20 januari 2025
Na een licht ontbijt gaan we richting het Nationaal Park Los Glaciares. Dit is nog zo’n anderhalf uur rijden. We rijden El Calafate uit en al snel zijn we weer uit de bewoonde wereld. Alleen bergen, wolken, water en geen bereik…..het is niet druk op de weg, dus met een beetje geluk dus ook niet in het park.
We betalen onze entree en toeren door het Nationaal Park. Er zijn diverse uitkijkpunten en wat is het toch een bijzonder natuurverschijnsel die Gletsjer. Er drijven ijsschotsen in het water en wat moet dit water toch koud zijn om de schotsen zo ver van de gletsjer af te kunnen laten drijven.
Uiteindelijk komen we bij de parkeerplaats en maken we de afweging: in anderhalf uur naar de gletsjer lopen of met de shuttlebus omhoog en daar een wandeltocht lopen. We kiezen voor het laatste, omdat beide gewoonweg niet gaat lukken. Het is maar een klein stukje met de shuttlebus en bij aankomst boven spreken de routes voor zich. We gaan de gele route volgen, omdat dit te overzien is.
Onze mond valt bijna open van verbazing. Wat is dit waanzinnig mooi! Vanaf verschillende hoogtes kunnen we de gletsjer bewonderen. We horen de gletsjer met enige regelmaat grommen en dan volgt er een klap en valt er ijs in het water. Het is een bewolkte dag vandaag, maar het ijs is toch schitterend om te zien. Sommige ijsblokken lijken wel blauwe kristallen. Het is eigenlijk gewoonweg niet te omschrijven. De gletsjer is bijna 5 kilometer breed en de ijsmassa schuift bijna elke dag 1 tot 2 meter verder. Dit is eigenlijk de enige gletsjer die nog groeit momenteel. Het is hier zo’n 10 graden en eigenlijk hoort het toch ook wel een beetje fris te zijn als we een gletsjer bezoeken?! Na de wandeling warmen we op met een kop koffie om vervolgens terug naar de auto te gaan. Daar hadden we nog een kers op de taart: er kwam een vos langs lopen. Wow….zo dichtbij trippelde hij voorbij.
Terug in El Calafate zijn we op zoek gegaan naar de flamingo’s. Deze zouden in grote getalen in de baai moeten staan. Welnu….nu waren ze even op vakantie waarschijnlijk. We zagen van alles dobberen in het water, maar er stond geen roze vogel op 1 poot in het water. Maar hé, wij hebben echt al alles gehad vandaag wat we konden wensen!
We brengen de auto terug naar huis en gaan te voet het dorp terug in. We slenteren wat door de straatjes en zien weer andere dingen dan gisteren, terwijl het tegelijkertijd ook zo vertrouwd voelt. Wat gaat dat toch snel. We proberen wat geld te pinnen, maar helaas dat mag niet lukken….dus laten we hopen dat we voorlopig alles met de creditcard kunnen betalen. Geld pinnen in Argentinië schijnt echt niet te doen te zijn door de hoge inflatie hier, terwijl ze eigenlijk ook graag cash geld in handen willen hebben.
We dineren bij een grill restaurant…..de beesten hangen hier voor het grote vuur en rondom het vuur wordt het vlees gegrild. Het was alsof er een engeltje over onze tong plaste….zo heerlijk mals vlees.
Tijd om uit te gaan rusten naar deze mooie dag….morgen wordt weer een reisdag…we hopen dat het weer ons mee blijft zitten.
Vrolijke groet,
Ria en Linda
1 Responses to Nationaal Park Los Glaciares