27 januari 2025
Na een goede nachtrust en een licht ontbijt gaan we weer op zoek naar een benzinestation. Daar waar kan de tank volgooien is het motto en om niet voor verrassingen op dit vlak te komen staan, doen we dat dus maar braaf.
Even een waslijntje achter in de auto spannen, want niet alles was droog helaas deze ochtend. Maar we zijn niet voor één gat te vangen.
We nemen de alternatieve route en komen zo langs de Virgin de la cascade. Een prachtige waterval met Maria aan haar zijde en een altaar. Mooie mystieke plek. Het is druiliger weer en er hangt wat mist tussen de bergen. Het gras kleurt wel lekker groen op deze manier. Soms wordt de regen even heftiger en dan neemt het weer af. De temperatuur schommelt tussen de 7 en 15 graden…al neigt meer naar onderen dan naar boven. We genieten van deze alternatieve route en de weg is zeer goed te bereiden. We slingeren eigenlijk continue langs de rivier naar het noorden. Na 50 kilometer komen we terug op de route 7 en vervolgen onze weg. Weinig dorpjes of gelegenheden om aan te leggen voor koffie.
Na een lange tijd gereden te hebben, komen we een plekje tegen. Tja….wat zullen we zeggen…het is in ieder geval schoon en ze hebben er koffie. Dus die pakken we hier dan ook maar. Is deze echt lekker? Nou niet echt….
We gaan verder en het gaat steeds harder regenen. De bergen verschuilen zich achter de grijze wolken en laten hun besneeuwde toppen niet zien. De rivier kleurt eerder grijs dan helder blauw. Toch probeert de zon zich door de wolken heen te vechten. Hier en daar lukt dat ook. We komen uiteindelijk opnieuw bij een waterval uit. Ondanks de regen proberen we toch dichterbij te komen en een paadje af te lopen. We zien mooie bloemen, maar worden vooral ook nat. Deze keer namelijk geen poncho’s aangedaan.
Als we door het Quelat Nationaal Park rijden zit de weg weer vol met bochten. Geen asfalt, maar kiezels en modder door de regen. We zien de bergen met sneeuw weer en hier lijkt echt wel wat te liggen. Niet op onze hoogte natuurlijk, maar gezien de verkeersborden met verplichting tot sneeuwkettingen en de (sneeuw)palen aan de zijkanten van de weg is het helder dat hier veel sneeuw kan liggen. In dit park is ook de hangende gletsjer te vinden, maar wij bewaren deze tot morgen en rijden nu verder.
We passeren grote meren, waarin zalmkwekers gevestigd lijken te zijn. Naar mate we dichterbij La Junta komen wordt de lucht lichter en de regen steeds minder. Kijk daar was het ons om te doen.
We hebben voor de komende twee nachten een mooi plekje. Weliswaar onder een pannendak nog een keer. Het dorp is stil en er is eigenlijk helemaal niets te beleven. We wandelen een rondje en komen bij een klein kerkje uit. Eigenlijk één van de weinige keren dat het kerkje eruit ziet, zoals wij een kerkje qua vorm voorstellen. Het is echter wel volledig van hout, maar ook de huizen lijken hier allemaal wel blokhutten of tuinhuisjes.
Het restaurant van het hotel gaat vandaag pas om 20.30 uur open en in het dorp is dus niets te beleven. We picknicken daarom vanavond maar op bed. Ach dat heeft ook wel eens iets. De koelbox had gelukkig nog iets voor ons in de aanbieding. Morgen weer een dag!
Hasta Luego!
Ria en Linda