5 februari 2025
De ochtend startte grijs en tijdens het ontbijt kregen we af en toe een spatje regen. De tent zal niet droog zijn koffer ingaan. Vannacht hebben we ook wat spatten gehad, maar niet dusdanig dat alles kleddernat is. Uiteindelijk vertrekken we toch met een graad of 15. Tank vol en de bergen in. We gaan de vulkaan Orsono op. De zon schijnt, maar er hangt een wolkensluier op de top van de vulkaan. Jammer, maar we hebben prachtige foto’s van de vulkaan dus je hoort ons niet mopperen.
We wandelen bij Lago Verde, waar het water groen kleurt. Mooie omgeving….het is bijzonder om te zien hoeveel tourbussen deze plek aan doen. Ze lijken voornamelijk Duits te spreken.
Vervolgens rijden we de vulkaan verder op tot zo ver we met de auto kunnen. Wat waait het hier enorm hard! Het speeksel waait tijdens het wandelen gewoon uit je mond. We gaan te voet nog een stukje omhoog, maar omdat het zo hard waait besluit Linda om te keren. Ria gaat verder over het smalle paadje met de snijdende wind. In de winter kan hier geskied worden. We zijn nu op zo’n 1200 meter hoogte en de met de lift kun je nog naar 1600 meter. De wind is nu veel te hard, dus de stoeltjes gaan niet verder omhoog. Je ziet aan alles dat het hier met regelmaat zo hard waait.
Op de top ook een opwarmhut. Wij drinken hier ook onze koffie. Als we deze op hebben regent het zo ontzettend hard. We worden door en door nat van dat kleine stukje naar de auto. Wat en geluk hebben wij gehad dat we nog goed weer hadden op de top. We hadden nog enigszins uitzicht en konden wat wandelen, maar dat is nu niet meer te doen.
Na de afdaling gaan we richting de stad Osorno. We rijden langs de oostkant van het meer en zo hebben we het hele meer rond gereden. Wat een mooie route. Als we in Osorno aankomen doen we de boodschappen, maar is dit niet de plek waar we willen overnachten. Het straalt niet zoveel uit. We rijden daarom verder naar Valdivia. We verlaten de weilanden en rijden via de bossen verder naar de kust. We rijden door kleine gehuchtjes, nadat we ook een stukje snelweg hebben gehad. We proberen de snelwegen altijd te vermijden, maar soms is het heel omslachtig als je dit doet.
De eerste camping die we aandoen lijkt niet actief te zijn. Er wordt wel hard gewerkt aan de gebouwen, maar verder is er niets momenteel. We rijden daarom door en komen bij een stadscamping uit. Een gesloten hek en er valt dus niets te zien. We bellen aan en de dame spreekt geen woord Engels. Ze zet een vriend in, die wat Engels kan….en ze maakt dus een plekje voor ons. Het is er schoon, dus prima voor deze nacht.
BBQ aan en samen aan het welverdiende koude biertje. Ze hebben hier weer een koelkast en vriezer, dus alles kan deze nacht weer goed koud worden. Tevens hebben we morgen dan ook weer koelelementen. Vannacht hebben we ons water zelfs uit de koelbox gehaald, omdat het buiten de koelbox kouder was dan in de koelbox. 😀
We hebben al een aantal dagen geen wifi gehad, dus even de verhaaltjes op lievelinda.nl zetten. Straks nog even puzzelen waar we morgen naar toe rijden.
lieve groet,
Ria en Linda