendoor is dicht.

Natuurlijk doen we Salamanca Place ook nog even aan voor een natje en een droogje. Het weer is heerlijk. Het is wel bewolkt, maar de temperatuur is boven de twintig graden.

We genieten van de oude pakhuizen die nu allemaal andere bestemming hebben. Van universiteit, tot toerisme tot kunstenaars….maar goed gebruikt.
De stad doet knus aan!

Einde van de middag gaan we toch maar terug naar de camping. Het is tijd om de rugzakken te gaan pakken, zodat we morgen op tijd onze bus in kunnen leveren. Het is natuurlijk maar een binnenlandse vlucht, dus we hoeven geen 3 uur van te voren op het vliegveld te zijn. Maar we moeten nog lopen van de verhuurder terug naar het vliegveld, dus we hebben onze tijd nodig.

Morgen begint onze avontuur in Melbourne weer voor een aantal dagen, maar deze zullen echt relaxt zijn…..want na die tijd begint het echt leven weer…..maar we denken er nog even niet aan…

Vrolijke groet,

Ria en Linda

14 februari 2019

Een bewolkte dag vandaag staat ons te wachten…..het zal zo’n 21 graden worden. We gaan naar MONA, museum voor oude en nieuwe kunst. Het is zo’n twintig minuten rijden en gaat pas om 10 uur open, dus we hebben tijd genoeg deze ochtend.

Om 10.15 uur rijden we het terrein daar op. We zijn wel nieuwsgierig….iedereen die er is geweest zegt dat het de moeite waard is, maar ja….wat moeten we er ons bij voorstellen? We mogen foto’s maken, maar niet flitsen en de rugzak mag niet meer naar binnen. Okay…die gaat daar dan de kluis in en we gaan het zien. Geen tektsten bij de kunstwerken aan de muur, maar alles digitaal via een iPod. Grappig, het ding weet steeds precies waar je staat in het museum en geeft dus ook de goede informatie door. De ene keer tekst, de andere keer video of muziek….het inspireert. We gaan drie verdiepingen de grond in en daar beginnen we met ons bezoek. Tja….hoe moeten we het nu omschrijven…..er wordt veel met licht gewerkt en daardoor ga je dingen anders zien. Het is echt waanzinnig hoe de kunstenares dingen voor elkaar krijgen. We hebben er vijf uur rond gelopen en het was echt de moeite waard! Het is een belevenis om dit museum te mogen doorkruisen. We hopen dat er wat foto’s gelukt zijn….maar dat is even afwachten.

Buiten waren ook wat kunstwerken te bewonderen…..een betonvrachtwagen van geroest materiaal, piramides, een kapel van datzelfde geroeste materiaal….en schitterend uitzicht.

Deze keer dus maar een kort verhaal, want het is echt niet te beschrijven wat we daar allemaal ervaren hebben….sorry….

Morgen is de laatste actieve dag in Tasmanië…..nog even bedenken wat we gaan doen….laatste kans 😉

Vrolijke groet,

Ria en Linda

MONA

13 februari 2019

Vandaag een late start van de dag…..we zijn later wakker dan anders. Het zonnetje schijnt lekker en ook al is het maar 13 graden wij zitten lekker buiten te ontbijten. Eitje bakken, geroosterd brood en een glaasje sap….wie doet ons wat?

We hadden gedacht met de bus naar Hobart te gaan, maar de verbinding lijkt niet super. We gaan dus met de eigen bus naar Hobart. We weten dat het parkeren van onze bus ook een uitdaging gaat worden. En niets blijkt minder waar te zijn…..bijna overal zit een limiet op parkeren. Dus bijvoorbeeld 2 uur of soms minder…..niet handig….uiteindelijk zetten we hem maar op 3 uur parkeren weg en dan zien we wel hoever we komen.

We hadden inmiddels gezien dat er een San Churros in het centrum zit…..dus daar gaan we ons eerst eens mee verwennen. Heerlijke “chocoladetent”…..die zouden we zo in Nederland willen beginnen. We genieten van een combinatie van churros, aardbeien, bananen en chocoladedip…..mmmm…..alsof er een engeltje over je tong….

We wandelen wat rond door het centrum. Er staan oude gebouwen en brede wegen met statige lantaarnpalen…..we bezoeken de kathedraal…..Natuurlijk ook even door het winkelgebied slenteren. Inmiddels is het tijd om meer richting onze bus terug te lopen. We lopen nog langs de replica van de hut zoals deze ook op Antarctica staat waar onderzoekers gehuisvest zijn. Er staat ook een tijdslijn naast….de laatste ijsbreker die die kant op is, is gemaakt door een Nederlands bedrijf.

Vanavond wandelen we nog een ronde om de camping heen. We genieten van de roze papegaaien die rond vliegen en een grote hamster in de berm. Vannacht zat er een Pademelon te grazen bij het toiletgebouw. Wat een feest om tussen zoveel beestjes te mogen wonen.

Warme groet,

Ria en Linda

Etalage in Hobart

12 februari 2019

Jeetje mineetje wat is het weer deze ochtend onstuimig. De regen komt met bakken uit de lucht, het waait en de temperatuur blijft hangen op negen graden…..brrrr….

We hebben de pont van 10 uur, dus om half elf staan we terug op Tasmanië. Op de pont schommelen we flink op de golven, die tevens ook over de voorkant van de boot klotsen. We hebben een prima plek voor op de boot. We hebben een mooi zicht op de aankomst in de haven. Inmiddels is de regen zo goed als verdwenen. Fijn!

We besluiten eerst naar Mount Wellington te rijden. Mount Wellington geeft uitzicht op Hobart, maar er wordt gezegd dat de berg vaak in de wolken ligt. Laten we vandaag dus maar gewoon direct proberen. Het topje van de berg bereikt 1270 meter boven zee. Het waait er enorm en het is zo koud! De bus zegt dat het vijf graden is, maar door de snijdende wind missen we wel een paar graden. Onze donsjacks gaan over de vesten aan en we proberen onze handen zo ver mogelijk in onze zakken te steken. We hebben geluk, want we hebben prima zicht over de stad en de eilanden. WoW….wat mooi hier! We kunnen hier ook tracks lopen, maar we vinden het echt te koud. We zakken weer af…..op naar iets warms te drinken.

Beneden aan de berg doen we een taverne aan…..de openhaard is daar aan en het is behaaglijk warm. Inmiddels is het al negen graden, maar we zijn gewoon door en door koud geworden.

Nog even de supermarkt aan doen voor een lekker stukje vlees op de bbq. We rijden vervolgens door naar Seven Miles Beach. We zijn hier onze vakantie ook gestart. Het is een fijne camping en we denken een prima uitvalsbasis om Hobart te gaan verkennen. Vanmiddag pakken we de zonnenstralen en morgen gaan we lekker op pad!

Vrolijke groet,

Ria en Linda

11 februari 2019

We zijn vandaag weer eens aan de wandel gegaan. We wandelen langs de baai waar vroeger de schapen werden gewassen voor het scheren. Het is een wandeling door de bossen langs het water. Helaas geen rondje, dus de heen- en terugweg is dezelfde route.

Na deze wandeling zijn we naar de vuurtoren gereden. Deze vuurtoren is niet meer in werking, maar de plek waar deze staat geeft nog prachtige vergezichten. Steile rotsformaties laten zich op de foto zetten. Het is een pittige wandeling de heuvel op overigens. Ook hier geldt dat we dezelfde weg weer terug moeten lopen en rijden. Tja….het kan niet altijd feest zijn.

Inmiddels is het tegen één uur en we hebben onze dagelijkse shot cappuccino nog niet gehad. Tijd om ergens aan te gaan….nu is hier op Bruny Island weinig keus, dus vandaag doen we hotel Bruny aan. Tot onze verbazing hebben we WiFi hier….maar ja om nu in de bus de iPad te gaan halen terwijl we alleen een cappuccino drinken….jullie houden het vast nog een dag vol 😉

Volgende stop is de Berry Farm. De tijd van het fruit raakt op zijn einde, dus geen boomgaarden vol meer. Maar het ziet er gezellig uit en ligt op een mooie plek. Vanaf deze heuvel hebben we zicht op de zee en we zitten uit de wind. Tijd om weer iets te nuttigen dan….we hebben tenslotte vakantie. Haha…

De tweede helft van de middag genieten we voor de bus in het zonnetje. Even denken we dat we naar binnen zullen moeten verhuizen. De lucht wordt zwart boven de zee, terwijl wij nog in de zon zitten. Maar alles waait over….dus de bbq kan weer aan. We zullen maar denken dat we krijgen wat we verdienen. 😀

Morgen verhuizen we terug naar Hobart….dan breken de laatste dagen Tasmanië aan, maar daar willen we nog even niet aan denken. Dus als we er niets over schrijven dan is het er nog niet!

Lieve groet,

Ria en Linda

Vuurtoren op Bruny Island

Lees meer »