Hallo allemaal,

Onze reis staat bijna voor de deur…..we hebben zo lang gewacht en in eens is het dan bijna zo ver! Het kriebelt en we hebben er zin in!
Een globale route hebben we in ons hoofd en dat moet, want op de route gaan we een aantal keer van auto’s wisselen.
We hopen dat jullie weer zin hebben om mee te lezen en af en toe eens een reactie te geven!

Lieve groet,

Ria en Linda

6 en 7 december

Hallo allemaal,

De terugreis is voorspoedig verlopen. We hadden een mooie aansluiting deze keer. Dus niets te klagen. Op de laatste vlucht hadden we veel ruimte, want de vlucht zat zo half vol ongeveer. Dus we hadden samen 3 stoelen. Dat zit toch net iets relaxter. Je kunt in de nacht dan zo half hangen en wat meer onrustig op je stoel zijn dan wanneer er nog iemand op de rij zit.

Om 10 uur zijn we geland en om 11 uur stonden we in de aankomsthal. De ouders van Linda stonden te wachten en zorgden dat we weer ontspannen thuis kwamen.

Op naar het volgende jaar weer…..wie weet wat de reis dan weer biedt.

Winterse groet,

Ria&Linda

5 december

Wat zou het toch mooi zijn als we het verhaaltje in dichtvorm konden typen, maar helaas…..dat gaat het niet worden!

Voor de laatste keer met de bus naar Miami. De bus deed er lang over deze ochtend, want het was echt druk in Miami. Volop grote auto’s rijden er overal, maar ook vele taxi’s.
Wel grappig is om te zien dat er zowel mensen in nette kleding rond lopen als mensen in vrijetijdskleding en vele gaan echt naar diezelfde evenementen.

We hadden ons zelf een lekker stuk taart beloofd, dus we zijn direct naar Paul’s gegaan in de Lincolnstraat. De taarten werden net in de vitrine gezet, dus we kwamen mooi op tijd. Op moeders haar verjaardag…..mmmmm…..lekkere verse mangosmoothie erbij en daar zaten we dan op het terras.

Via de winkelstraat zijn we naar het begin van de boulevard gelopen. We lopen dan achter de hotels door, maar aan het strand. Er stond een lekker briesje en een fel zonnetje.
Aan het einde van dit stuk staat een Starbucks. Geen koffie daar deze keer, maar een grote fles water. Want we hadden al weer flinke dorst. Het looptempo ligt niet zo hoog meer, maar de temperatuur is wel opgeklommen.
Ondertussen nog wat what’s appen met Guido, want we moesten natuurlijk ook wel weten of de Sint wel kon rijden in Nederland. We hadden namelijk gehoord dat het enorm ging stormen in Europa.

Vervolgens via het huis van wijlen Versace gelopen en natuurlijk nog een foto van gemaakt. Versace heeft hier gewoond, maar is ook dood geschoten voor dit huis. Je kunt nier binnen kijken, maar wel een blik werpen op de grootte van het huis en zijn ligging.
Ergens halverwege de boulevard lekker mensen zitten kijken. Genieten……

Tja, weinig schokkende dingen verder, want ja inmiddels was het tijd voor een ijsje geworden. Dat was nog even zoeken hier. Maar we komen in de Spaanse straat uit. Wat een gezellig straatje en jawel daar zat een Italiaanse ijscoboer. Smullen!

Het was inmiddels zo’n 16 uur, maar in de winkelstraat schijnt dan het zonnetje nog lekker. Tijd voor een terras dus en op een ander terras krijgen we weer nieuwe uitzichten.

Om 17 uur moesten we online inchecken, dus tegen die tijd moesten we bij onze vrienden van de gouden M zijn. Uit goed fatsoen bestellen we er een cola……en jawel de stunt van de dag…..geen internetverbinding. Gatsiedarrie! Laten we het even navragen, maar echt pech voor de kabouter, want de WiFi kwam gewoon niet door.
Op een drafje naar Starbucks dan…..en hopen op meer geluk. Jawel, we konden inchecken. Dus de vlucht van morgen ligt vast. We vliegen eerst naar Philadelphia in zo kleine 3 uur en dan vliegen we door naar Amsterdam in net geen 8 uur. Laten we hopen dat alles okay gaat.
We hebben ook vernomen dat Schiphol niet alle vluchten binnen laat komen in verband met de storm, maar we komen natuurlijk zaterdagochtend pas aan, dus we gaan er vanuit dat dan alles weer rustig is.

Nou, als we weer veilig thuis zijn, zullen we dat ook weer laten weten!

Lieve groet,

Ria&Linda

4 december

Hallo allemaal,

Vandaag staat in het teken van relaxen…..we hoeven nergens per sé meer naar toe. We hebben gezien wat we wilden zien.
Het was vandaag al vroeg warm, dus onze dagelijkse koffie bij Starbucks hebben we maar overgeslagen.
Na die lange busrit en de wandeling naar het centrum snakten we weer naar een lekkere koude cola. Lekker op het terras, want die hebben ze dan weer wel in Miami. In de rest van Florida viel dit enorm tegen. Bijna iedereen zit dan binnen in de airco.

Omdat het een mooie helderblauwe lucht was zijn we terug gegaan naar het holocaust monument. Toen wij hier van de week waren begon het al te schemeren en moesten de foto’s met flits gemaakt worden. We denken nu mooiere foto’s te kunnen maken.
Er vielen nu weer andere dingen op. Omdat de zon nu door de jodenster in het plafond scheen, zagen we een mooie schaduw op de muur van deze ster.

Op ons gemakje weer terug gelopen, want onze voeten geven duidelijk aan dat ze niet zo’n dag als gisteren meer zullen doen.
We gaan op zoek naar een plek om te lunchen. Later in de middag zouden we nog ergens een lekker stuk taart eten, want de moeder van Linda is jarig vandaag.
We vonden een leuk terras, waar het ook aardig druk was.
Het is ook drukker in de stad, want er zijn allerlei mode en designbeurzen de komende dagen. Zowel nationaal als internationaal.
De borden kwamen naar buiten …. Okay dan…..hier kunnen we een week van eten!

Na de lunch zijn we naar de Ocean Drive gelopen en daar hebben we heerlijk mensen gekeken. Zeker nu het zo druk is in de stad is er veel te zien. Alles lijkt te kunnen hier.

Omdat we een grote lunch hadden, hebben we maar een klein hapje gegeten vanavond. Er kon niet meer bij, maar erger nog…..die taart paste ook niet meer. Dus mam, morgen ben je nog een keer jarig 😉

Bij het terug lopen over de Lincolnstraat waren we getuigen van het ontbranden van de laatste kaars van de Joodse kandelaar. De afgelopen avonden werd steeds om 18 uur een kaars ontstoken. Zij vierden namelijk vanaf 28 november t/m 5 december Chanoeka. Dit is hun lichtfeest. Het was mooi om te zien hoe na het ontsteken van deze kaarsen het luid zingen uitbarstte. De kaarsjes die zij vast hadden werden op de vuilnisbakken gezet. Er werd gesprongen en gedanst. Tevens werd er lekkernij getrakteerd.

Omdat we natuurlijk nog een hele rit met de bus te gaan hadden en het eten weer kon zakken…..hadden we vanavond nog wel een plekje voor een klein ijsje……mmmmm…..heerlijk!

Morgen is onze laatste dag in Miami…….boehoe…….jullie zijn dan waarschijnlijk in de ban van Sinterklaas.

Tot morgen!

Groet,

Ria&Linda

3 december

Hé hallo,

Wat een dag hebben we gehad……

Met de bus naar downtown Miami en daar deden we bijna een uur over. Wel direct de goede bus, maar even gokken waar we eruit moesten gaan. Achteraf prima gegokt, want we waren zo op de Flaglerstreet en dat is in het centrum. Natuurlijk moesten we ook deze dag beginnen met een bak koffie bij onze vrienden van Starbucks. Op ons gemak in het zonnetje mensen kijken en het werkleven van deze mensen observeren.
We zaten vlak bij het gerechtsgebouw en daar hadden ze een fotoshoot opgebouwd. Midden in Miami lag nu een metrostation van New York. We hebben daar ook nog eens zitten kijken hoe het er aan toe gaat. Nou op het leven van een model hoef je ook niet jaloers te zijn. Steeds dezelfde pose en mensen die steeds aan je zitten te plukken. Maar ja, ieder zijn/haar vak.

Na een tijdje zijn we toch maar weer door gelopen. Terug de Flagerstreet in om zo bij het park van Biscaye uit te komen. Hier stonden een aantal beelden en we hadden een mooi zicht op de haven. Via het amphitheater kwamen we in het winkelcentrum bij de haven uit.
We kwamen steeds dichterbij de vrijheidstoren. Deze geeft onderdak aan een museum. Mooi oud gebouw tussen de hyper moderne flats. Nog een foto gemaakt van het stadium waar de Miami Footballspelers hun thuishonk hebben.

Tijd om richting Little Havana te gaan. We wisten niet goed of het te lopen was vanuit het centrum. Op de kaart lijkt alles zo dichtbij, maar in werkelijkheid is dat natuurlijk wel anders. Vooral straat 8, calle ocho, staat bekend in deze wijk. Deze wijk biedt woonruimte aan de ooit Cubaanse vluchtelingen. Iedereen spreekt hier Spaans en er is ook weinig tot geen Engels op de gevels te zien. Maar goed weg 8 liep mooi landinwaarts, dus volgen die weg.
Mmmmm, het werd wat stiller en er kwamen meer zwervers in beeld. Zou dit goed zijn? Nog eens op de kaart kijken en blijven lopen, want de wijk nodigde niet uit om stil te blijven staan.
De moed begon een beetje in de schoenen te zakken, want dit leek er niet echt op. Geen bus te zien en waar zouden we dan wel zijn?
Op een gegeven moment de kaart de kaart gelaten en op gezond verstand en gevoel gaan lopen.
We waren wel zo moe, maar we moesten eerst dichter terug naar de bewoonde wereld.

Terwijl we aan het wandelen waren, verschenen er steeds meer Spaanse teksten op de gevels en uit de huizen en winkels kwam steeds meer salsa muziek. Jammer dan voor little Havana, maar wij genieten hier gewoon van.

Uiteindelijk zagen we toch een gouden M: onze redder in nood. Een grote koude cola, die kwam als geroepen. Net als de WiFi, want dan konden we de gps even het werk laten doen. Waar zaten we???

Haha…..in het oosten van Little Havana……dan vertel ons maar hoe lang we zouden lopen naar calle ocho…..
Ongeveer 30 minuten vond de kaart…..nu we dan toch in de buurt zijn…..dan lopen we er maar verder naar toe. Pffff….maar de cola deed ons goed…..de benen en de voeten wilden weer.

Jawel, we hebben het gevonden. Foto’s gemaakt van domino spelende Cubanen met grote sigaren. Geweldig!

Nu weer terug naar het centrum, want daarvan uit gaat de bus terug naar ons eiland. Het was nog erg mooi weer, dus we lopen toch maar terug. Na een flinke wandeling nam het tempo steeds verder af. Onze voeten wilden niet meer, maar we moesten gewoon verder. We wilden echt voor het donker terug zijn in het centrum.
Ook dat is weer gelukt. We zagen een bekende kippenboer en konden niet anders dan daar een koude cola te drinken en te eten. We hadden het voornemen om thuis te eten, maar het lukte niet meer.

Toen we alles op hadden, moeten we terug op gang komen. Gelukkig was de bushalte niet ver meer. Vanochtend hadden we bus 120, dus laten we die de andere kant op terug maar nemen.
Heerlijk een uur zitten in de bus…..ook zo’n busrit is weer kostelijk vermaak. Ze zijn streng bij het in stappen. Geen geldige OV-kaart of genoeg geld om te reizen, dan gaat de rit niet door. Maar er zitten ook vele armoedzaaiers in de bus. Zij zitten de rit uit en stappen dan uit op het eindpunt.
Goed, de bus werd steeds leger……uiteindelijk zitten wij en nog een zwerver in de bus. De chauffeur maakt ons duidelijk dat hij echt niet meer zo ver gaat als wij zouden willen. Maar wat dan? Hij laat ons uitstappen bij een halte een geeft aan dat de volgende 120 vlak achter hem zit en deze gaat wel naar ons eindpunt. Okay dan! Beetje jammer, want dat kost ons nog een keer instapgeld.
We hoefden inderdaad niet lang te wachten. We stappen in en de chauffeur vraagt ons of we uit de andere bus kwamen….klopt…..we mochten doorlopen en hoefden geen instapgeld meer te betalen. Wat tof! Mogelijk heeft de ene chauffeur de andere geïnformeerd.

Voor de deur konden we uitstappen….nog een paar stappen…..

Eenmaal zittend op ons bed wilden we toch graag weten wat we nu eigenlijk gelopen hadden. Lang leve afstandmeter.nl …. We hebben gewoon 16 kilometer gelopen…..nou we hebben dus recht om moe te zij ! Pfffff……

Laat de 2 relax dagen nu maar komen!

Groetjes,

Ria&Linda

2 december

Hallo,

So hé, vandaag hebben we eens echt uitgeslapen. We werden pas om 8.45 uur wakker, maar we zijn vannacht wel wakker geweest. Zo rond 4 uur begon er een auto-alarm, in de buurt van onze kamer, te loeien. We hoorden iemand weg rennen, dus wij zaten ook ongeveer stijf in bed. We hebben natuurlijk een achterdeur, dus er schiet van alles door ons hoofd. Onze auto staat hier niet, dus daar waren geen zorgen over. De achterdeur toch maar even gaan checken, maar die zat natuurlijk gewoon op slot.
Toch duurt het dan weer even voordat we weer in slaap vielen….bijna sliepen we en begint dat ding gewoon nog een keer. Deze keer hoorden we verder niets.

Het was bewolkt, maar ja dat kan altijd open trekken. We zijn eerst maar boodschappen gaan doen voor het ontbijt. We hadden het plan gemaakt om lekker op het strand te eten. Alles bij elkaar gescharreld, dus hop……nou de meeuwen vonden het ook fijn dat we kwamen. Even een goed plekje uitkiezen, maar na een half ontbijt waren we er wel klaar mee. Die beesten durven echt dichtbij te komen en ze zijn niet echt voorspelbaar.
We hebben onze stoeltjes buiten gezet en zijn “thuis” dus, maar verder gegaan.

Omdat het niet open leek te trekken, besloten we vandaag te gaan shoppen in een groot winkelcentrum. Dat moeten we toch ook doen als je hier bent. Toch echt niet zo ons ding, hier.
Ergens kwamen we een Ferrari-winkel tegen, dus even what’s app-en met Guido……we kregen de auto niet in de rugzak, dus helaas geen Ferrari voor hem op zijn verjaardag. 😉

We zijn vervolgens door little Haïti gereden, maar dat was niet echt bijzonder. We hebben er zelfs geen enkele foto gemaakt. Vanuit hier zijn we de designerswijk ingereden. Dat was wel leuk. Van alles m.b.t. kunst en ontwerpen kwamen we hier tegen.
Omdat het weer wel op begon te klaren, zijn we doorgereden naar Cocos Cove. Dit ligt net iets onder Miami, maar volgens de boeken geven een aantal mensen hier nog meer geld uit dan in Miami.
Ach ja…..we vonden de sfeer minder gemoedelijk. Mensen leken sneller geïrriteerd naar elkaar. Maar goed we hebben het gezien…..grote snelle wagens en dure winkels.

Op de terugweg zijn we langs het landgoed van Sylvester Stallone gereden, maar hij was vergeten dat we kwamen waarschijnlijk, want de poort stond niet open. Jammer!

Inmiddels begon het te schemeren en dat leverde mooie plaatjes op bij de haven (waar de cruiseschepen liggen).
Laten we nu zelf ook maar met de raampjes open over de Ocean Drive rijden. We hebben dan wel geen grote dure auto, maar kunnen het gevoel dan toch ook ervaren. Hihi…. Mooi hoor die gevels, die nu allemaal fel gekleurd zijn en de muziek die overal goed te horen is.

Morgen gaan we waarschijnlijk naar downtown Miami. De weersvoorspellingen zijn goed, dus we gaan genieten de komende dagen!

Zonnige groet,

Ria&Linda

1 december

Hallo allemaal,

Vandaag zijn we met de bus naar Miami Beach gegaan. Omdat we het tijdschema van de bussen niet precies konden ontcijferen, zijn we de eerste haltes voorbij gelopen. Natuurlijk wel af en toe omkijken of de bus er aan kwam. Zou een beetje jammer zijn als deze ons voorbij rijdt. Bij één van de haltes zaten een aantal oudere dames te wachten….mmm…zou goed kunnen dat de bus dus over niet al te lange tijd komt…..hier wachten wij dan ook maar.

Tijdens dat we wachten, kunnen we jullie nog wel even vertellen dat onze achterdeur van de hotelkamer bijna op het strand uit komt. Echt het is twee keer vallen en we liggen in het zeewater. We hebben vanochtend in de achtertuin van het hotel ontbeten. Het was weinig bijzonder, maar goed dan hadden we toch al vast een bodem.

Daar is de bus……via een betaalautomaat voor in de bus betaalden we de eerste keer 5 dollar….toen wisten we nog niet dat we geen wisselgeld kregen…. Hihi….al doende leert men….
Ruim 30 minuten hadden we nodig om op Miami Beach te komen. De bus werd steeds voller, dus ook lastiger te zien waar we waren. We wisten ongeveer bij welke straat de bezienswaardigheden zouden beginnen, dus gokten we het op een gegeven moment om op de stopknop te drukken. Het kwam goed!

We waren vlak bij de Lincolnstraat uitgestapt. Dit is de winkelstraat in Miami Beach. Het was nog vroeg, dus beginnen met een bak koffie en die heerlijke brownie. Hier zagen we toch al meer mensen, die op straat leven. Nadat we deze straat op en af gelopen hadden….veel bling bling in de etalages, zijn we op zoek gegaan naar de Ocean Drive. Jawel……de straat van Miami Vice en heel veel andere films.
De straat waar het zien en gezien worden is. Zien doen we graag en dat gezien worden laten we graag aan andere over. Prachtige brede stranden zijn er te zien (met dure hotels eraan).

Schitterende art-deco gebouwen, pastel kleuren en diverse oude auto’s in diezelfde kleuren. Zoet en sappig……soms gebruik van bijzondere vormen.
Het klopt wel de één loopt hier te flaneren, de ander te skaten en de volgende fietst of jogt er……

Bij het wereldberoemde Newscafé zijn we gaan lunchen. Vanaf deze plek konden we heerlijk mensen kijken. Versace kwam hier vroeger zijn Italiaanse kranten halen. We zagen sportwagens voorbij komen met harde muziek, maar ook grote sleeën.

Het is vandaag ook Wereld Aidsdag en er liepen opvallend veel homoseksuele mannen voorbij. Al vrij snel kwamen we op een punt waar luide muziek klonk en er volop gedanst werd. Echt….roze maandag in Tilburg was er niets bij. Dragqueens dansten en zongen en er was veel bewaking op de been. Op een muurtje hebben we het eens zitten bekijken. Jeetje, er waren mannen bij die zich echt zo uitgedost hadden. Maar ook dames in net iets te korte broekjes kwamen voorbij met naveltruitjes en tatoeages op de buiken. Wat is het toch geweldig om mensen te kijken. 😀
Op het strand was ook nog een dancefeest gaande, maar die hebben we rechts laten liggen.

Op het strand stonden ook een aantal mooi gekleurde baywatch-huisjes, dus ook die hebben we vastgelegd.

Inmiddels was het tegen 15.30 uur en we wilden nog graag het Holocaust monument bezoeken, dus we moesten het strand gaan verlaten.
Wat hebben we gelopen…….ergens hebben we waarschijnlijk een bord gemist, want we kwamen het monument maar niet tegen. Op een gegeven moment werd het wel een stuk stiller op straat en gezien de tijd door tikten, bedachten we dat we terug moesten lopen. Dit was niet goed…… Nu hebben we ons geen minuut onveilig gevoeld, maar we moeten het ook niet opzoeken…..
We konden het eigenlijk niet goed uitstaan. Tijdens onze terugtocht kwamen we in de Liberty-street…..dan zou je toch denken dat ergens dat monument te vinden moet zijn.
We vonden ondertussen wel het kunstmuseum en daar waren ze allerlei kunstwerken aan het plaatsen. Prachtige kunstwerken, maar het gaf ook een herkenningspunt. We wilden het nog eens proberen…..

Jawel gevonden…..en meer dan de moeite waard. Op het eerste gezicht een mooi beeld, maar we konden nog achter het momument…..we werden echt stil……namen van Joodse slachtoffers, muziek, beelden……kippenvel. Het is eigenlijk niet te beschrijven en het is ook maar de vraag of de foto’s straks deze ervaring weer kunnen geven. We hebben we een filmpje gemaakt met de telefoon, maar dan nog….
We waren echt onder de indruk en waren dus ook blij dat we nog een poging gedaan hadden.

Terug naar de Lincolnstraat…..daar zijn nog volop mensen….het was inmiddels donker. In deze straat hebben we heerlijk gegeten, zodat we met een goed gevulde maag aan onze terugreis konden beginnen. Op zoek naar een bushalte in een rap tempo, want we zagen de juiste bus al aan komen. Gelukt! We hadden hem……nu nog op het juiste moment aan het koordje trekken, zodat we niet te ver meer terug hoefden te lopen. We hadden een aantal herkenningspunten in onze omgeving, dus scannen in de donkerte…..en ook dit was gelukt. Morgen zouden we iets later aan het koordje kunnen trekken, zodat we nog net iets dichterbij uit komen.

Doel voor vanavond: plannen maken voor morgen!

Vrolijke groet,

Ria&Linda