Hallo allemaal,

30 november:

Vandaag zijn we naar Robben Eiland geweest. Dit is het eiland waar Nelson Mandela 18 jaar gevangen heeft gezeten. Het was indrukwekkend. De eerste gevangenen hebben zelf de gevangenis mee moeten bouwen. Ze hakten lime-stone uit de mijn en dit werd gebruikt voor de muren. Jarenlang waren er geen bedden. Alle gevangenen kregen 2 matjes en 5 dekens en daar moesten zij het mee doen. De rondleiding door de gevangenis werd door een oud-gevangene gedaan. Het was duidelijk zichtbaar dat deze man nog veel moeite had met het daar zijn. Op de vraag waarom hij nu daar gidst, had hij een simpel antwoord. Ik was werkeloos en moet mijn gezin onderhouden. Sinds afgelopen mei werkte hij daar. In 1 van de secties konden we persoonlijke boodschappen van gevangenen lezen. Al bij al werden we er even stil van. Vanmiddag hebben we wat gewinkeld en natuurlijk nog van het weer genoten.

1 december:

De laatste hele dag….. 🙁 We zijn vanochtend naar de Old Biscuit Mill gereden. Dit is een verzameling winkeltjes en eetgelegenheden bij elkaar. Gezellig wat rondgesnuffeld. We zijn daarna de auto terug gaan brengen en zij we te voet naar het centrum gelopen. Daar hebben we een olifantje voor een collega van Linda op speciaal verzoek gekocht. Onze laatste missie was een giraffe voor ons zelf. Na wat onderhandelen is dat ook gelukt. De rastaman heeft deze goed ingepakt voor ons. We hebben nog met verkopers gesproken over verschillende Afrikaanse landen. Senegal houden we in ons achterhoofd! Vanavond alle spullen verzamelen en dan komen we morgen terug naar jullie.

Lieve groet,

Ria en Linda

PS we proberen wat zonnestralen in de rugzakken te krijgen, maar of het gaat lukken….?

Hallo allemaal,

27 november:

Vandaag hebben we het schiereiland gedaan. We zijn via Muizenberg, Kalkbay en Simon’s Town gegaan. We zijn op Boulders Beach gaan kijken. Hier zit een pinguinkolonie. Tien jaar geleden zijn we hier ook geweest. We hadden niet terug moeten gaan. ER zitten veel minder pinguins en zoveel meer mensen. Jammer! Vervolgens zijn we naar het Nationaal Park gereden. Dit blijft een mooi gebied. Natuurlijk zijn we een fote gaan maken van Kaap de Goede Hoop. We kunnen deze plakken naar Kaap Alguhas. Het waaide enorm hard. We konden nauwelijks op onze benen blijven staan. We zijn via de oostkant terug naar boven gereden. Bij Kommetje hebben we nog naar kite-surfers zitten kijken. Wat een spektakel! We hebben nog zeehonden zien springen. Via de Chapman’s Peak zijn we weer bovenaan het schiereiland gekomen. De kliffen zijn hier enorm mooi en de zee was schitterend woest. Ze waarschuwden dat het hard zou waaien langs deze berg, maar dat viel reuze mee. Door de townships (krottenwijken) zijn we terug naar huis gereden. Het is ongelooflijk hoeveel deze er nog staan. Tegen 18 uur waren we pas terug. Voor de zekerheid zijn we met de auto het dorp in gegaan, zodat we niet in het donker terug hoefden te lopen.

28 november:

De tent was droog toen we opstonden, dus dat ruimde lekker op. In het centrum zijn we gaan ontbijten en dat viel tegen. We hadden ons er teveel van voorgesteld waarschijnlijk. Nu hadden we vanochtend al een zwarte kat bij ons en we zijn onder een ladder door gelopen. Tja…. De kat heeft zijn werk dus al gedaan. Toen zijn we naar het hostel gereden waar we wilden gaan verblijven. Helaas geen plaats voor ons. Dat is jammer, maar geen ramp, want dan rijden we gewoon naar Kaapstad. Daar aangekomen hadden we op de 1e plek geen plaats, op de 2e plek geen plaats…de ladder deed zijn werk dus ook al. Langzamerhand werd het duidelijk dat over 2 dagen de zomer begint en het dus gewoon erg druk is. Prijzen lopen dus ook op. We zijn gezwicht voor een mooi hostel in Green Point. Wel iets duurder dan we wilden, maar we wilden ook geen hele dag zoeken. Na het inchecken zijn we naar Waterfront gelopen. Dit liepen we in een half uur. Dat is een mooi tourke. Daar hebben we gerelaxt en herinneringen opgehaald……mmmmm…… We gaan ons hier wel vermaken de laatste paar dagen.

29 november:

Vandaag hebben we veel gewandeld. We zijn te voet naar Kaapstad centrum gelopen. Dit was best een eindje. In de Loney Planet stond een wandeling van zo’n 3 km. We hebben mooie dingen gezien. We zijn gestart in het kasteel wat in 1666 door Nederlanders is gebouwd. Hier zitten nog steeds militairen in. Er zitten een aantal musea in. Op dit moment wordt er druk gerenoveerd. Via oude gebouwen zijn we verder het centrum in gegaan. Langs plaatsen waar vroeger de slaven verhandeld werden, langs verschillende kerken en langs schitterende  tuinen. Hier zaten ook veel eenkhoorns. Vervolgens liepen we de wijk Bo-Kaap in. Dit is de islamitische wijk. De huisjes zijn hier schitterend gekleurd en er staan diverse kleine moskeeen. Onderweg hebben we ons zelf getrakteerd op een natje en een droogje. Aan het einde van de wandeling kwamen we op een markt uit. We liepen daar tegen de houten kikkers aan, die we graag mee wilden nemen voor Cas en Anouk. Zij zorgen voor onze poes. Alleen hij vroeg veel te veel. We wilden weg lopen en toen begon het spel. Hij zakte met de prijs, maar wij gingen niet omhoog. We wilden echt weg, want we zouden nooit tot elkaar komen. Ineens stond Ria met de betaalde kikkers in een tasje. Ze had niet meer betaald dan we wilden (waarschijnlijk nog te veel?!). Na dit avontuur zijn we terug gelopen naar Waterfront, zodat we altijd voor het donker terug thuis konden zijn. In Waterfront hebben we naar verschillende optredens zitten kijken. Heerlijke sfeer hangt hier!

Lieve groet,

Ria en Linda

Hallo allemaal,

25 november:

Wat een stralend weer al vannochtend. Heerlijk! We zijn vandaag via de Walvisroute langs de kust gereden. In Hermanus hebben we een walvis gezien. Helaas was dat ook de enige. We zagen hem water sproeien en 1 van zijn vinnen kwamen regelmatig boven. Alleen walvissen zijn nog moeilijker op de foto te zetten dan nijlpaarden 🙁 De zon bleef maar schijnen en het was ondertussen al weer 25 graden. In Betty’s Bay wonen een kolonie pinguinen. Dit blijven mooie beesten. We moeten altijd aan de film Happy Feet denken. Tien jaar geleden hebben we pinguinen gezien bij Boulders Beach. We herkenden de geur nog. Uren kunnen we blijven kijken. Er zaten ook een aantal Rock Dassies. Halverwege de middag kwamen we aan in Gordon’s Bay. Hier zullen we blijven slapen. We hebben op een bankje op het strand mensen zitten kijken. Ijsje en wat te drinken erbij…wie doet ons wat? Nu zijn we echt bijna in Kaapstad en volgende week om deze tijd vliegen we terug. We willen er nog niet aan denken!

26 november:

We hebben besloten naar Stellenbosch te gaan. Vandaar uit zullen we de komende dagen activiteiten ondernemen. Het ligt centraal. Binnen een uur zijn we op de plaats van bestemming. De komende 2 nachten zullen we kamperen en de laastste 4 nachten verwennen we ons zelf met een goede kamer met badkamer. We willen goed uitgerust thuis komen. We hebben vandaag door Stellenbosch gewandeld en wat terrasjes gepikt. Het was heerlijk weer. De zon scheen en het was zo ongeveer 25 graden. Deze dag hebben we dus weinig te vertellen aan jullie. Het kan niet altijd spannend zijn, toch?!

Groet,

Ria en Linda

Hallo allemaal,

Wat ontzettend leuk al die reacties van jullie!

We hebben leeuwen gezien hoor Joost! En we missen Nietzsche natuurlijk ook, dus we zijn blij dat hij al weer op ons wacht.

23 november:

In de supermarkt ontbijt en lunch gekocht. We zouden namelijk een rondrit door de bergen gaan maken. We zijn vanuit hier naar de Swartbergpas gereden. Deze pas loopt echt stijl en zit zol met scherpe bochten. De weg is onverhard. Op deze wegen kwamen we niet graag tegenliggers tegen. Het was zo smal, maar het uitzicht was giga! We hebben over deze pas wel even gedaan. Halverwege de pas konden we nog afslaan naar “de Hel”. Dit is een doodlopende weg. Vroeger was deze weg alleen begaanbaar voor os en wagen. Een aantal boeren had zich hier gevestigd. In deze vallei kan het in de zomer 41 graden worden. Enekel reis doe je in 2 uur, dus wij hebben dat laten liggen. Na de pas ligt het dorpje Prince Albert. Een oase in de grote Karoo. Het oogt als een lief klein dorpje. We hebben hier een tussenstop gemaakt in het zonnetje met een stuk zelfgebakken (nog warme) appeltaart. Niemand jarig deze keer, maar toch…… We zijn toen verder gereden naar Meiringspoort. Dit is ook een pas. Halverwege de pas ligt een waterval. Hier zijn we naar toe gelopen (niet spectaculair), maar wel mooi. Rond 15 uur waren we terug in Oudtshoorn. Daar hebben we eerst een internetcafe opgezocht, want het is echt te lang geleden. Wat zullen we morgen gaan doen?

24 november:

Vandaag zijn we via de route 62 weer dichterbij Kaapstad gekomen. Route 62 is een wijnroute. Nu zijn wij geen wijn gaan proeven, maar de route is wel mooi. Door de bergen en wijngaarden door kleine dorpjes rijden. Na zo’n 2 uur rijden kwamen een bordje “The Blue Cow” tegen. Het zou een koffiestop zijn. We zijn er op afgegaan, maar toen we bijna voor de deur stonden twijfelden we nog even. Maar ach dachten we….laten we het maar gewoon proberen. We stapten over de drempen en het was gelijk gezellig. Leuk ingericht en  een gezellige gastheer. Buiten op het terras kregen we een fleecedeken. Het was namelijk nog maar 14 graden. In het meertje aan zijn terras zaten grote vissen. We kregen beide een boterham om ze te voeren. Hij vertelde dat zijn vrouw eigenlijk de Bleu Cow is, maar zij hebben 3 dochters die in Kaapstad studeren. Zij waren nu thuis, dus de koe was bij haar kalveren. Hij schonk goede koffie en had heerlijke appeltaart. Wat een verwennerij. Uiteindelijk zijn we verder gegaan op de route. In Robertson hebben we op nieuw een doel bepaald. We zijn naar het meest zuidelijk puntje in Afrika gereden. Dit was niet Kaap de Goede Hoop, maar Kaap Alguhas. De zee was zo ontzettend mooi blauw. De Indische oceaan is gemiddeld tussen de 22 en 25 graden en de Atlantische oceaan tussen de 5 en 10 graden. Hier komen de oceanen samen. We herinneren ons van Kaap de Goede Hoop dat de Jappaners stonden de dringen om foto’s te maken. Hier stonden we gewoon samen. We hebben besloten in Struisbaai te overnachten (een dorpje voor de Kaap). Nadat we gegeten hebben, liepen we nog even langs de haven en het strand. Daar zagen we een zeehond. Hij ging op z’n gemakje de zee in en dobberde daar rond.

Groetjes,

Ria en Linda

Hallo allemaal,

20 november:

We waren vandaag om 5 uur wakker. We zijn opgestaan omdat we een eind moesten rijden en vandaag ons doel was om bij Addo uit te komen. Daar zit het olifanten park. Er waren nog nauwelijks mensen actief, dus we konden ongestoord opruimen en ons zelf wassen. Om 6.30 uur reden we aan. Op de weg was ook niemand te zien. Behalve apen en een enorme schildpad. De route was weer mooi. De zon scheen al en het was al 21 graden. Om 9 uur waren we al in Addo. We zijn gaan tanken en gaan pinnen. Zodat we om 9.30 uur het park in konden gaan. We wilden overnachten in onze tent in het park. Mensen blijven het raar vinden dat we niet hebben gereserveerd. Maar er was wel plaats voor ons. We zijn eerst het wild park in gegaan. Het is echt niet te beschrijven hoe geweldig het is hier. Olifanten die met de hele kudde langs onze auto lopen. Ze zien badderen, ze zien vechten. Waanzinnig! We hebben ook andere beesten gezien. Het is echt wel weer anders dan Kruger, maar ook dit hadden we niet mogen missen.

21 november:

Om 5 uur werden we wakker en hoorden we het druppelen. De wolken die er hingen waren donker. We zijn vlug opgestaan om de schade zo klein mogelijk te houden. De binnentent konden we droog houden, maar de buitentent was te nat om op te vouwen. Deze mocht op de achterbank drogen. Om 6 uur reden we het park al in. Het regenen leek alleen maar erger te worden, maar rond 8 uur werd het droog. Het bleef wel fris, maar toen we eenmaal aan het andere kant van het park waren brak de zon door en liep de temperatuur op. We hebben nog verschillende olifanten gezien. Wat zijn ze toch inmens. De jakhals is ook een mooi beest en we hadden geluk dat hij zich liet fotograferen. Rond 12 uur hadden we alles gezien en hebben we het park verlaten. Op ons gemak zijn we via de alternatieve route naar Jeffrey’s Bay gereden. Dit is het begin van de tuinroute maar ook een bekende surfplaats. We waren op zoek naar een kamer op te slapen, maar toen we daar aankwamen hadden we beide een raar gevoel daarbij. We zijn dus weggegaan. Wat dan? We zijn te oud om in hostels te zitten met allemaal surfjongeren. Op goed geluk gingen we een guesthouse proberen en wowie…… We kregen een kamer met badkamer met zeezicht met een beetje geluk zien we ’s morgens de dolfijnen voorbij zwemmen. Er staan hier best mooie grote huizen te koop waar je een guesthouse kunt beginnen. Toch maar vertrekken naar Afrika dan?

22 november:

We hebben vanochtend op ons terras in de zon heerlijk een ciabatta met een zelfgebakken ei gegeten. Uitzicht op zee….. Na uitchecken zijn we de tuinroute gaan rijden. Deze heeft zijn mooiste tijd wel gehad in november. De route is eigenlijk al uitgebloeid, maar toch slingert het door een mooi gebied. In Plettenbergbay wordt het tijd voor een bakske. Op een idyllisch pleintje hebben we daar van genoten. Toch zien we wel dat het toerisme hier al veel gedaan heeft. We zijn verder gereden en passeren een enorme kloof. Wowie! De lefhebber kan hier bungeejumpen…..wij hoeven niet. We rijden door naar George, maar dit stadje geeft ons niet het gevoel om te overnachten. We besluiten daarom door te rijden naar Oudtshoorn. Dit is nog zo’n 60 km. Door de bergen slingeren we de Kleine Karoo binnen. Het wordt dus droog en dor in de omgeving. De lucht was stralend blauw en de zon scheen. Heerlijk! Om 15.30 uur hadden we het hostel gevonden. Mooi plekje op de heuvel en vanuit ons bed kunnen we de zon steeds verder zien zakken. Vanavond hebben we heerlijk sruisvogelbiefstuk gegeten. We zitten nu in het gebied van de struisvogels. Voor het eerst kregen we goed gebakken frietjes. Eieren en friet bakken kunnen ze namelijk niet in Zuid Afrika. Laten we hier maar weer eens 2 nachtjes blijven.

Lieve groet,

Ria en Linda

Hallo allemaal,

18 november:

Jeetje wat een ontbijt vanmorgen….er viel van alles te kiezen zelfs eigen gemaakte croissants. We hebben dus heerlijk ontbeten en besloten nog een nacht te blijven. Het weer is heerlijk en we kunnen op ons gemak door Mountain Zebra rond rijden. Dit is zo’n 12 km hier vandaan. We kunnen daar zelf met de auto door heen. Nou, het was weer geweldig! Het Park is natuurlijk veel kleiner dan het Kruger, maar we hadden zo’n overzicht. Het is hier erg droog, dus weinig bomen. We zagen struisvogels lopen en natuurlijk vele zebra’s. Het park ligt tussen bergen, dus het was veel stijgen en dalen. De big five zit hier niet, maar er is genoeg te zien. We raakten niet uitgekeken. Waarschijnlijk weer veel te veel foto’s gemaakt. We waren om 9.00 uur in het park en om 16 uur reden we eruit. Mooie dag weer geweest. We hebben zelf gekookt in het huisje, wat een huiselijk tijdens ons verblijf hier.

19 november:

We zijn deze ochtend weer op tijd vertrokken. Deze keer niet voor zo’n lange rit. We zijn naar Graaff Reinet gereden om daar de Valley of Desolation te bewonderen. Wat een uitgestrekte vlakte. Het was warm vandaag en het was dan ook grappig om een hek tegen te komen die gesloten wordt bij hevige sneeuwval. We kunnen ons er niets bij voorstellen. We hebben een tocht gelopen van ruim 1 km. Maar in een uur. Dit zegt ongeveer wel hoe het pad eruit zag. Vol keien, begroeiing en stijgen en dalen. Wie doet zo iets nu om 11.15 ur? Het was wel mooi….bloeiende cactussen en andere gewassen. We hebben nog een tijd naar een stel paragliders staan kijken. Zij springen van een van de bergen daar. Dat blijft ook een mooie sport (om naar te kijken). Vanmiddag hebben we een camping opgezocht om te overnachten. Het was niet druk op de camping. Bij het wandelen naar de rivier kwamen we apen tegen. Dit zijn mooie beesten en zo eigenwijs om te zien.

Groetjes Ria en Linda

Hallo allemaal,

16 november:

De zon scheen al volop ’s morgens vroeg. De tent was vannacht nat geworden, dus moest echt drogen in het zonnetje. We zijn naar het strand gelopen, maar daar liep een hond die steeds dreigend naar ons toe kwam. Hij blafte steeds en dat geeft niet echt een goed gevoel. Daarom hebben we het strand weer verlaten. De tent droogde snel, dus we konden vrij snel weer vertrekken. We zijn naar Qunu gereden en we hebben daar het museum bezocht. De plaats waar het museum staat, is de plek waar Nelson Mandela is groot gebracht. Je kunt vanuit het raam zijn geboortedorp zien. Tevens het huis waar hij nu nog woont. Voor het museum staat de school die hij bezocht heeft. Vandaar uit zijn we door de bergen heen geslingerd. We hebben er voor gekozen om naar een baai te rijden net voor East Londen en daar eens te relaxen (Chintsa). We hebben een safaritent met uitzicht op zee. Dit noemen we ook vakantie……mmmmm.

17 november:

Vandaag regende het ontzettend toen we opstonden. Heel de lucht zat dicht en was grijs. Het strand is ons niet gegund. Nu zijn we al geen strandmensen, maar dat wordt er zo ook niet beter op. Na een stevig ontbijt zijn we vertrokken. We gaan terug landinwaarts. Al rijdende besluiten we naar Cradock te gaan. We kunnen daar nog besluiten of we naar Graaff Reinet gaan of niet. Even sms-en met het thuisfront of het weer opgezocht kan worden. Na zo’n 60 km voor Cradock trekt te lucht open, stralende blauwe hemel en weer 25 graden. De omgeving spreekt ons ook aan. Cactussen, struisvogels en ver weg kunnen kijken. Het geeft ons bijna het Namibie-gevoel weer. In Cradock was het even zoeken naar een logeerplek, maar we hebben iets schitterends gevonden. Een heel oud huis voor ons zelf. Het hoort bij een hotel en het hotel heeft ook de halve straat aan huisjes. Kei gaaf! We hebben zelf gekookt en we hebben de was maar weer eens gedaan. Toen weer in standje relax. Het weer  voor het weekeinde schijnt voor heel Zuid-Afrika niet best te zijn. Hoe en wat moeten we dus nog bedenken.

Groetjes,

Ria en Linda

Hallo allemaal,

Het is weer even geleden, maar we hebben weer een computer gevonden!

14 november:

Toen we wakker werden regende het zo ontzettend, maar ach we gingen toch. We zijn via het Pavilloen weggereden. Dit is een enorm winkelcentrum, wat we gewoon eens gezien wilden hebben. Vervolgens zijn we naar de Tempel van Begrip gereden. Dit is de grootste Krisjna tempel op het zuidelijk halfrond. ER was een vriendelijke meneer die ons uitleg gaf over de tempel. We mochten wat foto’s maken. Nu hebben we alles in Durban gezien. Via een alternatieve route zijn we naar Underberg gereden. Dit is een dorpje in het zuidelijk gedeelte van de Drakensbergen. Het was een schitterende route. het blijft jammer dat deze vergezichten zo moeilijk vast te leggen zijn. We hebben hier een Bed&Breakfast gevonden. De mevrouw die het verzorgd is in 1948 naar Zuid Afrika gekomen. Ze sprak ook nog goed Nederlands. Ze was erg behulpzaam. Zij belde voor ons met een touroperator die dagtrips organiseert naar de Sani-pas. Dit is het dak van Zuid Afrika. Het hoogste punt van het land. Wij kunnen hier zelf niet komen, omdat we geen 4×4 hebben. Maar we hebben dikke pech. Er is geen plaats meer. Er zijn momenteel geen auto’s meer voorradig. Die mevrouw raadt ons nog een adres aan om het zelf te gaan vragen, maar ook daar 0 op ons request. Dit is ons nog n0oit overkomen. We hebben nog nooit iets gereserveerd. Het is domper, maar het is niet anders. We zullen onze route om moeten gooien. Alles op tafel gegooid vanavond en zitten puzzelen. We gaan iets van de Oostkaap en de Vrijstaat mee pikken. We gaan wat routes aan elkaar koppelen voordat we terug naar de kust rijden. Het is momenteel 13 graden en het voelt alsof het gaat sneeuwen.

15 november:

Vanmorgen ze we via de Garden gereden. Een mooie route door de Drakensbergen. Schitterende vergezichten heb je dan. Via Kokstadt zijn we de Oostkaap binnen gereden. In Mthatha is een museum rondom Nelson Mandela en dat wilden we wel zien. Toen we daar aankwamen bleek het museum voor 30 maanden dicht te zijn. Er was onderhoud aan het gebouw nodig. De bewaker zag ons graag in 2014 terug. De grapjas! In Qunu is ook een museum rondom Nelson Mandela. Dit is zijn geboorteplaats. Dan proberen we die. We komen om 16.10 uur aan en om 16 uur gaan ze dicht. We zagen in dit dorp geen slaapplaats, dus besloten we naar Coffee Bay te rijden. Schitterende route weer tussen de bergen en enkele rondela’s. Op straat lopen koeien, paarden, ezels, geitjes, schapen en ook mensen. Daarnaast zit de weg vol met gaten, dus het was een hele onderneming. Coffee Bay is een straat met 1 hotel, wat campings en 2 hostels. Supermarkt was al dicht. Eerst de tent maar opgezet. We hadden verder niets bij, dus dat werd soep koken op ons pitje. Eenmaal op bed hoorden we de zee en wat Afrikaanse muziek. Heerlijk toch!

Groetjes,

Ria en Linda

Hallo allemaal,

12 november:

Vandaag hebben we Durban bezocht. We gingen te voet naar het centrum, dachten we. Vanuit het hostel de kaart van buiten geleerd, zodat we onderweg niet hoefden te kijken. We hadden al een heel stuk gelopen toen er een mevrouw stopten en vroeg of we verdwaald waren. Nee, dat zijn we niet. Ze vroeg waar we naar toe gingen. Victoria markt was ons doel. Ze zei dat ze ons een lift wilde geven. Dat hoefden we niet……we wilden graag lopen. Geen goed idee, zei ze. Het was (waar we liepen) niet veilig voor 2 vrouwen. Ze wilde ons liever brengen. Okay…doe dan maar! In het centrum van het Durban hadden we niet echt het gevoel van veiligheid. Waarom is lastig te zeggen. Het was druk en het stonk naar urine. Geen toffe sfeer. We zijn een kathedraal in gegaan, zodat we plaats konden bepalen en een nieuw doel konden bepalen. Op naar het postkantoor, want Ria had nog iets te posten. Vandaar uit kwamen we bij het plein met het Aids-teken. Dit een plein waar het teken heel groot is geplaatst ter nagedachtenis van een vrouw die bruut is vermoord toen bleek dat zij HIV-besmet was. In dit gedeelte van de stad hing een relaxte sfeer. Vlakbij dit plein was een festival gaande. Er werd opgetreden door jonge rappers, gospelkoren, een dj enz. Daar zaten we dan als enige blanken. Er wordt wel gekeken, maar niet vervelend gedaan.  Tegen 16 uur leek het ons tijd om terug te gaan. We kozen nu maar voor de bus in plaats van te voet te gaan. Een vriendelijke buschauffeur hielp ons en we kwamen dus valkbij huis uit. Het was ondertussen hard gaan waaien en de zon was vertrokken.

13 november:

Vandaag hebben we alles weer te voet gedaan, maar dan via de looproutes van Durban. We zijn eerst naar het strand gelopen. Dit was zo’n 30 minuten wandelen. Dat valt toch wel mee? We hebben langs de boulevard gewandeld. Over de boulevard wordt veel gefietst en geskated. Het bleef bewolkt. In het water lagen de surfers. Op het strand lopen alle mensen door elkaar…de donkere, de Indiers en de blanken. We zijn haar het museum gelopen. Dit zou om 11.00 uur open zijn en staat in het teken van apartheid. Dit was ook zo’n 30 minuten lopen. Helaas hadden we pech. Het was dicht. We waren wat verbaasd, want de loney planet en de eigenaar van het hostel gaven aan dat het zondag geopend zou zijn. Teruglopen dan maar. Op het strand wat gegeten en toen met onze dwarsliggers op een muurtje gaan zitten. Heerlijk zo’n dagje niets doen 🙂

Het leek kouder te worden, dus zijn we verder gaan lopen langs de boulevard. We kwamen uit bij Mugs&Beans (koffietentje) en daar hadden ze heerlijke taart mmmm. Deze was op Claudia’s verjaardag. Een dagje te laat, maar gisteren konden we geen gebak vinden. Het stuk chocoladetaart was echt niet op te krijgen, dus we kregen het laatste stukje mee in een doggy-bag. Op ons gemak zijn we terug naar huis gelopen. Halverwege de route hebben we de doggy-bag aan een zwerver gegeven. Hij heeft Claudia’s verjaardag meegevierd. Hij was zo dankbaar! We hebben er geen foto van gemaakt. Iemand op het strand deed dit dus wel. Zij gaf iets aan een zwerver en haar metgezel maakte daar een foto van. Het zag er raar uit. We waren net thuis en toen begon het te regenen…. nou ja miezeren. Geen probleem, want hier kunnen we overdekt nog lekker buiten lezen.

Lieve groet,

Ria en Linda

hallo allemaal,

10 november:

Lekker op tijd opgestaan, zodat we een flinke afstand konden overbruggen. We zijn door het Oosten van Swaziland naar het Zuiden gereden. Daar hebben we de grens gepasseerd. In Swaziland was het nog 34 graden, maar in Zuid-Afrika zakte  de temperatuur steeds verder tot uiteindelijk 23 graden. Wat een verschil. Langs een mooie route zijn we naar Hluhluwe gereden. Daar is nog een wildpark, maar in St. Lucia zie je weer andere dingen. Wat zullen we doen? We besluiten naar St. Lucia te gaan. Hier ligt een natuurpark met een groot meer. Daar zijn nijlpaarden, krokodillen, walvissen en schilpadden te zien. Begin van de middag arriveren we daar. Het is inmiddels bewolkt en het lijkt te gaan regenen. We kiezen daarom voor een hostel in plaats van een camping. We lezen in de folder over het dorp dat hier ’s avonds en ’s nachts nog nijlpaarden door het dorp lopen. Ze komen dan uit het water om gras te eten. Vanmiddag hebben we een trail gelopen. We zagen wat hertjes en hoorden vele vogels. Mooi maar ook spannend zo vlak bij het water. Waar blijven de krokodillen en nijlpaarden als ze ons horen? Vanavond zijn we op tijd gaan eten, omdat we morgen op tijd het natuurpark in willen.

11 november:

Om 4.30 uur waren we wakker. We zijn opgestaan, want om 5 uur gaat het natuurpark open. Het was nog stil op straat. In het park zagen we niemand behalve werklui. Bij een plas hebben we een tijd lang naar de nijlpaarden zitten kijken. Er waren 2 nijlpaarden in het water aan het stoeien. Gaaf om te zien! Onmogelijk op de foto te zetten. Het was duidelijk te zien dat het hier natter is. Het gras is groen en de bomen staan in bloei. We hebben nog Pumba’s gezien. Die beesten kunnen zo hard lopen. Herten zoals wij deze in Nederland kennen liepen ook rond. Apen slingerden door de bomen. Aan de ene kant van het park ligt het meer St. Lucia en aan de andere kant de Indische oceaan. Na zo’n 3,5 uur rond gereden te hebben, hebben we het park verlaten. In het dorp zijn we koffie gaan drinken met gebak, want Gerrie was jarig! Hiep hiep hoera. Zo tegen 11 uur zijn we weer op weg gegaan. Het einddoel was Durban. Het was nog een wel een eindje rijden en we wilden de snelweg links laten liggen. We hebben door de suikerrietplantages gereden. Het is oogsttijd dus er wordt hard gewerkt. Rond 15.30 uur waren we in Durban. We zitten op een plekje net buiten het centrum waar we veilig de straat op kunnen. Het is een schitterend hostel, waar we wel even blijven. We gaan Durban bezichtigen, maar ook rustig aan doen. We hebben ’s avonds heerlijk gegeten. We hebben eens gek gedaan door een nagerecht te nemen. 2 x bier, 2 x cola, 2x hoofdgerecht en 2x nagerecht voor 355 rand (= 35 euro).

Groetjes,

Ria en Linda