17 januari 2025
We wennen aan de temperatuur. We hebben het niet koud gehad vannacht. Wel zijn we beide een keer wakker geworden van de enorme windstoten, maar met één oog open konden we zien dat alles nog stond dus geen reden om wakker te blijven.
Met het komen van het licht werden we wakker. De lucht kleurde wat rood en we zagen blauwe vlakken. Dat is een goed teken.
We vertrekken op tijd. We gooien de tank vol en de portemonnee. Op naar de supermarkt….niet dus….die ging pas om 9 uur open. Dat zijn we niet gewend! Dan eerst maar een bak koffie drinken. We mogen getuigen zijn van foto’s die gemaakt worden van hoe de barista koffie maakt, maar ook van de lekkernijen die ze daar hebben. Vast voor een nieuwe website of zo. Uiteindelijk zit ook de boodschappentas vol en kunnen we vertrekken.
We worden getrakteerd op een schitterende regenboog voor de bergen. Dit kan toch alleen maar mooie dingen gaan brengen vandaag? We toeren een eindje en de asfaltweg verandert in een grindweg. We blijven zicht houden op de besneeuwde bergen en heel lang reist de regenboog met ons mee.
Bij het kantoortje van de ingang van het nationaal park kopen we onze tickets. We mogen drie dagen hier verblijven en dus twee nachten hier kamperen. We twijfelen even of we hier zullen lunchen of toch een stukje verder rijden. We kiezen voor het laatste. We rijden naar Lago Grey. Hier ligt een hotel en we maken gebruik van de parkeerplek hier. We vullen onze magen en lopen een eindje in de omgeving. We zien de gletsjer liggen, maar het is te ver om er naar toe te lopen. We gaan kijken of we met de auto nog wat verder kunnen komen. We komen uit bij de Rangers en vanwaaruit verschillende wandelpaden vertrekken. We denken de kortste gekozen te hebben (en dat zal het vast geweest zijn), maar OMG…wat een wandeling. Het eerste stuk was nog wel te doen, maar het pad gaat over in zand en later losse kiezels. En de wind….zo hard….de brug die we over gingen in het begin gaf aan dat de windsterkte 50 a 80 km per uur was, maar op dit stuk was het zeker harder. De wind spatte het water op en met vlagen werden we nat. Maar de wind duwde ons steeds van het pad af, dus het was hard werken. Over de temperatuur hadden we trouwens niets te klagen. Het was heel de dag zo’n 18 graden en het zonnetje straalde.
Eenmaal terug op de parkeerplaats hebben we besloten hier niet te overnachten. Het waaide zo hard en het was echt een parkeerplaats. Weinig sfeer en wat doen we hier dan? Dus we zijn verder gereden naar Lake Pehoe.
Helder blauw water, de bergen in de zon….het is hier echt schitterend!
Inmiddels is het tegen 17 uur, dus we doen hier de camping aan. Nee, we hebben niet gereserveerd….en gelukkig was er een plekje voor ons. Het is overigens geweldig om te zien dat hier allemaal kleine shelters staan waar de campinggasten hun iglootjes onder kunnen zetten. Ze staan zo uit de wind en droog. De rugzakken kunnen ze eventueel ophangen aan de spijkers aan de wand. Hier hebben de Chilenen over nagedacht!
We eten later dan de eerste dagen, maar dat komt waarschijnlijk ook omdat het goed te doen is buiten. We genieten van de zon. Buiten de tafel dekken en een eitje bakken….wat een goed leven.
Na het eten lopen we nog even naar het meer en genieten van het uitzicht. We merken ook gelijk dat de wind hier vrijspel heeft, dus we gaan lekker terug naar ons huisje op wielen.
Lekker burgerlijk spelen we een spelletje Yahtzee…..met een handdoek op tafel, zodat niet de hele camping mee hoeft te genieten. Tegen 21 uur verdwijnt de zon dan echt achter een wolk, dus tijd om de tent in te gaan. Nu zijn we nog warm 😉
Wat de dag van morgen ons gaat brengen…dat gaan we weer wel zien. Hopen dat de weergoden ons weer zo goed gezind zijn!
Vrolijke groet,
Ria en Linda
|
en Ria |
